EPSİLON YAYINLARI ARACILIĞIYLA KİTAP OLDU. KİTAPLIĞINIZDA BULUNMASI DİLEĞİYLE <3 "Bizim bir hikayemiz yok" diye geçistirdim. "Sen, seni yakıp kül edecek bir aşk istiyorsun Masal. Normal tanışmalarda gözün yok. 'Seni seviyorum'ları önemsemiyorsun aslında. Herkesin bildiği sevgi sözcüklerini istemiyorsun. Sen herkesin olduğu bir salonda sahnede oyun sergilemek istemiyorsun. Herkes karanlık salonda oyunu izlerken sen arkada ışıklar saçarak kendi oyununu yasamak istiyorsun. Sen ne Mert'i ne de Atalay'ı istiyorsun. Sen bu oyunda kendin gibi normalle yetinmeyen birini istiyorsun. Cesaretinizle ateşte yürümeyi göze aldığınız bir aşk istiyorsun." Bu sensin diye düşünsem de"Bunları neden anlatıyorsun?" dedim kaşlarımı çatarak. Başını bana çevirip omuz silkti ve sırıttı. "ÇÜNKÜ BU BİZİM HİKAYEMİZ."

Yaşadığı gezegenin bir son kullanma tarihi olduğunu bilen ve ölmeye hiç niyeti olmayan bir grup insan... Hem kendi hayatlarını kurtarmak istiyorlar hem de insanlığın evrenden silinmesine engel olmak istiyorlar. Ancak bilmedikleri koca bir evrende karşılaşabilecekleri tehlikelerin farkında değiller.

Bundan daha kötüye gidemez dedim her seferinde. Gitti. Ama yine de... Tan vaktiydi. Yeni bir gün geliyordu. ''Sen onun yansımasısın. Bir yankısın. Onun hissettiklerini hissedecek, onun verdiği tepkileri verecek, onunla aynı hataları yapacak, onunla aynı yolu çizeceksin. İçinde iki farklı ses olabilir ama iki farklı ruh yok.'' Haklıydı. Dünyanın yanışını izlemek isteyen adam, haklıydı. Bu yüzden bu savaşa girdim. Yaptığım en akıllıca ve aynı zamanda da en aptalca şeydi. ''Güçsüz olmak istemiyorum!'' diye bağırdım. ''Güçlü olmak istiyorum.'' ''Korkmuyorum!'' diye bağırdım. ''Korkmuyorum!'' Ben bağırıyordum, onlar sırıtıyorlardı ''Korkmak istemiyorum!'' Bu, belki sonu olmayan bir savaş, ama uğrunda savaşmaya değer.

Ailesinin yanına tatile giden Kevın'ın tatil dönüşü karşılaştıgı korkunç manzara.Tatilden döndüğünde fırtınaya yakalanan Kevın bulunduğu yerde hiç tanımadıgı birinin evine giriyor.Başta evde kimsenin olmaması onun için bir fırsat olsada çok geçmeden bu evin bir seri katile ait olduğunu görüyor ve işte o an da sadece bir kaç kelime söyleyebiliyor. "KAPIDAN GİRDİĞİMDE BİR TERSLİK OLDUĞUNU ANLAMALIYDIM"

--En yüksek: Bilim Kurgu #1, Fantastik #1, Aksiyon #3 -- Claire hafızasını kaybetmiş bir biçimde kendisini yabancı bir evrende bulur. Kafasındaki bir ses sürekli olarak kaçmasını söylüyor. Ama bir yabancı. Tek bir yabancı. Kalmasını sağlayan tek şey o. Sürekli gidecek bir yeri olmadığını hatırlatıyor. Bağlanma sorunları olan yarı alkolik bir ressam, memnuniyetsiz bir teknoloji dehası, istediğini elde etmek için her şeyi yapabilecek kendinden büyük bir kaplanı olan bir hayvan sever, her şeye sırtını dönmüşken eve geri dönmek zorunda olan bir dansçı... Ülkeyi yönetenler bunlar. Bir de adından başka bir şey hatırlamayan Claire. Ne yanlış gidebilir ki?

"Hareketlerine dikkat et Berhan. Biliyorsun, bir doğru yaparım, dört yanlışıma muhtaç kalırsın..." dediğimde, sonunda bakışlarını yerden kaldırıp gözlerime odaklanmayı başarabildi. "Bunu o doğruyu yapabildiğinde konuşalım." ********* TÜM HAKLARI MENDİREK YAYINEVİNE AİTTİR © ™ -Kitaptaki bazı karakterler ve olaylar hayal ürünüdür. Sadece Berhan başka bir isimle, başka bir ülkede Allah'a şükür yaşamını devam ettirmektedir.

"Hayatında gördüğün en kötü rüyan gerçekleşse ne olurdu ?" Merak ediyorsan Bade'nin hayatına bi göz atsan iyi edersin. Bade Arslan; 17 yaşında, lise 3'e gidiyor. Ailesi herşeyi özelliklede babası... Bora Yiğit ; 18 yaşında, lise 3'e gidiyor. Ailesi... Kapak tasarımı; @Sosyalbukalemunn Kitabın adı "Rüyamdaki Çocuk." İken "Olmaması Gereken" olarak değişmiştir.

Şimdi bir düşün bakalım; yanından geçen birisi var ve dikkatlice sana bakıyor. Baştan aşağı inceliyor hiç bir şey söylemeden. Sormadığın sürece bu kişi ne düşünüyor, neyin peşinde bilebilir misin? Peki şimdi de şöyle yapalım, o kişinin ne düşündüğünü duyabildiğin bir gücün var, sadece odaklanarak onun iç sesini duyabiliyorsun, ne hissederdin? Bana soracak olursan, neler hissettiğimi sana söylemeyeceğim, çünkü benim bile anlayamadığım bir şekilde her an değişebiliyor. Ama bilmen gereken bir şey var; mutluluğunu, üzüntünü, korkunu, heyecanını biliyorum. Kısacası ben... Seni duyuyorum!

Papatya olan elini kızın gözlerinin önüne getirdi ve ciddi tavrına büründü.Ama yüzüne de bir tebessüm kondurmuştu. "İhtiyacım olan tek şey bir papatya yaprağı daha."

*** -Ekin- *** Gerçeklik algısı olmayan karanlık, tamamen esir düşürmüş; nedensiz bir şekilde etrafımızı bertaraf etmişti. Gri olan her şeyden korkmalı, beyazın tonları arasında hayat bulmalıydık. Siluetlerin esiri olmamalı, hayatın bütün zorluklarına göğüs germeliydik. O, bizi ele geçirene kadar biz gerçek olmalıydık. ''Kurtulmaya çabalamalıyız. Kurtuluş, bizim için gerçeklikten ibarettir.'' Gözler, hayatımızın en kötü köşesinde yer edinerek korkuyla bütünleşmiş olan acıyı bize tattırmadan duramayacaktı. Acının en coşkulu olduğu bu topraklardan ne pahasına olsun kaçmalıydık. Kaçamazsak O, bizi ele geçirecek ve grimsi sıvıyla tatlandırarak yok edecekti. ''Ben Ekin Tokgöz ve asla yalan söylemem.'' -?- *** ''Emin misin?'' (İnstagram adresi: @goztheevileyes)