Mizah içinde #34. Olmuştur. Onlarınki aşk değil! daha fazlası onlar aşka inanmıyor inanacaklarmı? Hadi beraber görelim. ... İki insan düşünün ikiside aşka inanmıyor. Biri annesine kin beslerken bir diğeri ise babasına olan kini yüzünden ve çevresindeki insanların yaşadıkları çektikleri acılar yüzünden aşka olan inancını yitirmiş. Ama sorun şu ki geç kalmışlığının doruklarını yaşayan kızımız okula yetişmek için çabalarken üzerine sıçratılan yağmur suyu onun bu geç kalmışlığına eklenince iyice sinirleri alt üst olur ama ukala beyimiz ise kendinden taviz vermez ve olanlar olur. Bu ikilinin birbirini son görüşü değildi. Aksine bu bir başlangıçtır. Sonun başlangıcı yada..... Aşka inanmayan iki insanın... Kesit!.. "Ben hergün senin denizinde boğuluyorum." "Ben hergün senin ateşinde yanıyorum. " "Hangimizin canı daha çok yanıyor?"

her hikaye belirlidir aslında.sırlarla dolu bir adam ve masum bir kız ardındanda bir aşk.hayat belirmişti karşılarında.bu sefer farklı olacak diyip şaşırtmıştı herkezi ve bu hiç beklenmeyen olaylara yol açmıştı o masum değildi .... o attığı her adımda inatçıydı... o bilinmeyen sırlarla doluydu... o çok dikkat çekiciydi... o HANDEYDİ... normal bir günde bir şirket dolusu yüzlerce insan için önemli olan dakikalarda başlamıştı. o katildi... o zengin bir şirket siyosuydu... o güvenilir ama güvenilmezdi... o tüm türkiye tarafından tanınırdı... o EDİZDİ... uykuya dalar gibi olmuştu herşey,ilk başta yavaş yavaş sonra birden.ama tüm o yaşananlara rağmen AŞK HESAPTA YOKTU.

"Özür dilerim." "Dileme.Ben özür diliyor muyum? Sana köpek gibi aşık olduğum için senden özür diliyor muyum?" *** O benim öğretmenimdi, bana nasıl güzel sevilir o öğretti.