Beren doğduğu günden beri, normal insanlar tarafından garipsenecek kötü olaylar yaşamaktadır. Rüyalarından sıçrayarak uyanması ile başlayan bu korkunç durum bununla sınırlı kalmaz ve kızın başına beklenmedik şeyler de gelmeye başlar. Beren, içine düştüğü bu dipsiz kuyuda kaybolmaktan korkarken o gece gördüğü rüya her şeyi değiştirir. Çünkü yalnız değildir. Onunla aynı kaderi paylaşan başkaları da bulunmaktadır. Beren'in karanlığına tutsak olmaya hazır mısın? Instagram: barisugar Bilim Kurgu #1 © Tüm hakları saklıdır.

tehlike yakışıklı olabilirmiydi cidden evet olabilir tehlike yakışıklı zeki ve birazcıkda arsız olabilir. Masumluk gerçekten güzel olabilirmi?? Olabilir masumluk güzel başarılı ve sevgiye aç olabilir. Peki ya tehlike ve masumluk yan yana gelince ne olur?? "sen tehlikesin ben senin karanlığa karşı gelen ışığın olabilirim" bu sözleri sana söyleyecek cesaretim yok ama sende ışığını farkedeceksin tıpkı benim senin karanlığını fark ettigim gibi benim TEHLİKEM

Bir kız ne kadar karanlığa batabilir. O belkide o karanlık kuyuya fazlasıyla batmıştır. O karanlık kuyuya belki batmak istememişti fakat onu o kuyuya atmak için çok uğraşmışlardı onu o kuyuya bile bile batırmışlardı. O kötü değil o kendi isteğiyle tehlikeli olmamıştı onu zorlamışlardı kötü olmaya onu kötüleştirmiştiler. Mücadeleci bir erkek tüm sınırları paramparça yapabilirmi o yapar belki kendi bile farketmez ama parçalar ama birşeyi unutur dünyadaki ona karşı olan insanlar belkide en yakınları bilinmez ama o parçaları birleştirip tekrar sınır koyabilir. Sınırlarınızı zorlayacak bir kitap bir siyah melek ve kusursuz adamın aşkı DENGELER BOZULUYOR MASUM KIZ İLE TEHLİKELİ ÇOCUK YER DEĞİŞTİRİYOR

"Bu dünyada neyi en çok istersen o senin imtihanındır."

Herkesten farklıydım ve herkes de bunu biliyordu. Bilmekle kalmıyor benden korkuyor, benim yok olmamı istiyor, tiksiniyor ama bana şaşırmaktan da kendilerini alamıyorlardı. Avcılar denen illet bir kuruluş beni ve benim gibi olan 9 kişiyi bulup insanları güvende tutmaya and içmişlerdi. İnsanların koruyucu melekleriydiler. Ama ne Avcılar ne de kalan tüm insanlar aslında çocukluğunu güçlerini kontrol etmeye çalışmakla harcamış masum bir kız çocuğu olduğumu göremiyorlardı. Taki Avcılar beni buluncaya kadar. İşler artık daha kötü olamaz derken hem eğitmenimi, hem de yıllardır sakladığım kimliğimi birden kaybetmiştim. Ama her beyazın içinde bir siyah olduğu gibi, her siyahın içinde de bir beyaz vardı.Nereden bilebilirdim ki Avcı karşıtı güçlü bir grubun var olduğunu ve aslında binlerce kişinin Avcılar'a inanmadığını?Nereden bilebilirdim ki kalan numaraların istikametinin tam olarak bulunduğum yer olacağını? Ve nereden bilebilirdim ki hiçbir şeyin göründüğü gibi olmadığını.

Bizimki zaten normal bir karşılaşma olmamıştı. Ne bileyim, ben taciz edilirken beni kurtarmamıştı yada birden çıkıp 'Sen benimsin.' falan da dememişti ki bu tarz şeylere normal diyor olmam da ayrı bir komik. Nasıl normal bir şekilde tanışabilirdik ki? O normal değildi. Şöyle söyleyeyim, soy ağacında belirdiği gün, o ağacı kesmiş olmak isterdim. Kurduğum üç cümleden birinde onu boğmak istediğimi söylerken şimdi salak gibi onu sevdiğim gerçeğini hazmetmeye çalışıyordum yada onun beni sevmediği gerçegini... Hayatıma nasıl girdiğini biliyor musunuz? Beni nasıl etkilediğini? Peki mavi gözlerini neden böyle sevdiğimi? Onun beni sevip sevmediğini? Bilmiyorsunuz. Son soru hariç her şeyi cevaplayabilirim. Çünkü son sorunun cevabını ben de bilmiyorum.

Almanya'ya gitmemle hayatımın degismesi, neredeyse ayni anda oldu. Yeni okuluma alısmak bir yana bir de evde beni bekleyen bir cocuk vardi. KUZENİM!

Aslında ben hayatımda en çok sevilmek değil sevmek istemiştim. Çok sevmek istemiştim. Böyle dolu dolu kocaman. Her sabah işkence gibi gelen okul sabahlarımın bir gün çekilebilir hatta halatla çekilir hale gelebileceği uçsuz bucaksız hayalimin uçurumundan bile geçmezdi. Allah'ın sevdiği kuluymuşum ki hem çok sevmiştim hemde çok ama çok sevilmişti. Söylediğinden değildi bu dediklerim. Hissettiğimdendi. O adam bana beni kocaman sevdiğini hissettirmişti. Bütün hayallerini , umutlarını , kırıklıklarını yıldız yapıp gözlerime koymuştu benim. Deniz gibi bakan kahve rengi gözlerine bende umutlarımı , hayallerimi ve kırıklıklarımı bırakmıştım. Nerede buluşuyordu adam ve kadın o zaman diye sordu bana. Ufuk'da bileşecektik biz. Yıldızlarım onun denizine düşeceklerdi. Ben onda boğulacaktım o bana karışacaktı. 'Denizi yıldızlarına talip güzelim. Düşecekler mi denize?' ------ ''Kadın kitap gibi sevmişti ama adam kitap okumayı sevmezdi'' dedim Meriç'e bakarak. Yine lanet olası gözlerim dolmuştu. Kafasını salladı acıyla gözlerime bakarken. İkimizden canı acıyordu. ''Adam okumayı değil yaşamayı seçerdi çünkü. Kadını okumak değil yaşamak isterdi...'' ------

Gecenin sesizliğini bozan derin nefes alıp vermelerini, hızla çarpan kalp atışlarını takip etti.Korku dolu gözlerin karanlığın bu anda her yeri nasıl sardığını fark edemedi. Yüksekten düşerken tam da yere çarpacağın zamanmı sıcrayarak uyandın? Alnından akan teri silip kendine gelmeye çalıştın, belki de bundan daha heyecanlısını  yaşayacağını sanmiyordun. Yanılıyorsun... Geçmişin izlerini saklayan bilinç altinda yüzleşmeye hazır mısın? Labirentin çıkmaz sokağına hoşgeldin...           Gecenin gizemli oyun  senin için         başlıyor...