ศิลปะไทยโบราณ ถูกกล่าวขานผ่านบทเพลง เห่กล่อมขับบรรเลง ร่ำร้องเล่นเป็นทำนอง หัวโขนที่สวมใส่ ทรงเครื่องไทยใส่ภูษา กวัดแกว่งตะบองท่า จีบขึ้นหน้าตั้งวงรำ จะกล่าวอ้างถึงตำนาน ที่กล่าวขานกันนานนับ พี่น้องเอยจงสดับ รับเรื่องราวที่รอคอย มิตรรักเป็นศัตรู มึงกับกูสิ้นไปข้าง กูจักตามจองล้าง กร่างแย่งชิงซึ่งตัวนาง ...
คนเรานั้นรักกันก็มักจะเสพสังวาสรักเป็นธรรมดา ยิ่งมัวเมาในรักก็ยิ่งลุ่มหลงในกาม ฉะนั้นเพื่อสีสันของชีวิตและสนองต่อความรักอันร้อนรุ่ม ก็ต้องมีใครสักคนมาเติมเต็มต่อความต้องการของตน...
เมธาชายหนุ่มผู้ที่มั่นใจในตัวเองสูงแต่กลับมาตกงานมาสามครั้งเหตุเพราะมักเห็นภาพคนปริศนาคนหนึ่งทำให้เขาเหม่อลอยในยามทำงาน เมื่อเมธาได้พบกับเพื่อนเก่าสมัยมัธยมต้น 'ฟง' ได้พาเขาไปทำงานที่บริษัทเดียวกัน สิ่งที่เมธาวาดฝันนั้นไม่ได้เป็นไปอย่างราบรื่นตามที่คิดไว้ เมื่ออยู่ดีๆพอเขาตื่นขึ้นมาก็ปรากฏว่าเขาได้มาอยู่ในยุคจีนโบราณท...
เมื่อลืมตาตื่นขึ้นมาเขาก็พบว่าตนเองจำอะไรไม่ได้แม้แต่ชื่อแซ่ของตนเอง เด็กรับใช้บอกว่าเขาเป็นนายบำเรอที่ถูกนำมามอบเป็นของกำนัลแด่หวางเย่ แล้วเขาจะจัดการชีวิตของตนเองต่อไปอย่างไร (นิยายเรื่องนี้สงวนสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ พ.ศ.2537 ห้ามคัดลอก ทำซ้ำ ดัดแปลงหรือนำส่วนหนึ่งส่วนใดของนิยายไปเผยแพร่ต่อ โดยไม่ได้รับอนุ...
"เฉินเหวิ่น นายมันคนซื่อบื้อ ฉันชักจะทนไม่ไหวแล้วนะที่นายใจดีกับคนอื่นไปทั่วแบบนี้!" "หลินเฟิงซง นายมันคนใจร้าย ฮึ!!" "พี่เฉินเหวิ่น ผมว่าผมชอบพี่จริงๆแล้วแหล่ะ" "ขอโทษที่ไม่เคยกล้าบอก เพื่อน.."