Druga część opowiadania ''Mój mały chłopczyk'' Marnie Wilson przejęła firmę po swojej mamie w Nowym Jorku. Jak potoczy się jej życie, gdy poza pojawieniem się jego, będą inne problemy? Chciałabym ZAZNACZYĆ, że w tym opowiadaniu znajdują się liczne błędy, jak i w pozostałej serii Mój mały chłopczyk - Kochamy siebie. Pisała to zbuntowana 16-latka, której na tamten moment w głowie była tylko zabawa. Mimo że teraz patrzę na to z zażenowaniem, jest to cudowne wspomnienie mojej młodości. Zdecydowałam pozostawić wszystkie powieści w oryginalnej wersji, ponieważ są częścią mojej przygody z pisaniem. I z tego miejsca chciałabym Ci życzyć, abyś się nigdy nie poddawał. * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * ○ Opowiadanie zawiera sceny erotyczne oraz liczne ilości wulgaryzmy Najwyższe notowane #1 w Romans - 18.10.2016 ♥

Co, jak dwoje nastolatków o buntowniczym i łamiącym wszelkie prawa zachowaniu - zamieszkają razem? Chciałabym ZAZNACZYĆ, że w tym opowiadaniu znajdują się liczne błędy, jak i w pozostałej serii Mój mały chłopczyk - Kochamy siebie. Pisała to zbuntowana 16-latka, której na tamten moment w głowie była tylko zabawa. Mimo że teraz patrzę na to z zażenowaniem, jest to cudowne wspomnienie mojej młodości. Zdecydowałam pozostawić wszystkie powieści w oryginalnej wersji, ponieważ są częścią mojej przygody z pisaniem. I z tego miejsca chciałabym Ci życzyć, abyś się nigdy nie poddawał. * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * ○ Opowiadanie zawiera sceny erotyczne oraz liczne ilości wulgaryzmy Najwyższe notowane #1 w Romans - 14.10.2016 ♥

Czy syn podzieli losy ojca? Czy przytrafi mu się podoba historia miłosna? A może nie wierzy w miłość tylko w przygodny na jedną noc? Dowiesz się tego, czytając drugą część opowiadającą o losach syna Abby i Granta. Sceny dla doroslych🔞🔴

#1 w Harry Potter 03.03.19 #43 w Fanfiction 04.08.19 #70 w Fanfiction 09.02.19 #90 w Fanfiction 15.01.17 "- Co z tego będę miała? - nie dawałam za wygraną. - Satysfakcję z pomocy najgorszemu, tlenionemu ślizgonowi w tej szkole - odparł. - Pomogę Ci - rzuciłam z niechęcią. - I robię to tylko dlatego, że ta satysfakcja mnie nie do końca zadowala i potem pomyślę nad czymś ciekawszym. " Oboje są tacy sami, przyzwyczajeni do zakładania przed publiką maski pewności siebie, władzy i wyższości. Gdy te przypadkiem opadną, wszystkie ich wątpliwości i słabości wyjdą na jaw. Może się okazać, że Książę Slytherinu nigdy nie czuł wyższości i zawsze był poniżany, a najodważniejsza dziewczyna jaką znał cały czas żyje w strachu. Co wyniknie ze współpracy dwójki ludzi, którzy powoli rozszyfrowują siebie nawzajem? Dowiecie się, gdy zapadnie zmrok.

Chłopak stał teraz w odległości kilku metrów ode mnie i mierzył mnie wzrokiem. Było to dość krępujące. - Jak się nazywasz?- rzucił szybko. Nie byłam pewna czy mogę powiedzieć to chłopakowi, którego jak się dowiedziałam, policja szukała od dawna. - Nie zabijesz mnie?- dopiero po chwili dotarło do mnie co właśnie powiedziałam. Chłopak zaśmiał się. - Powiedzmy, że nie mam tego w planach. - Clary Foster- powiedziałam. - Dzięki- podniosłam brew do góry. - Pomogłam ci w czymś? - Nawet nie wiesz jak bardzo, złotko- zdążył tylko powiedzieć, bo chwilę później stanęło przy nim kilku policjantów. *Poruszany jest temat zaburzeń odżywiania (nie jako główny wątek, ale jednak) jeśli Cię to denerwuję (tak samo jak mnie) to nie czytaj, bo komentarze pod rozdziałami, że to denerwujące = nic nie zmieni koledzy i koleżanki :)))* aha to nie ma nic wspólnego z Dreadful XDXDXD błagam, to nawet nie jest podobne, więc pls

Rozsądek nie idzie w parzę z szaleństwem, zwłaszcza takim, kiedy nie pamięta się nic z ostatniej nocy. A Abby nie pamięta nic, tylko znajduje w swoim łóżku obcego i nagiego przystojniaka, który wygląda zbyt dobrze, żeby mógł spędzić z nią noc. Mogą zdążyć się sceny 18+

Na ziemi żyją ludzie, zwykli śmiertelnicy. Anioły i demony toczą tu odwieczną walkę. Jestem aniołem śmierci. Poznajcie moją historię.

Do piętnastego roku życia mieszkałam w Malbourne w Australii. Miałam przyjaciela. Najlepszego. Nic nie liczyło się tak jak on. Nic i nikt nigdy nie będzie się z nim równał. Jednak teraz gdy mam dwadzieściacztery lat i mieszkam z rodzicami w Londynie...ja już nawet nie pamiętam jego uśmiechu. A podczas wyprowadzki zrozumiałam dopiero co do niego czułam.