"Kochać to stracić. Jeśli pokochasz, stracisz wszystko. Miłość jest dla ludzi głupich. Zapamiętaj to, Adrienie." Życie każdego przeciętnego nastolatka to długi spacer po polu minowym. Jednego dnia ktoś złamie ci serce, drugiego los pokaże ci środkowy palec, a trzeciego Chloe Bourgeois podstawi ci nogę na korytarzu. Krótko mówiąc: bycie licealistą nie jest proste. Szczególnie, jeśli po godzinach biegasz w masce po dachach, sprzątasz bałagan po nemezis spod ciemnej gwiazdy i, co najgorsze, znosisz kiepskie żarty kolesia w gumowych uszach. Ladybug potrafi uratować każdego. Każdego, prócz siebie samej. Marinette i Adrien już dawno pogodzili się z niezwykłą rzeczywistością i każdego dnia znikają pod maskami, by kolejny raz ocalić Paryż. Okazuje się, że trudniejsze od uratowania świata jest zdefiniowanie własnych uczuć, które nasilają się coraz bardziej. Z biegiem czasu tajemnice skrywane pod skrzydłami Miasta Miłości wychodzą na światło dzienne. Przeszłość opuszcza Dom Cieni i kawałek po kawałku ujawnia historię, o której Gabriel za wszelką cenę próbował zapomnieć. *** "Twoje opowiadanie jest wspaniałe. Wielokrotnie na przemian płakałam i się śmiałam. Niewiele książek potrafi coś takiego zdziałać." "Ta książka wycisnęła ze mnie tyle łez, że mogłabyś porównać to do deszczu w lasach równikowych." "Jest w tej opowieści coś, co mnie do niej z niesamowitą siłą przyciąga. Nie wiem, czy to cudowne poczucie humoru, czy idealnie oddane uczucia, czy cokolwiek innego, czy wszystko razem." "Traktuje to opowiadanie inaczej niż jakieś randomowe ff w internetach. Jest wyjątkowe i niepowtarzalne - to jego największy minus, bo nie przeżyje takich wrażeń i nie doświadczę tych samych uczuć drugi raz przy żadnym innym... " "Dla mnie to największy skarb na wattpadzie, który każdy musi odkopać."

Wanda stara się znaleźć swoje miejsce ma ziemi po śmierci Pietra. Nie widzi go pośród Avengersów do momentu, aż zaczyna słyszeć ich nocne krzyki i odkrywa, że nie tylko ona ma koszmary. Bo skoro superbohaterowie zawsze mają złamane serca i tragiczne historie, to może jest jednak jedną z nich?

Urodzinowy fanfick specjalnie dla naszego ukochanego Steve'a Rogersa, znanego szerzej, jako Kapitan Ameryka. Uwaga: nawiązania do książki/filmu "Stowarzyszenie Umarłych Poetów".

Bucky Barnes przeżywa wojnę i spędza kolejne dekady, próbując nauczyć się żyć bez swojego najlepszego przyjaciela. Lub Bucky Barnes od momentu zakończenia wojny do odnalezienia Steve'a w 2011 roku. Post-war AU, zapraszam na wiele smutnych uczuć :)

Ilekroć patrzył w lustro, widział wojnę. okładka @marvelloo

❝Lepsza mrówka w garści niż pająk na dachu.❞ ㅤㅤTony Stark jest geniuszem, a każdy geniusz posiada swoją własną aplikację do rozmowy z pozostałymi członkami jego drużyny (i nie tylko), prawda? ㅤㅤDużo shipów, nasz ulubiony Stan Lee, kilka wojen poduszkowych, masa fangirlu, armagedon z Rocketem i Grootem na czele, dużo dziwnych słów i określeń, które przyjęły się w fandomie oraz wiele, wiele więcej. Miłej zabawy w statki. | okładka: -zwloki / -cadavru | chronologia postanowiła wyjechać na wakacje - zarówna ta filmowa, jak i ta z samego chatu -- ale idzie to czytać, jeżeli przymknie się oko. | pierwsza część serii, kontynuacja w ❝Age of Chat❞. | 2017 - 2018

Steve ma marzenie, żeby w przyszłości pomagać ludziom, więc przenosi się ze szkoły plastycznej do liceum z klasą o profilu medycznym. Zderza się tam jednak z bardzo smutną rzeczywistością - większość "przyszłych lekarzy", to ludzie bez powołania, natomiast z chrapką na wielkie zarobki. Jedną z niewielu normalnych osób wydaje się być James Barnes, który wydaje się mieć zatargi z miejscową szajką niejakiego Red Skulla. Jak potoczy się ich historia? AU: Szkolne, pre-serum Steve, post-WinterSoldier Bucky.