İşte oradaydı... Muhtaç olduğum kadın korkuyla bana bakıyordu. Ona biraz daha dokunmazsam sanki ölecektim. Bu hastalıklı duygular beni resmen ele geçirmişti. Yavaş yavaş yanına yaklaştım ve tam önünde durup ona baktım. O kadar güzeldi ki... Bir papatya gibi kırılgan ve narindi. Bu eski evde bile ışıl ışıl parlıyordu. Şaşkın bir şekilde bana bakıyordu. O dolgun dudakları loş ışıkta bile âdeta bir güneş gibi parlıyordu. Ona baktıkça bedenimdeki yangın beni iyice sardı ve içimden geçenleri yakarırcasına söyledim: "Yakıyorsun, Zeynep! Alev alev, cayır cayır yakıyorsun!" & Kokusunda can bulduğum, sen benim uçurumum olacaksın... Yayınlanma tarihi: 17 Aralık 2017

Hiç tanımadığı, hiç görmediği ve hiç bilmediği birinden gelen bir mesaj.. Karanlık bir adamın, yıllar önce kendini genç kıza kaptırmasıyla yola çıkan bir aşk.. Adam, genç kız için onu üzenlerden sessizce, habersizce intikam alırken genç kızın yanına yaklaşan herkesi tehdit ediyordu. Aşkı için her şeyi yapmaya hazırdı. Kendisi karanlıktı ama sevgisi beyazdı. Bir aşk hiç bu kadar Gizemli ve Güzel olmamıştı. -KısaHikaye #3 Başlangıç T: 17 temmuz 2017 Bitiş T : 28 ağustos 2017

Umut'un en güçlü hali... Başarısızlıktan başarıya giden yolun en acımasız hali. Ve bu kadar acının içerisindeki tek gerçek masum bir aşktı.

Aşk hiç bu kadar karanlık olmamıştı... Bir tarafta zenginlik ve lüks içinde yaşayan Buket, bir tarafta herkesin korktuğu, tehlikeli ve insafsız Kağan! Buket'in hayatı babasının iflasıyla değişir ve eski kusursuz günlerini İzmir'de bırakarak zorlu bir yaşam süreceği Ankara'ya taşınmak zorunda kalır. Buket, çevresine ve yeni başladığı liseye uyum sağlamaya çalışırken öyle büyük bir hata yapar ki her tavrıyla belayı temsil eden Kağan'ın tüm dikkatini üzerine çeker. Hiçbir sınır tanımayan Kağan, Buket'e olan öfkesini göstermekten geri durmaz. İkisi de birbirinden ölesiye nefret ederken, kaçınılmaz sona doğru adım adım yaklaşıp kendilerini imkânsız bir aşkın içinde bulurlar. Tehlike, bir gölge misali Buket'in üzerine çöktüğünde, Kağan'ın ürkütücü karanlığını aşkıyla aydınlatabilecek mi? Yoksa etrafını saran karanlığa yenilerek ruhunu siyaha kaptırıp yok olup gidecek mi?

EPSİLON YAYINLARI ARACILIĞIYLA KİTAP OLDU. KİTAPLIĞINIZDA BULUNMASI DİLEĞİYLE <3 "Bizim bir hikayemiz yok" diye geçistirdim. "Sen, seni yakıp kül edecek bir aşk istiyorsun Masal. Normal tanışmalarda gözün yok. 'Seni seviyorum'ları önemsemiyorsun aslında. Herkesin bildiği sevgi sözcüklerini istemiyorsun. Sen herkesin olduğu bir salonda sahnede oyun sergilemek istemiyorsun. Herkes karanlık salonda oyunu izlerken sen arkada ışıklar saçarak kendi oyununu yasamak istiyorsun. Sen ne Mert'i ne de Atalay'ı istiyorsun. Sen bu oyunda kendin gibi normalle yetinmeyen birini istiyorsun. Cesaretinizle ateşte yürümeyi göze aldığınız bir aşk istiyorsun." Bu sensin diye düşünsem de"Bunları neden anlatıyorsun?" dedim kaşlarımı çatarak. Başını bana çevirip omuz silkti ve sırıttı. "ÇÜNKÜ BU BİZİM HİKAYEMİZ."

Alex adında bir vampirin mühür yaşı geldiğinde büyü sayesinde ailesinin üvey olduğunu öğrenir ve gerçek ailesini aramaya başlar ve tehlikeli ve aşklarla dolu macerası başlar.

Shirewood köyünde herkesin bildiği ve çocuklarına gururla anlattıkları bir efsane vardı. Peki bu efsane aslında anlatılanlar kadar gurur verici değilse? Bunu fark eden meraklı genç Yurin ve onun can dostu Sercius efsaneyi yazan kişiden yani Ardeus Efendi'den efsanenin gerçek yüzünü öğrenirler. Geçmişi öğrenme isteği ve merak duygusu Yurin'in ve tüm Shirewood halkının başına büyük bir bela açar. Bu iki genç ve yol arkadaşları Shirewood'un kaderini elinde tutuyorlar. Bakalım kader iyiden mi yoksa kötüden mi yana.

Kim bilir kaç tane giriş cümlesi kullandım sana bunları anlatabilmek için. Yaşadıklarımı, kimseye anlatamadıklarımı, yazarak sadece yazarak unutabildiklerimi, belki de zamanı gelmiştir. Bunları bilmenin, bana yardım etmenin, kaderini gerçekleştirmenin zamanı gelmiştir. Hatırlamadığımı sanıyorsundur belki, giderken bana söylediklerini. Ne demiştin, “bir gün geri geleceğim, sen büyümüş olacaksın, sana sunulanın neden sende olduğunu anladığında yanında olacağım. Şunu hiçbir zaman unutma, sadece böyle yazılı olduğundan gidiyorum. Senin sınavın ve sadece sen cevaplayabilirsin soruları. Benim kaderim… Bunu bilmiyorum ancak zamanı geldiğinde gerçekleştirmek için burada olacağım. O zamana kadar yenilmemeye gayret et, sen gördüklerimin en sıra dışı olanısın.” Arkana bile bakamadan gitmiştin. O gün sana ne kadar kızmıştım biliyor musun? Ara sıra konuşmalarımız geliyor aklıma. Daha doğrusu senin anlattıkların, nasıl oluyor da üç yaşımda olmama rağmen bütün anlattıklarını hatırlayabiliyorum diye çok düşündüm. Her konuşmandan sonra ‘bunları hiç hatırlamayacaksın fakat ben geri geldiğimde sana tekrardan anlatacağım.” Derdin. Bak hiçbirini unutmadım hepsi aklımda. Ben lider ruhlu biriyim, kimsenin hükmü altına giremem, bunu kabul edemem. Mecbur kaldığımda ise kandırma ve ikna yeteneğimi devreye soktum, her seferinde. Ödev yapmak, düzenli olmak, temiz olmak, insanlara yardım etmek, çokbilmiş olmak, başın sıkıştığında kendini kurtarmak, korumacı olmak, herkes tarafından sevilmek, hep kıskanılmak… Bunlar beni tanımlayan özellikler, iyi özellikler ve herkes tarafından bilinen özellikler. Bir de kimseye anlatamadığım özelliklerim var. Rüyalarım… Bana her şeyi anlatıyorlar fakat ben anlayamıyorum. Biliyorum zamanı değil, anlayamam daha peki ya uyanıkken gördüklerim…

"Kimseye güvenim kalmadı benim." dedi kuru bir sesle. "Yanından gitmem için mi söylüyorsun bunu bana?" Sesimi onunki kadar ifadesiz tutmaya çalışmıştım ancak boğazıma oturan yumru buna engel olmuştu. "Yanımda kalman için söylüyorum." diye itiraf ettiğinde sesi acı çekiyormuş gibi çıktı. Yıkılmaz Doğu Keskin'i ilk defa yıkılırken görüyordum.