Sana demlenen şiirler var

Merhaba ben Eylül 4 tane abim varrr eee gerisini siz görün hadi bayyy öpüldünüzzzzz 💓😍

''O gün, bana 'Sinemaya gidelim mi?' diye sordu. 3391 kilometre öteden, şehirlerce, denizlerce uzağımdan... Yanımdaki insanlar görmezken beni, o bana imkansız olduğunu bile bile 'Sinemaya gidelim mi?' dedi...'' Aylarca sesini duymadığınız, yüzünü görmediğiniz, dokunmadığınız, kokusunu bilmediğiniz, aynı sokaktan geçme ihtimalinizin dahi olmadığı, asla aynı fotoğrafın içinde bile bulunamayacağınız, sizden kilometrelerce denizlerce adalarca şehirlerce uzakta olan bir insana aşık olur muydunuz? Bunu, kendinize yapar mıydınız? Bu bir mesafe hikayesi! İki insanın, birbirlerini görmeden duymadan aylarca gece gündüz konuştukları ; birbirlerinin en yakını oldukları, ama birbirlerinden en uzakta oldukları, aralarındaki kilometrelere rağmen birbirlerine aşık oldukları bir mesafe hikayesi! Burası bizim gezegenimiz ve burada her şey anını bekler. Burası, bizim 3391 kilometrelik gezegenimiz... - ''Seni görmem için yanımda olmana gerek yok. Ben seni gözlerim kapalıyken de görebiliyorum. Zaten ben seni sadece gözlerim kapalıyken görebiliyorum...''

Elçi Programı, okuyucuların ve yazarların hikaye anlatma aracılığıyla iletişime geçmesini sağlama konusunda oldukça tutkulu olan Wattpad-severlerden oluşur. Her bir adımlarında yaşarlar, nefes alırlar ve Wattpad'i dünyayla paylaşırlar. Program hakkında daha fazla bilgi almak ve nasıl başvuracağınızı öğrenmek için bu çalışmaya göz atın!

Yıldız Koleji, sınav senelerinden önce on birinci sınıf öğrencilerini rahatlatmak amacıyla yaz kampına götürür. Yaz kampına gittikleri için sevinen öğrenciler, düşman okulları Kaya Koleji' nin de aynı kampa geldiğini görünce sinirlenir. Gerek dersler, gerek yarışmalar, gerekse spor dallarında düzenlenen turnuvalarda birbirlerinin hep en büyük rakibi olan iki okul, kampın düzenlediği yarışmalarda da birbirine rakip olur. Yıldız Koleji' nde ki öğrencileri örgütleyen, genelde kararları veren ve bir nevi onların başı olan Melis ile Kaya Koleji' nin bir nevi başı olan Barış birbirlerinden pazartesiden nefret eder gibi nefret ederler. Bir öğrencinin pazartesiyi sevmesi ne kadar zorsa, onların birbirini sevmesi de o kadar zor imkansızdır. Fakat üç aylık bir zaman diliminde her insanın fikirleri değişebilir. " Benimle koşu yarışı yapmak istediğine emin misin? Lisansım var ve beni geçmen çok zor, Melis." " Ben zoru severim, Barış. " Yazılma Tarihi 2015 Ağustos-2020 Haziran

Üç kızın hayatını onları tanıyan biri değiştirecekti. Fakat kızlar onu tanımıyordu. Başlarının belada olduğunu çok geç anladılar... Peki ne kadar geçti?

Üniversite için herşeyim hazırdı,ailemi bırakmak dışında... Kankam ile ev tuttuk,herşey normaldi, , kapkaça uğramam bile... Sera vardı,Sevda suktanım yani annem vardı,hayallerimde superkahramanım olan babam, birde beni kardeşliktem men eden abim Aras... Eskiden aramız iyiydi onunla! Herkes hata yapabilir öyle değil mi? Önemli olan da hatayı anlamaktır. Ama beni istemedi, ondan uzak kalmam lazımdı. ABIMDEN! Yaptım da^^ Yeni evimde yeni insanlarla tanıştım... Abim yerine koyduğum Savaş, isimleri zıt olsada arkadaşlıkları büyük olan Barış'ı tanıdım. Aşık oldum... Aşık olduk... Nasıl hayatım sıkıcı değil mi? O zaman hayatıma ekşın katıyorum. Ben bir Kapkaççıya aşık oldum^^ Bana bu çıkmazdan nasıl çıkacağımı söyleyin. Bu çocuğun neden erkenden bana açıldığını anlatın. Destek verin Yorumlarınıza ihtiyacım var. Sizi seviyorum^^ (İlk kitap olduğu için acemice yazılmıştır. Bölümler yarı yıl tatilinden itibaren düzenlenecektir. Özel bölüm düzenleme sonunda yayınlanacaktır.)

Oturmamla mesaj gelmesi bir oldu "O ŞORT FAZLA KISA VE ETRAFTAKİ ERKEKLER SENİ YİĞECEKMİŞ GİBİ BAKIYOR BENCE HEMEN EVE GİT YOKSA HEPSİNİ DÖVMEK ZORUNDA KALICAM BANA İŞ ÇIKARTMA GÜZELİM!" Etrafıma bakındım haklıydı ama kim olduğunu bilmiyorum. "Vay sapığım mı oldu" diye mesaj attım. 10 saniye sonra "O sapık ecelin olmadan eve git Rosa" yazmıştı tırsmadım değil yani. Kimsin bay sapık

Ben Doğa Sayer.Sayer Holding'in tek varisi.Annesi 5 yaşındayken ölmüş babası tarafından hiçbir zaman ilgi görmemiş,yaşama amacı olmayan bir kızım. Pek fazla bir şey istememiştim aslında hayattan.Sevilmek,sevmek,gülümsemek istemiştim.Sanırım biraz fazla büyük şeylerdi benim için. Dışarıdan mutlu, kusursuz ve güzel gibi görünen bir hayatım vardı. Buydu özgüvenim dışarıya bir şey yansıtmamak. Ama öyle değildi işte. Farkeden olmuştu beni de her nasıl becerdiyse. Kurtarmıştı beni o karanlık dünyamın içinden. Huzuru gitar ve piyanomda; arkadaşlığı, kardeşliği her zaman yanımda olan Melis,Ece ve Selin'de; abi şefkatini Baran ve Ozan'da; en önemlisi de aşkı Galatasaray da bulmuştum ben. Nerden bilebilirdim ki ben huzuru ona sarılırken çektiğim kokusundan alacağımı. Nerden bilebilirdim aşkı onun gözlerinde kaybolduğumda bulacağıma. Aşka inanmayan beni nasıl inandırabildi? Nasıl içimi okudu. Aras Akay. Yer altı dünyasının en önemli mafyasının tek varisi. Beni uyuz etti. Sinir krizlerine soktu. Ama en önemlisi de bana sevmeyi sevilmeyi öğretti. Beni yaşama bağlayan şeydi o sanırım. Benim gibi bir karamsarı gülümsetti, ağlattı,hayatımı kurtardı. Onunla sil baştan başladı her şey. Mutlu muydum? Kesinlikle. Aşık mıydım? Deliler gibi. -------- "Ben bu hayattan yoruldum Aras.Yaşama amacımın olmamasından,sürekli üzülmekten,ağlamaktan bıktım.Ölmek istiyorum." Aras kendisinden beklenmeyecek narinlikte yüzümü avuçlarının içine aldı. Gözyaşlarımı sildi ve kahvelerini mavilerime kenetledi. "Bir gün herkesten daha fazla mutlu olacağını biliyorum. O karanlık dünyandan çıkacaksın. Bu yüzden ölmene izin vermeyeceğim güzelim." □□□□ Eğer macerama katılmak isterseniz önce imza almamız gerekecek. Çünkü her an her yerde bomba veya silah patlayabilir. Kabağın bizim başımıza patlamasını istemeyiz. Tüm ha