"Kanadı kırılmış kızım benim, korkma."dedi ve gözlerimin en derinlerini görebiliyormuş gibi bana bakmaya devam etti. Elini uzatıp yanağımı avucunun içine aldı. Başımı avucuna daha fazla bastırırken yüzüme yayılan gülümseme ikimizin pusulasıydı. İçinde yanan ateşe rağmen o gün bana gülümsedi. "Ben senin uçmana yardım ederim." "Eder misin?"dedim olacakları düşünmeden. Geleceği düşünmeden onunla bu ana sığındım. "Ederim." Oysa sen, diğer kanadımı kıran acımasız bir adamdın. Ben de senden kaçamadım. ... Onun elleri kanlı, omuzlarındaki siyah bezle kendini gizlemeye çalışıyor fakat o olmadan da bu mümkün. Çünkü o, geceye hapsolanlardan. Geceye hapsolan yıldızların çığlıklarını duyuyor musun? Duyuyorsan bir daha dinle. Yıldızlar gökyüzünün zırhlı askerleri, asıl gökyüzünün sahibi onlar. ...