Πώς θα ένιωθες αν ξυπνούσες στο απόλυτο σκοτάδι; Εκεί όπου κρύβονται οι χειρότεροι φόβοι σου; Η Ναντίν έχει από μικρή το χάρισμα να κλείνει τα μάτια και να ταξιδεύει με την ψυχή της στον αστρικό κόσμο. Μέχρις ότου, αυτό που ως τώρα τη βοηθούσε να ξεφεύγει από τις δυσκολίες μετατράπηκε σε κίνδυνο για την ίδια της την ύπαρξη. Στο τελευταίο της ταξίδι δεν επιστρέφει στο σώμα της, αλλά ξυπνά σε ένα μέρος ζοφερό, όπου το Σκότος κυριαρχεί και κρύβει πλάσματα βγαλμένα από τους πιο τρομακτικούς εφιάλτες. Όμως, εκεί δεν είναι μόνη. Για πρώτη φορά στη ζωή της βρίσκεται μαζί με άλλους αποκομμένους αστρικούς ταξιδευτές, που μοιράζονται το ίδιο χάρισμα. Για πρώτη φορά νιώθει ότι ανήκει κάπου. Και παρ' όλα αυτά, θα κάνει τα πάντα για να επιστρέψει στην κανονική της ζωή και στους ανθρώπους που αγαπά. Πρέπει να δαμάσει τις νέες δυνάμεις που έχει αποκτήσει και να βοηθήσει το Φως στην αιώνια μάχη του, παραμένοντας σε έναν κόσμο όπου οι ισορροπίες είναι λεπτές, ενώ ένα και μόνο λάθος αρκεί για να χαθούν τα πάντα. Η Ναντίν καλείται να επιλέξει ανάμεσα στις δικές της επιθυμίες και στο να βοηθήσει σε μια αρ

«Έχεις νιώσει ποτέ την καρδιά σου να σπάει; Να χωρίζεται σε εκατοντάδες μικρά θραύσματα και να σκορπίζεται σ' ολόκληρο το κορμί σου, για να σε παραλύσει και να σε βουλιάξει και να σε πνίξει μέσα σε μια στιγμή μονάχα; Έχεις φανταστεί, ως συνέπεια αυτού του πόνου σου, το μυαλό σου ν' αχρηστεύεται και το κορμί σου να λιώνει; Να θέλεις όσο ποτέ άλλοτε να σβήσεις, να εξαφανιστείς; Εγώ το έχω νιώσει. Εκείνη τη νύχτα η καρδιά μου διαλύθηκε δυο φορές. Μια με την λάμψη στις καφετιές του ίριδες που έσβησε μόλις μας είδε, κι άλλη μια όταν μου έκλεισε το μάτι, μου έστειλε ένα φιλί από μακριά και απομακρύνθηκε. Κι έχει μείνει έτσι από τότε· σπασμένη και με τα θρύψαλα της θλίψης μου να ρέουν σ' όλο μου το αίμα». Σ' ένα δυστοπικό μέλλον όπου η κοινωνία υπαγορεύει οτιδήποτε αφορά στα άτομα που την αποτελούν, μέχρι και λεπτομέρειες του ιδιωτικού τους βίου, μια κοπέλα προσπαθεί ν' αναδειχθεί νικητής στον δικό της προσωπικό πόλεμο. Την ίδια στιγμή ένας μοναχικός στρατιώτης της μαθαίνει πόσα της έχουν στερήσει, μέσα από την συνειδητοποίηση του ότι δεν μπορεί πια να επιλέξει ούτε το ποιον θα ερωτευτεί.

Τα Φαντάσματα δεν είναι πλέον ένας απλός μύθος, όπως και το ξίφος που λέγεται Μαύρο Ρόδο. Και όταν η Χλόη θα βρεθεί αντιμέτωπη με την ομώνυμη οργάνωση, θα προσπαθήσει να κάνει ό,τι περνάει από το χέρι της για να βρει το ξίφος και να αθωωθεί από τις κατηγορίες φόνου που της έχουν απαγγελθεί. Σύμμαχοί της, τα Φαντάσματα, ο Άγγελος και οι ίδιες της οι αναμνήσεις. Ή μήπως και όχι;

«Θα συνεχίσεις να με παρακολουθείς;» τον ρώτησα, περισσότερο πάνω στην πλάκα. «Φυσικά» απάντησε εκείνος ανάλαφρα, χωρίς ωστόσο να κρύψει ότι το εννοούσε. «Γιατί; Αφού με έμαθες, με ξέρεις». «Μα τότε πώς θα σε βλέπω;» Η συμμετοχή μου για τον διαγωνισμό της Ημέρας του Αγίου Βαλεντίνου όπως συντονίζεται από το προφίλ των AmbassadorsGR, που υπόκειται στην πέμπτη θεματική κατηγορία (Βρικόλακας/Λυκάνθρωπος) και παράλληλα υπάγεται στο γενικότερο πλαίσιο της κοινότητας LGBTQ+ (αυτές οι ιστορίες με αγγίζουν, με γεμίζουν, με... εντάξει το ράβω σνιφ). Ένας λύκος με επιρροή στην αγέλη του συναντάει έναν βρικόλακα (ή Απέθαντο, όπως προτιμώ να τους αποκαλώ) επάνω στο κυνήγι, για να συνειδητοποιήσει ότι μάλλον, υποθέτει λόγω της θέσης του, τον ακολουθεί. Κι ενώ προσπαθεί να τον εντοπίσει, αποφασισμένος να μάθει γιατί τον βρίσκει μπροστά του όπου κι αν κινηθεί, πληροφορείται ότι, όχι μόνο ο αρχηγός των Απέθαντων έχει επιστρέψει στην πόλη μετά την πολύχρονη αυτοεξορία του, αλλά είναι και εξαιρετικά επικίνδυνος.

Καθόταν εκεί. Μόνος. Και όταν ένιωθε πως πετούσε άπλωνε τα χέρια του ψηλά για να ακουμπήσει το λευκό ταβάνι του μικρού δωματίου. Τον δικό του,λευκό ουρανό. (Δεν είμαι περήφανη για αυτό.)

#WA2018 κάθε βράδυ το ίδιο όνειρο... φοβάμαι τόσο πολύ και είναι παράλογο, είναι απλά ένα όνειρο. παρόλα αυτά βαθιά μέσα μου ξέρω ότι δεν είναι απλά ένα όνειρο. Κάτι θα μου συμβεί. όταν ερωτευτείς κάποιον που σου έχει κάνει το μεγαλύτερο κακό της ζωής σου θα μπορέσεις να τον συγχωρησεις θα μπορέσεις να ζήσεις με ένα τέτοιο βάρος? Η ζωή μου θα αλλάξει.. Ελπίζω να ζήσω αρκετά να δω την αλλαγή Το εξώφυλλο είναι από #Emmanouela Ventouri και την ευχαριστώ πάρα πολύ! Θα ηθελα παρα πολυ να δω τα σχολια σας να μοιραστείτε μαζι μου συναισθήματα που σας προκαλεί το Βιβλίο.. και αν σας αρεσει ελπιζω να το ψηφίσετε! Σας ευχαριστώ ολους εσας που το διαβάζετε αυτο τωρα!

Η έπαυλη Κίνοχαρ, που με τους θρύλους που στρέφονται γύρω της ξυπνά την φαντασία των θαυμαστών του μεταφυσικού, για όσους δεν ασχολούνται με το κυνήγι εκδικητικών πνευμάτων πρόκειται σίγουρα για ένα μέρος φρικιαστικό, αφιλόξενο. Οι ισχυρισμοί των ντόπιων επάνω στα ορφανά που έχασαν την ζωή τους από την πυρκαγιά που την έπληξε προ εκατονταετίας, υποδεικνύουν ότι οι ψυχές τους έχουν στοιχειώσει το μέρος και περιφέρονται γυρεύοντας εκδίκηση. Αν και η Ελάιζα Ρέντγκρεϊβ δεν αγνοεί τις φήμες που αφορούν στην έπαυλη, αποφασίζει να δεχτεί την θέση της οικονόμου που αναζητά η ιδιοκτήτης της. Ταξιδεύει από το Λονδίνο στα άγρια δάση της σκωτσέζικης επαρχίας, για να βρεθεί απομονωμένη στο σκοτεινό, βικτωριανό κτίσμα μαζί με την συνεργάτη της, Άιβορι Φόρεστερ, που παραληρεί με φρενήρη οράματα για πνεύματα και νεκρούς, τον γείτονά τους, Ντάνιελ Έβανς, που της ασκεί μια ισχυρή, ανεξήγητη έλξη, και τον συγκάτοικό του, Έμπονι Βάγκνερ, που, όχι μόνο δείχνει να υποφέρει, αλλά φαίνεται πως θέλει να της κάνει κακό.

Α' Παγκόσμιος Πόλεμος Μέχρι τό ξέσπασμα τοῦ Μεγάλου Πολέμου ἡ ἀνθρωπότητα δεν εἶχε γνωρίσει τῇ φρίκῃ. Οἱ ἄνθρωποι δεν ζούσαν με τήν καθημερινή ἀγωνία τέλους. Η βία καί ἡ αἱματοχυσία δεν ήταν καθημερινά φαινόμενα για τούς ἁπλοῦς πολίτες. Μέχρι τό ξέσπασμα του ἡ λέξη «πόλεμος» δεν φάνταζε σκληρή, σε αντίθεση με τήν στυγνή πραγματικότητα. Μεταξύ 1914-1918 ὅλοι έγιναν μάρτυρες τῆς πιό αἱματηρής ἀνθρώπινης ἱστορίας. Όλοι βίωσαν τό πόνο, τή θλίψη καί τό φόβο που τρύπησαν ξαφνικά μές' στην λεπτῇ σάρκα τους καί κρύφτηκαν κάτω ἀπό τά σπασμένα ὀστᾶ τους. Η ἐκρήξῃ του Α' Παγκόσμιου Πολέμου ὡδήγησε σε ἀκραίες συνθήκες καί ἀνάγκασε κάθε βασανισμένη ψυχή να ἀναζητήσει μίαν καλύτερη ζωή, μακριά ἀπό τόν ὀδυνηρό θάνατο. Ὑπῆρξαν ἄνθρωποι πού πάλεψαν μέχρι τέλους. Ἄνθρωποι τολμηροί, θαρραλέοι, γενναῖοι. Ἄνθρωποι πού χάθηκαν κάτω ἀπό τό ματωμένο χῶμα σε μίαν ἐφιαλτική νύκτα. Αὐτοί, πού σήμερον ημέρα θαυμάζομεν και ἀποκαλοῦμεν ἥρωες. Ἀνάμεσα τους καί ὁ Πίτερ. #1 RoyalBookAwards © Wattpad story 2017

" Ωραίοι άνθρωποι για μας, Είναι οι άνθρωποι με ωραία ψυχή, Κι' ωραίες σκέψεις " Μεταμεσονύχτιες σκέψεις, αλλά και οτιδήποτε άλλο εισβάλλει στο μυαλό μου.

One girl, One love, Last words ♥