KİTAP ESKİ ARKADAŞLAR DÜZENLENİYOR. DÜZENLENDİĞİ ZAMAN SEVECEĞİNİZE EMİNİM BU KİTABI 13 YAŞINDA FALAN YAZDIM ÇOK DAHA İYİSİNİ YAPIYORUM ŞU AN. YANİ AYH BU NE DİYECEĞİNİZE KÜTÜPHANENİZE EKLEYİN VE DÜZENLENDİĞİNDE ARKANIZA YASLANIP KEYFİNİ ÇIKARTIN. İYİ GÜNLER TEKRAR BİR NOT DAHA. HALA BAZILARI ANLAMIYOR 0 ALGI YETENEĞİ...ARKADAŞLAR DÜZENLENİYOR DÜZENLENİNXE YAZIYI SİLECEĞİM ARTIK SABRIMI SINAYANKARA DİREK ENGEL ATACAĞIM LÜTFWN OKUYUN AÇIKLAMAYI OKUYUN. HİKAYE DÜZENLENİY Bu bir ''İyi kız,kötü çocuk.'' hikayesi değildi.Dağhan ve Miray'ın aşkı.Bu hikayede bir su dökülmesi ile başlayan klasik bir şey,sonradan gerçekten değişik bir sevgiye dönüşmüştü.Kalbin taşıyabilirdi belki de her yükü.Ayrıyken hayatın durduğu,beraber iken dünyanın sadece onların etrafında döndüğü bir hikayeydi bu.Kıskançlıklar...Ölümler...Kayıplar...Ne olursa olsun,insan sevdiği birinden vazgeçebilir miydi? Elbette ki hayır.Sevginin boyutları farklıdır.Miray için ilk başta ''Zengin Züppe'' den başka bir şey olmayan Dağhan,onun artık hayatı.Dağhan içinse ilk başta ''Küçük Bir Burslu'' dan başka bir şey olmayan Miray,artık onun siyah meleği. ''Sen olmadan önce hayatımda sanki hiç bir duygu yoktu.Birikintisi,hayali bile yoktu.Sen hayatıma giren bir melek gibisin.Ama öyle bir melek değil.Hani beyaz kanatları olan değil.Senin ruhunun kanatları rengarenk ama sen benim siyah meleğimsin. Siyahın asilliğini,güzelliğini gösteren bir melek.'' Yıkıntılar üzerine kurulmuş,Dağhan'ın hayatı Miray ile aydınlanmıştı.

Hikayeyi güncellemeyi unutmayın

Kamuflajlı kollarının kızın sarı bukleleriyle oluşturduğu tezata gülümsedi. Sonra gözlerini aşağıya indirdi. Bedeniyle duvar arasında küçücük kalan bir kız. Beyaz dantelin örtemediği göğüslerin arasındaki muhteşem vadi. Kızın kokusuyla sarhoş olmuş burnunu o çukura gömmemek için kıvranırken mırıldandı. "Ben askerim. Barut kokarım." Kızın inip kalkan göğüslerinden gözünü ayıramadan devam etti. "Sen dantelsin, parfümsün." Kendini güçlükle bir adım geri çekip o mavi gözlere baktı. "Bizden bi sikim olmaz. Şimdi git, o ütülü pantolonla evlen."

Sana demlenen şiirler var

​Yade, acı bir ayrılığın sonrasında kendini bir çıkmazın içinde bulur. Aşağılanmış, kırılmış ve özgüvenini yitirmiştir. Ama kardeşi Mahir'in arkadaşı Asaf'la karşılaşmaları içine bir umut ışığı düşürür. Kaybettiği özgüvenini Asaf sayesinde yeniden kazanmayı ve yaklaşan mezuniyet balosuna bambaşka bir Yade olarak katılmayı kendine amaç edinir. Ve sonrasında olaylar birbiri ardınca gelişir... Sizce, istenmeden söylenen bir yalan, hayatın yönünü nasıl değiştirebilir? Aşk bir zaman meselesi midir yoksa yalnızlık meselesi mi? Yade'nin sahici hikâyesini okurken kimi zaman gülecek kimi zaman da hüzünleneceksiniz. "Birini ne kadar seversen sev, ona tüm kalbinle güvenemiyorsan sevmenin çok da anlamı kalmıyor."

Aslında ben hayatımda en çok sevilmek değil sevmek istemiştim. Çok sevmek istemiştim. Böyle dolu dolu kocaman. Her sabah işkence gibi gelen okul sabahlarımın bir gün çekilebilir hatta halatla çekilir hale gelebileceği uçsuz bucaksız hayalimin uçurumundan bile geçmezdi. Allah'ın sevdiği kuluymuşum ki hem çok sevmiştim hemde çok ama çok sevilmişti. Söylediğinden değildi bu dediklerim. Hissettiğimdendi. O adam bana beni kocaman sevdiğini hissettirmişti. Bütün hayallerini , umutlarını , kırıklıklarını yıldız yapıp gözlerime koymuştu benim. Deniz gibi bakan kahve rengi gözlerine bende umutlarımı , hayallerimi ve kırıklıklarımı bırakmıştım. Nerede buluşuyordu adam ve kadın o zaman diye sordu bana. Ufuk'da bileşecektik biz. Yıldızlarım onun denizine düşeceklerdi. Ben onda boğulacaktım o bana karışacaktı. 'Denizi yıldızlarına talip güzelim. Düşecekler mi denize?' ------ ''Kadın kitap gibi sevmişti ama adam kitap okumayı sevmezdi'' dedim Meriç'e bakarak. Yine lanet olası gözlerim dolmuştu. Kafasını salladı acıyla gözlerime bakarken. İkimizden canı acıyordu. ''Adam okumayı değil yaşamayı seçerdi çünkü. Kadını okumak değil yaşamak isterdi...'' ------