Herkesin hayatta en az bir amacı vardır. Benim amacım iyi bir hemşire olabilmek... ve yöntemim gülümsemek... Herkesin aksine gülümsemekten bir an bile vazgeçmeyecek bir hemşire olacaktım. Hastalarıma gülümseyerek iyi gelecektim. Tek amacım buydu. Tabi ilk staj deneyimimi onkoloji de yapmak planlarım dahilinde yoktu. Hele Onur gibi bir hastam olacağını hiç düşünmemiştim. Onur... zorlu bir hastaydı. İletişime kapalı, kimseyi umursamayan, konuştuğunda insanı terslemekten çekinmeyecek biriydi. İnsanı kolayca kırabilecek ve bunu düzeltmek için gram uğraşmayacak biriydi. Tüm bunlara dayanabilirdim ama ölümü kabullenmiş olması... bunu aşmakta zorlanıyordum. Herkesin hikayesi iyi bitmek zorunda değildi ama Onur'unki iyi bitmeliydi. O bunu hak ediyordu... (Sevdim isimli hikayemin kurgusu üzerinde biraz oynayacağım. Ve yeni ismi olan Seni Bana Getirdi olarak yayımlayacağım.) Not; Kapak için Sinem_Ekin isimli okuyucuma çok teşekkür ederiiim <3<3 (Kapak gönderirseniz seve seve kullanırııım ^^ )

Okulunda başarısıyla ve guzelligiyle dikkat çeken Güneş 3.sinifa (11) geçmiştir. Okulun psikopat ve aynı zamanda en yakışıklı çocuğu olarak bilinen Atakan , okul mudurunun sadece bu seneligine verdiği sınıf değişikliği kararıyla Güneşle aynı sınıfa düşmüştür.Buda yetmezmiş gibi Guneş'in kız kardeşi sırf Atakan için kendi okulunu bırakıp Güneşin okuluna geçmiştir. Güneş daha kendini Atakan'dan koruyamazken birde kardeşi çıkar ortaya. Güneşin ondan nefret etmesi ve bu nefretini gerek sozel gerek bedensel surekli dile getirmesi Atakani sinirlendirir. İkiside birbirinden uzak kalmak için çabalarken aslında dahada yakinlasirlar. Ve her yakinlastiklarinda Atakanin karanlık yönleri Güneşin eline koz olarak geçer. Peki Atakan o karanlığa Güneşide hapsedecek mi? Yoksa Güneş o karanligi kendi ışığıyla aydinlatabilecek mi?