Yazardan Mesaj: Instagram'da gördüğüm bir yorum üzerine tekrar düzenleyip yayınlama kararı aldım. Hikayede olabildiğince genel hatları bozmadan, tutarsızlıkları düzeltip saçmalıkları ortadan kaldırmaya çalışıyorum :) Sekiz dokuz sene önce yazılmış bir hikaye olduğunu unutmayın. Pamuk Şekeri sizler için geri döndü :) *** -"Duygu ben..." -"Umut gidebilir miyim?" -"Önce beni dinle." -"Gitmek istiyorum..." -"Neden..?" -"Seninle konuşursam eğer kendimi affederim. Ama affetmek istemiyorum. Neden diye soruyorsundur şimdi. Çünküsü de bana kalsın. Şimdi izin verirsen gitmek istiyorum." -"Çünkü neden..?" -"Lütfen Umut..?" -"Duygu..?" -"Çünkü... çünkü bana haram olan birine, sana sevdiğimi söyledim. Ve günaha girmiş oldum. Eğer seni dinlersem kendimi affeder günahımda amel defterimde öylece kalır..." -"O zaman helalim ol..." DEVAMI HİKAYEDE... Yıllaaar önce yazılmış bir hikaye, hata varsa affola 04.10.15

© Tüm Hakları Saklıdır. Karanlık Aşk ile başlayan macera Veliahtlar ile devam ediyor! Asal, Masal, Hale ve yoncanın dördüncü yaprağı Bahar... Üç yapraklı olduğunu sanan yonca dördüncü yaprağını keşfettiğinde hayatın kanayan dizlerinden çok daha fazlası olduğunu öğrenecekti. Yaprakların her biri, kendi hikayelerini yazmak isteyince dostlukları ve aşkları ile sınanacaklardı. * * * Dirseğimin üzerinde doğrulunca baktığım yerin çim değil de yoncalardan oluşan bir alan olduğunu fark ettim. "Batıl inançlarım yoktur ama hiç kimseyi de basit bir karahindibadan şans isterken görmedim. Şansa ihtiyacın varsa dört yapraklı yoncaya sahip olmalısın." Beni duymuş muydu? Ne yaptığımı görmüş müydü? Onu bunu bırak, inanmamasına rağmen benim için dört yapraklı yonca mı arıyordu? "Dört yapraklı yoncaya inanmam," dedim. "Çünkü daha önce hiç görmedim." "Bence şansı getiren, dördüncü yaprak."

Siz hiç kendinizi bir yaprak gibi hissettiniz mi? Gözlerimi kapatıp o gün olanları her hatırladığımda aynı hissi yaşıyorum. Rüzgârda iradem dışında savrulan bir yaprak gibiydim. Uzun süre boyunca sonunu hiç göremeden ve ne olacağını hiç bilemeden, hayatım yön değiştirip durdu. Sonra bir nehre düştüm ve yaşamım, o coşkun akışın yön vermesiyle devam etti. Yine seçimim dışında bir yolculuğa devam ediyordum ama en azından gittiğim yön belliydi. Akıntıyı karşı koyma isteğim ise cidden komikti. Bir yaprağın koskoca nehir karşısındaki şansı nedir ki? Belki de benim hayatla ilgili, herkesin kendi hayatında dönüm noktası dediği ilahî mesajım bu zor yolla gelmişti. Mesaj... Evet, her şey bir mesajla başlamıştı zaten. O gün gelen ve aptal bir gençlik heyecanıyla ardını hiç sorgulamadan cevapladığım bir mesaj... Kadir, kız arkadaşından gelen mesaj üzerine onun istediği yere gider ancak içine çekildiği şey beklediği gibi romantik bir buluşma olmayacaktır. Çünkü gittiği yerde onu bekleyen kişi sevgilisi değil Aslı'dır. Herkesin Deli Kız diye bildiği Aslı...

BİR KIZ YAŞADIKLARIYLA KENDİNİ KEŞFEDEN VE İCİNDEKİ SADİST'İ ORTAYA ÇIKARAN VE İŞTE TAM buradaki BAŞLIYOR SİYAHIN HİKAYESİ SİYAHIN KALEMİNDEN "Asıl mesele yaşamak değildi Hissetmekti vede Hissetirmek ve bütün bunlar son bulduğunda, SİYAH son nefesini verdiğinde hatırlanması.Olduğu gibi tüm karanlığıyla!!!" KİTABIN BÜTÜN HAKLARI SAKLIDIR O YÜZDEN SİZDEN RİCAM KOPYALANMAMASI VE PAYLAŞILMAMASIDIR Kİ PAYLAŞILIRSADA YAZAR ADI KULLANILMASIDIR EMEĞE SAYGI LÜTFEN İlk 7 bölüm karaktere alışmak içindir asıl olaylar ondan sonra başlıyacak

Gözlerime iki çift yeşil göz bakiyordu yoksa ela mıydı *aman sanane Kızım kendine gel Afife* diye kızıyordum kendime şokun etkisinden kurtulduktan sonra gözlerimi gözlerinden kaçırdım ve kendimi doğrultmaya çalıştım. Gözlerinin rengi çok güzeldi ama bunları benim düşünmem doğru değildi sonuçta haram di. Sinirlenmiştim, bunca senedir helal olmayan bir erkeğe elimi bile vermeyen ben Afife. Adamın biri gelmiş ve ben onun kucağına düşüyorum. Ben kendime çeki düzen verirken o beni izliyordu bu durumdan oldukça rahatsız olmuştum. „Sağır mısınız?" Diye bir ses çktı su dev gibi Adamdan baya kasklı gibi duruyordu baya da yakışıklıydı üstündeki lacivert Takım Elbise de baya bi yakışmıştı. ALLAHim ne diyorum ben tövbe tövbe. Biraz duraksadıktan sonra „sizsiniz sağır, hem siz bana hangi hakla dokunuyorsunuz ki?" Bunları söyleyince tabikide yüzüne bakmıyordum bay öküzün ne demek ya sağır mısınız demek. Insan bir özür diler, iyimisiniz diye sorar.

"Bu söylediklerine inanmıyorum, hepsi deli saçması! Hafızamı kaybettim diye benden faydalanmaya çalışıyorsun! Ben asla seninle birlikte olmadım!" "Ne derler bilirsin; 'Asla, asla dememek lazım.'" Karşımda durmuş yüzünde o nefret ettiğim ukala gülümsemesiyle bakarken bütün vücudum öfkeyle cayır cayır yanıyor. O ise bu halimden memnun kalarak yüzündeki sırıtışı büyütmekle meşgul. Tamam, o gülümseme birçok kızın aklını başından alacak kadar muhteşem olabilir, ara sıra bende dalıp gitmiyor değildim ama onun kim olduğunu biliyordum. Kendini beğenmiş, küçük dağları ben yarattım tavırlarından da nefret ediyordum. Bu yüzden söylediklerinin uydurma olduğundan yüzde yüz eminim, hafızam benden son 4 yılı çalmış olabilir ama kendimi tanıyordum. Bu ukala çocukla birlikte olacağıma ölürdüm daha iyi! Bu kadar büyük konuşmamam gerektiğini öğrendiğimde her şeyin için çok geç olmuştu. *** Bu hikaye bana aittir. İzinsiz kopyalanması durumunda işlem başlatılacaktır.

#1 in Genç Kız Edebiyatı 6.11.2015 ©Tüm Hakları Saklıdır. Bir kadın kendini değiştirmek istediğinde, ona engel olabilecek hiçbir yemek yoktur. Öykü, hayatını zorlaştıracak her şeye sahipti. Çalıştığı dergide gıcık bir müdire √ İnsanın dikkatini dağıtacak türden yakışıklı bir patron √ Fazla kilolar √ Sürekli topuz yapılan saçlar √ Paçoz kıyafetler √ Bu liste böyle uzayıp giderdi. Ancak bir gün bir şey oldu ve Öykü artık böyle devam edemeyeceğine karar verdi. Hayatını değiştirecekti. Ve buna, fazla kilolarından kurtularak başlamalıydı. Onlardan kurtulmak için ihtiyacı olan şeyler onda var mıydı peki? Fazlasıyla vardı. Azim √ Uyuz ve süper çekici müdiresi Seçil, ondan dergiye bir köşe hazırlamasını istemişti. Öykü, yeterince iyi yazılar yazamazsa işini kaybedeceğini biliyordu. İlham gelsin diye beklerken, aradığı şeyi aynada gördü. Kendini yazacaktı. Kendi zayıflama hikayesini ve bugüne kadar neler yaşadığını... Bu büyük riskti çünkü ilgi çekici bir konu gibi görünmüyordu. Ancak ilk yazı yayınlandığında, herkesi şaşkına uğratacak gelişmeler oldu. Artık Öykü'nün hayatı, kontrol edemeyeceği bir şekilde değişmişti. Külkedisi, küllerinden doğacaktı!

Annesi babası ölen ve sonunda aşkına kavuşan sevgisi bulan yağmurun hikayesi. ..

Annem ve babam, bana karşı hiçbir zaman, o sevgi dolu ve ilgili anne babalar gibi olmadılar.O yüzden ben de küçüklüğümden beri kendimi, rengârenk hayaller kurarak mutlu etmeyi öğrendim.En sevdiğim hayalin rengi ise beyazdı.Beyaz bir gelinlik... Beyaz, mutluluğun, aşkın ve bir gün kendi yuvamı kurabileceğimin müjdecisiydi.Bu evde kavuşamadığım huzura, kendi kurduğum yuvada sahip olacağıma gerçekten inanarak büyümüştüm.Oysa şimdi ailem bu hayalimi de elimden almıştı.Benimle hiçbir ilgisi olmayan bir olaydan dolayı, hiç tanımadığım ve civardaki herkesin Deli diye bildiği bir adamla evlenmek zorundaydım. ❤ Tüm ilçede deli diye tanınan bir adam: Emre. Aradığı şefkatı ailesinden bile görememiş, tekhayali bir gün sevdiği adamla evlenmek olan bir genç kız: Elif. Ve zoraki bir evlilik. Kimsenin bilmediği bir psikolojik sorunla boğuşan Emre ve Emre'yi tanıdıkça ona karşı anlayamadığı bir şekilde merhamet duymaya başlayan Elif, gerçek bir aile olabilecek miydi? Emre tekrar delirmeseydi; belki...

Artık Lise 3'e gidiyoruz. Bi yaş daha büyüdük. Onca olay yaşadık. Ama eminimki bizim hayatımızda aksiyon biter artık sakin yaşicaz kuralları olmadığı için bir sürü macera yaşamaya devam edicez. Kesinlikle eminim bundan. Eski arkadaşlar başka okula gidiyor. Sınıfta başka arkadaşlıklar kuruluyor ve bu yeni arkadaş grubu tıpkı eski arkadaş grubu gibi özel güç dolu. Yıkılmış dostluklar için af zamanı geliyor.  Yeni aşklar doğuyor. Eski aşklar son buluyor. Belki onlar için de af zamanı gelir... Üvey aileler Melis ve Koray'dan ne istiyor? Gerek kaçırılma olayları, gerek kaçış planlarıyla birlikte yapılan hatalar. Yeni komediler, yeni eğlenceler, yeni kahkahalar... Yeni ihanetler, yeni gözyaşları... Ve-umutlar. Melis, Koray, Mert, Çatlak Üçlü (Barbie, En Büyük Çatlak, Debby Ryan Çakması), Amerikalı Çocuk, Aytekin, ve kayıp kardeş Berfin. Bazen umutları başlarına bela olucak ve tekrar tekrar kalpleri kırılacak. Ama yeni arkadaş grupları ile tekrar gülümseyecekler. Arkadaşlığı ve aşkı öğreten hayal gücünün örneği 2. kitap.