Karanlığında kayboldum. Senin beni götürdüğün yere kadar ilerleyebildim. Hayatına ulaşmak da böyle. Karanlık bir defter veriyorsun elime. Onu okumam mümkün değil. Elinde ışık var ve sadece ışık tuttuğun yerleri okuyabiliyorum. Ben o ışığa sımsıkı tutundum. O ışık da beni içine çeker hale geldi. Bu öyle bir durum ki...
Gölgelerin içinde yaşamalıyım ben. Gölgelere mahkûm olmaya zorlanan bir bedenim, karanlığa ait olmak isteyen bir ruhum var. Hayatımsa yarım, adımın aksine nefessiz. Hayatın bana bir can borcu var ya da belki benim ödemem gereken bir bedeldi yıllar önceki. Yaşamama karşılık. Ben karanlığa ait olmak isteyen bir ruhum...
"Bir acı var kalbimin tam sol köşesinde. Hemen sen kokan satırların arasında beliriveren çok fazla acı var, sevgilim."