"Bir acı var kalbimin tam sol köşesinde. Hemen sen kokan satırların arasında beliriveren çok fazla acı var, sevgilim."

2 yıl boyunca lisede ezik olarak çağırılmak? Dışlanmak? Sevdiği çocuk tarafından okulun önünde rezil edilmek? Bir kız bunları nasıl taşıyabilir? Bence artık değişim zamanı! Bir de edilmiş intikam yemini... Peki gerçekten Mertcan Karahan'ı pişman edebilecek miydi? Ya siyah vardı ya beyaz, benim hayatımda griye yer yoktu. Ya mutsuzdum ya umutsuz. Ya aydınlıktım ya da tam karanlıktım. İşte ben buydum ya vardım ya da hiç yoktum...

TAMAMLANDI ☆ Geçmişin hayaletleri peşinizi asla bırakmaz. Sizi en zayıf anınızda yakalarlar. Hayallerinizle gardınızı alır ve onlara savaş açarsınız. Bu oyunu sadece iyiler kazanabilir. Hepimiz rüyalar görürüz. Gerçekleşmesi inanılmaz rüyaların büyüsüne kapılan insanlar rüyaların ikiye ayrıldığından habersizdir. Tatlı rüyalar ve dışı çikolata kaplamalı içi en korkunç kabusunuzdan oluşan tatlı rüyalar. Rüyalarını gerçekleştiren prensini asla kaybetmek isteyen bir genç kız ve içinde duygusal bir erkek barındıran ukala bir prens. Genç kız abisiyle adım attığı bu tehlikeli yolda tutunacak bir dal ararken kaybolmaktan düşmekten korkuyordu. Geçmişin tozlu perdesini yırtan prenses bundan pişman olmasın sakın.. Bilim Kurgu #45 Bulmaca #1

Kafama gelen ayakkabıyla arkamı döndüm.Evet ayakkabı.Normal hikayelerde top olur değilmi yani çoğunlukla bizim okul biraz anormal olduğu için ayakkabı yada benzeri şeyler olur. -"O ayakkabıyı alır senin biryerlerine so..."sözümü kesen Can'ın sesiydi."Pardon Öykü Onur bilerek yaptı."dedi ve gülmeye başladılar."Hahaha çok komik sizi Çağatay,Bora,demir,Arda ve babama söylersem görürsünüz.Mert'e söylemiyorum çünkü o mal birşey yapamaz"dedim ve ayakkabıyı alarak kızlar soyunma odasına attım.Kızlara giyinmeleri için işaret verdim.Giyinincede soyunma odasından çıktım."Hadi git al içerde kimse yok olsa giremezsin seni öldürürüm."dedim ve Dayıma 'kızlar soyunma odasında sapık var' diye mesaj attım.Benimle oyun oynamak neymiş görürsünüz.Kızlar çığlık attığı sırada dayım geldi ve Onur'u kulağından tutarak dışarı odadan çıkardı."Cezalısın Onur bey"dedi ve gittiler.Can'a bakarak"Pardon Can yanlışlıkla oldu."dedim ve gülerek ordan çıktım. IŞTE BİZİM HIKAYEMİZ BÖYLE BAŞLIYOR PEKİ YA SONRASI NASIL?

Bir cinayet. İki görgü tanığı. Ve tıpkı kâbuslar gibi bitmek bilmeyen olaylar. Karanlıktan çıkmak istiyorlar ama karanlık üstlerine çökmüş, ruhlarıyla harmanlanıp vahşi bir hayvan gibi kemiriyor zaten tükenmekte olan aydınlığı. Bu hikayede sorulması gereken asıl soru şu; Karanlık bir gün aydınlığa çıkabilir mi ?

Yaşadığımız anların sonuçları, kaderin basamaklarıdır aslında. Bazı şeyler vardır; olacağını asla tahmin etmeyeceğiniz ve olduğunda da hoşlanmayacağınızdan emin olduğunuz şeyler... Hayat, bize inat yaparmış gibi bu şeylerle karşılaşmamızı sağladığında, önceden yaptığımız planların hatta varsayımların nasıl da boşuna olduğunu görürüz. Hayatı, planladığının çok dışında bir yola girdiğinde, ne yapacağını bilmiyordu Yağmur... Hiç beklemediği bir anda, çok önemli bir haber alınca ne yapacağını şaşırdı Efe... Ve zaman, her ikisi için de en doğrusuna karar verdi

Üç kişi hayal edin. Üç birbirinden farklı karakter. O üçünün de kendine ait farklı fikirleri var ve sizin birinin yolundan gitmeniz gerekiyor. 1) "Bazı anlarda kalbinde olan kişinin, hayatında olamayacağını anlarsın." 2)"Gelmeyeceğini bile bile beklemek saflık değil, aşktır güzelim." 3)"Sevmediğim bir şeyi seviyor gibi yapabilirim. Zor olan; sevdiğim bir şeyi sevmiyormuş gibi yapmak." Sen o üç kişiden hangisi olursun? Yanıtını bulmak istiyorsan, İmkansız'a benimle ulaş... Bir çöldeyim ben. İhtiyacım olan sadece bir damla. Küçücük bir damla su... İçimdeki o sonsuz sussuzluğu gidermek için istediğim tek şey o damla. Hayatıma dönüş biletim belki de. Karanlığa mahkum olan ben yaşadığım o sonsuz çöl gecelerinden sonra hiç beklemediğim anda çölün ortasında bir kaktüs bulmuştum. Herkes bilir kaktüslerin dışı dikenler ile kaplıdır. Doğru yerden tutmazsanız elinizi parçalayabilecek niteliktedir ama ben o kaktüsü düzgün bir şekilde tutmuştum. İlk başta anlamak için küçük yaralar almıştım ama o yaralara değen bir sonuç ile karşılaşmıştım. İçini açtığım anda aylardır istediğim şeye kavuşmuştum. Ben hayata döndürecek o küçük damla suya. Kana kana içmek isteyeceğim o bir damlaya kavuşmuştum. O yıldızlı çöl gecesinde yolumu bulmamı sağlamıştı o damla. Hiç beklemediğim bir anda pusulam olmuştu. Mahkumiyetinin acılı olduğu o dipsiz yerden kurtarmıştı beni. Wattys 2015 kazananı Sevgili minnoş okuyucum, Bu benim ilk hikayem ve en başta hatalarım olabilir ama lütfen unutma ; her yeni bölümde kendime bir şeyler katıyorum ve limitlerimi zorluyorum :) İ

Tek bir gece, iki gencin hayatını ansızın birleştirirse ne olur? Sessiz, ürkek bir kız; deli dolu, hayatını yaşayan, çapkın bir adam... Sevinçler, üzüntüler, pişmanlıklar ve tek bir hata. Geçmişinden gelen yükleri, genç bir kıza yüklemek istemeyen bir adam ne yapar? Geçmiş mi kazanır, yoksa gelecek mi? (Önemli not: İlk 21 bölüm yayındadır.)

Yıllar sonra Hayatını değişen sadece iki insan oldu! Bir tarafta gölgesiyle onu karanlığa hapsetmiş Siyah Adam... Diğerinde koyu kahverengi gözlerinde benliğini unutarak kaybolduğu Bay Ukala... Bu hikaye mutluluğu kaybetmiş Taçminin hikayesi, sonu unutulmayacak TAÇMİN KARA'nın hayat hikayesi... _ _ _30.06.2015_

Aşk neydi? Keşftmekti bence bilmediğin bir yolda derinlere inmekti.. Tam da şuan onun gözlerindeki kayboluşumdu O kelimeyi sevmesemde bana" pinokyo" deyişiydi .