Dostępnych jest 9/20 rozdziałów. Elizabeth Parker zostawia słoneczne kalifornijskie plaże, w samym środku roku szkolnego, dla deszczowej Anglii. W dodatku zamieszkuje u zupełnie obcych ludzi, wśród których ma spędzić nadchodzące miesiące. Trochę dużo tych zmian jak na jedną nastolatkę. Crosby już od pierwszej chwili wydaje się dla niej miejscem idealnym. W końcu gdzie lepiej się zaszyć, jeśli nie w małym nadmorskim miasteczku, u rodziny, która jest niczym bezpieczna wyspa? Państwo Shaw, Jon i Josephine, a także ich córka Caroline robią wszystko, by Lizzie czuła się u nich jak w domu. Co do syna... Chase, delikatnie mówiąc, nie przejawia takiej życzliwości jak rodzice i siostra. Jest uprzedzony i nieufny. Elizabeth zresztą też uważa go za nad wyraz irytującego człowieka. Czy obawy Chase'a względem Elizabeth będą słuszne? Co, jeśli Crosby nie jest wcale końcem świata? I czy ojciec Lizzie miał jakiś cel w tym, że wybrał dla niej właśnie ten dom? #RumotkaSpark

Dziś udajemy, jakby nigdy nic nas nie łączyło, a był moment, kiedy to my łączyliśmy to wszystko. to opowiadanie stanowi podstawę kanonu Gwiazd. okładka wykonana przez @KatieBrillare. © vicdevil 2020-2024 all rights reserved

Byłam jedną z tych dziewczyn, które mają prawie wszystko. Kochającego chłopaka, od którego oczekiwałam pierścionka, własny domek i świetną szkołę. Powoli wkraczałam w dorosłość, tak jak to sobie wymarzyłam. Jednak wszystko zmienił on, stojąc w progu moich drzwi. Nie widziałam jego twarzy, dostrzegałam tylko wymierzony we mnie pistolet i mojego ukochanego, który wykrwawiając się na podłodze szeptał, że przeprasza. I część dylogii Storm. Za okładkę dziękuję A.E.Black 🖤 Rozdziały są w danym momencie edytowane. Mogą więc wystąpić nieścisłości :)

Moje życie jest całkiem w porządku. Muszę mieć kontrolę nad każdym jego aspektem. Dwoję się i troję, by wszystko szło zgodnie z planem. A nie, chwila. Jest pewien drobiazg. Właściwie to całkiem spory i irytujący. Dobrze zbudowany. Tak... zdecydowanie jest na co popatrzeć. Ma imię jak z horroru i wiecznie naciągnięty na głowę kaptur. Traktuje mnie jak nachalną muchę, choć przecież to on jest gościem w tym domu. Dostaję szału, gdy dotyka moich rzeczy bez pozwolenia. Jego dłonie potrafią wyczyniać cuda z moim ciałem, a ja nie chcę ich powstrzymywać. Poznajcie Jasona - mojego przybranego brata z piekła rodem. *** Książka dla osób dorosłych! Nie musisz znać "Ridera", "Zniszcz mnie" i "Napraw mnie", aby zrozumieć tę historię. To zupełnie odrębna opowieść, choć miejsce akcji i niektórzy bohaterowie drugoplanowi są znani z moich poprzednich książek.

Drużyna Kaptura to kompletnie pokręcona paczka dziwaków, którzy robią to, czego robić nie powinni. Baletnica, piromanka i sadysta? Z tego nie wyniknie nic dobrego. Od kilku lat plączą się w najgorsze sensacje i poszukują zaginionego przyjaciela, który do tej pory się nie odnalazł. Sprawy komplikują się, kiedy Arlie odkrywa, że jej odwieczny, pozornie idealny obiekt westchnień wie więcej, niż jej się wydaje. Czy odnajdą przyjaciela? Jak Arlie pogodzi taniec z poszukiwaniami? I kim jest ten tajemniczy gość na jej występach, wiecznie ukryty pod czarnym kapturem? UWAGA: opowiadanie może zawierać treści dla osób pełnoletnich, DOKŁADNE OPISY brutalnej przemocy, drastycznych scen, sadystycznych zachowań i huśtawek emocjonalnych. #1 w science-fiction ❤️ okładka: ksiazkowny

Jestem zamknięta w białym pokoju bez klamek. Nie mam pojęcia, jak się tu znalazłam, od czego to wszystko się zaczęło i kim tak naprawdę jestem. Nie wiem, dlaczego ludzie się mnie boją. Nie pamiętam. *** - Kocham cię - powtarzam, jak zawsze delektując się brzmieniem tych słów. Zabawnie jest je wypowiadać. Ludzie czują się tak dobrze, gdy je słyszą. Nawet jeśli są nieprawdziwe. - Kocham cię bez pamięci... *** Wrzesień 2022: Trwa korekta (62/70). W niepoprawionych rozdziałach mogą pojawiać się nieścisłości. #1 w Tajemnica/Thriller - 19.11.2017 r. #1 w Akcja - 7.01.2018 r. Okładkę wykonała @leniwc

-Dupek - mówię. -Nie. AARON. A-A-R-O-N. Powtórz. -Niech ci będzie, DUPKU. Od lat wznosiłam wokół siebie mur. Cegła po cegle, doświadczenie po doświadczeniu. Mur miał być dla innych fortecą nie do zdobycia, gdzie bezpiecznie przeczekam resztę życia. Nie wiedział, że tak naprawdę buduję sobie grób, który lada dzień ma się zawalić, a ja, będę w jego centrum. Jak długo wytrzymają mury? Co się stanie z fortecą, gdy problemy będą w nią szturmować rękami i nogami? I gdzie do cholery jest rycerz na białym koniu, gdy go potrzeba?

Druga część GANG zapraszam do czytania pierwszej części ♡ Nie ma zbyt wiele cza­su, by być szczęśli­wym. Dni prze­mijają szyb­ko. Życie jest krótkie. W księdze naszej przyszłości wpi­suje­my marze­nia, a ja­kaś niewidzial­na ręka nam je przek­reśla. Nie ma­my wte­dy żad­ne­go wy­boru. Jeżeli nie jes­teśmy szczęśli­wi dziś, jak pot­ra­fimy być ni­mi jutro? Zakończona ✔ #1 w Akcji 21.12.16 #2 w Akcji 02.12.16 #3 w Akcji 06.02.17

- Pieprzony dupek!-krzyknełam. - Szmata!- wrzasnął - No słucham, powiedz co o mnie myślisz, będziesz miał na tyle odwagi?!- zapytałam wyzywająco - Myśle że jesteś brzydką, głupią i zapatrzoną w siebie egoistką, która czerpie przyjemność z ranienia innych! Wykorzystujesz każdego! Zapanowała cisza... Można było usłyszeć jak moja łza uderza o podłoge. - Twoja kolej!- wrzasnął ponownie. - Myśle że jesteś... Najwspanialszą osobą, przynajmniej w moim świecie.- wyszeptałam i odeszłam zostawiając cały swój swiat za sobą. ♥♥♥ Zapraszam na opowiadanie mam nadzieje że się spodoba ♡ ♥♥♥ II część- Let Me Love You.

Druga część książki: Nowe Życie. Po śmiercie Mark'a wszystko się zmienia. Jak ze stratą poradzi sobie Maya? Czy dalej będzie w gangu? A może zacznie zupełnie nowe, spokojne życie? Czy da szanse sobie i Simonowi? Jak się trzyma Ana? Czy jej związek z Ash'em przetrwa? *** fragment: " Od tego czasu sporo się zmieniło. Luck wyszedł ze szpitala i objął stanowisko szefa. Ja zostałam jego zastępcą, a wszyscy, nie tylko z naszego gangu, ale i z poza niego, wiedzą kim jest Maya Marks, a w zasadzie Salope, bo tak zaczęli mnie nazywać. To przezwisko wymyślił jeden z naszych klientów, jest rodowitym francuzem, który jak się wkurwi zapomina się i przechodzi na swój ojczysty język. Oznajmił mi wtedy, że jestem Salope Froide, co jak później wyjaśnił oznacza "zimną sukę". [...] - Nie musiałaś go postrzelić.- odezwała się cicho Ana, przez co spojrzałam na nią jak na idiotkę. - Ja tu liczyłam, że mi powiesz jaka jesteś ze mnie dumna, że ich nie zabiłam, a prawdę powiedziawszy miałam na to cholerną ochotę. Ale nie, lepiej się czepiać, że go postrzeliłam. - Miałaś ochotę go zabić?- pisnęła przerażona dziewczyna. - Ich.- poprawiłam - Ale... Jak ty...- jąkała się - Normalnie. Miałam ochotę wycelować broń w głowy tych debili, a następnie pociągnąć za spust. Takie trudne do ogarnięcia? - Ale jak ty tak możesz? Przecież oni mają prawo żyć. - Wiesz jaka jest prawda? Nie interesują mnie oni w ogóle. Zabiłabym ich, a do końca drogi nawet nie pamiętałabym tej sytuacji. - Jesteś bezduszna.- oznajmiła szeptem, a ja się zaśmiałam." *** Występują wulgaryzmy.