İşte oradaydı... Muhtaç olduğum kadın korkuyla bana bakıyordu. Ona biraz daha dokunmazsam sanki ölecektim. Bu hastalıklı duygular beni resmen ele geçirmişti. Yavaş yavaş yanına yaklaştım ve tam önünde durup ona baktım. O kadar güzeldi ki... Bir papatya gibi kırılgan ve narindi. Bu eski evde bile ışıl ışıl parlıyordu. Şaşkın bir şekilde bana bakıyordu. O dolgun dudakları loş ışıkta bile âdeta bir güneş gibi parlıyordu. Ona baktıkça bedenimdeki yangın beni iyice sardı ve içimden geçenleri yakarırcasına söyledim: "Yakıyorsun, Zeynep! Alev alev, cayır cayır yakıyorsun!" & Kokusunda can bulduğum, sen benim uçurumum olacaksın... Yayınlanma tarihi: 17 Aralık 2017

İçinde kavrularak onu ayakta tutan intikam hırsı, kalbinin sesini susturabilecek miydi? Şimdi her şey tekrardan en başa mı dönecek, yoksa daha mı kötüsü? Umutsuzluk, karamsarlık, üzgünlük. Olaylar karşısında düşülen yorgunluk hissi. Meyus.. Sanırım geride bıraktığımız birkaç ay en iyi bu kelimeyle anlatılabilirdi.. -Siz İstediniz kitabının devamıdır. Önce ilk kitabı okuyunuz.-

FBI'nun kurduğu söylenen, kimsenin yerini bilmediği Amerika'da bir yeraltı hapishanesi. 12-25 yaşları arasında suçlular bu hapishanelerde tutulur. 25 yaşına gelenler hapishaneden götürülür ve bir daha haber alınamaz. Fakat garip bir durum vardır. Hapishaneye atılan suçluların hiçbiri neden geldiklerini bilmiyorlar. Sözde FBI'ya karşı suç işlemişler. Ama FBI ile hiç bir alakası olmayan bu gençler neden atılsın ki oraya? 18 yaşında bir genç kız olan Rüya DOLUNAY'ın evine gelen bu adamlar onu hangi sebepten dolayı götüreceklerdi o hapishaneye? Rüya başına gelecekleri tahmin edebilir mi? Tüm bu soruların cevabı orada gizliydi belki de...

''Birlikte belanın içine batabileceğimiz kadar battık. Ve şimdi, seni bırakmayacağım... Benimle misin?'' --- Zeynep, kendini yeni okuluna başladığı ilk gün bir felaketin ortasında buldu. Okulu, salgın bir hastalık nedeniyle karantina altına alındı. Karantinanın akşamında ise kendini okulun karanlık koridorlarında bir kız öğrencinin cesedinin başında buldu. Üstelik yalnız değil, onlar da yanında... Mahşerin üç atlısı. Bu, sadece bedenleri değil ruhları da karantinaya alınan dört kişinin hikayesi. Bu onların özgürlüklerine ulaşmak için yaşadıkları esaretin hikayesi. Bu, birbirlerinin her şeyi haline gelen, birbirlerine gökyüzündeki son yıldız yanıp kül oluncaya kadar birlikte olacaklarına söz veren dört arkadaşın hikayesi. Bu mahşerin dört atlısının hikayesi. Şimdi, bizimle misiniz? "Bizim bedenlerimizi karantinaya almadılar. Ruhlarımızı karantinaya aldılar. Bizim ruhlarımız tanıştığımızdan beri karantina altında. Ne çıkabiliyoruz bu karantinadan, ne de birbirimizden ayrılabiliyoruz. Ruhlarımızı birlikte bir karantina altına aldılar, ve bizim bundan sonraki tek savaşımız bu karantinadan kurtulmak. Kurtulduğumuzda bile birlikte olacağız, ama özgür olacağız. Savaş bitti, ve biz sağ kaldık. Savaş bitti, ve biz hala ayaktayız."

Ephesus Yayınları aracılığıyla raflarda! Ben Bora Ateş... Ateş grubunun lideri... Sizi müzik grubumun hikâyesine davet ediyorum. Fakat dikkatli olun, buralar fazla sıcak... *Tüm hakları bende saklıdır!

Ölümün sıcak nefesi ensesini okşarken günahın harlanan ezgisi balçıkla sıvanmıştı. Babasının gölgesi ve esareti altında yaşama tutunan, sol yanındaki acılarıyla perçinlenip, kozasındaki duvarları tırnaklarıyla kazıyan bir kız. Avuçlarında kırık kanatları, ruhuna satır satır işlenen bir aşk. Tüm hayatının çetrefilli yollarında düşe kalka yaşarken, lisenin ona getireceklerinden habersizdi. Nefretin soylu nefsi yaşamın içinden kopup gelen vaveylaydı. Ruhunun dibini günahlarıya boyamış, cehennem azabıyla yanmıştı. Kaçınılmaz sonun şafağında öfkesini ve nefretini harlarken planlarında olmayan tek şey ruhu yaralı bir kızın pençelerindeki tutkuyla bezenmiş ihtirastı. "Ruhumu ruhuna diktim. Bir daha ne sen çözebildin o ilmikleri ne de ben."

"Bu dünyada neyi en çok istersen o senin imtihanındır."

Ailesini şüpheli bir yangında kaybeden Arya, kimliği gizlenerek yetimhanede büyümek zorunda kalır. Vasisi olan aile avukatının izniyle küçüklüğünden bu yana yalnızca telefonda konuşsalar da aralarında bir bağ oluşan gizemli bir kadının vesilesiyle on sekizine basmasına yakın bir zamanda yetimhanede çıkar ve kendi evine yerleşir. Kader ağlarının örer, geçmişin silik raflarından bir tanıdığı, bir yabancı olarak karşısına çıkarır, çarpıştırır, bir kaldırımda kader ağlarını birbirine dolaştırır. Bu tanıdık yabancıyla yolları kesişip dururken bazı olaylar silsilesi sonucunda onunla özel bir bağ kurar, zaman zaman da geçmişin perdesini aralar. Acı bir sır gün yüzüne çıkmak için gün sayar. Aşktan kaçmak ve aşkın öznesini korumak arasında kalan Ulaş, yok sayamadığı bir fizik kuralıyla baş etmeye çalışırken Arya çoktan hayatının merkezinde yerini alır. Sırlarınsa zamansız anlarda ortaya çıkmak gibi kötü huyları vardır. Ben bir kelebeğim. Yarına ihtiyacım var. Biraz da sana... Biraz dediğime bakma. Kelebekler için biraz ne kadar önemlidir bilemezsin...

*Esmer Güzelim olarak değiştirildi. Başlama tarihi: 02/03/2015 Nefesimi düzenleyip, "B-bizden ne istiyorsun?" dediğimde cevap vermedi. Beni sandalyeye itekleyip oturttu ve ip ile sandalyeye bağladı. Karşımızdaki tekli koltuğa oturdu ve paketten bir sigara çıkarıp dudağının arasına yerleştirdi. Sigarasını yaktı ve içine çekip dumanını üfledi. O kahverengi gözlerini kısıp, "Bana ne olduğunu anlatın. " dedi. Titrek bir nefes aldım ve, "Arkadaşım benim yanıma gelirken yolda siz birden önüne atlamışsınız, o da size çarpmış. Başınızda bir yara, karnınızda ise bir morluk vardı. Biz de sizi hastane yerine buraya getirdik ve başınıza pansuman yaptık. Bir doktor gelip sizi muayene etti. Bütün olanlar bu. " dediğimde adam yerinden kalktı ve yanıma gelip ellerini sandalyenin kenarlarına koyup üzerime doğru eğildi. Bir şey yapacak korkusuyla sertçe yutkundum. Adam yutkunduğumu görüp boynuma baktı ve sonra bakışlarını gözlerime çevirdi. Surat ifadesi çok korkutucuydu. Korkutucu bir ses ile, "Bana çarptınız ve buraya getirdiniz. " Geri çekilip, "Peki ben polise gidip sizi şikayet edersem ne olur? Hapislerde çürürsünüz. " dedi, sigarasından bir nefes çekti ve dışarıya üfledi. "Bakın, biz sizin kim olduğunuzu bilmiyoruz. Size yardım etmek için buraya getirdik. Suçumuzu telafi etmek için. Biz daha çok genciz. Genç yaşta hapise giremeyiz. Hayatımız kayar. " dediğimde sigarasını fayansa atıp ayağıyla ezdi. Sahte bir hüzünle, "Ah, daha çok gençmişsiniz. Hayatınız kayarsa ben ne yaparım?" dedi ve sonra gür bir kahkaha attı. Bizimle dalga geçiyordu pislik. "Bana bak güzelim, kaç yaşında olduğunuz umurumda değil. Hayatınız da umurumda değil. Ama bir dakika sizi polise şikayet etmeyeceğim. Sizinle bir anlaşma yapalım. "

Her şey bir ölümle başladı. Ölüm, nefreti takip etti. Nefret, intikamı körükledi. Ve aşk hepsini alaşağı etti. Yüksek kayalarda uçan kartal, kayanın en dibinde yaşayan küçük kıza âşık oldu. Onların aşkı, çığlık. Onların aşkı, feryat. Onların aşkı, acı. Onların aşkı, ölüm. Onların aşkı, VAVEYLA. Karanlıkta atılan her çığlık sahipsizdir. Ben senin karanlıkta attığın çığlığım. Seninleyim ama senin değilim.