Arkamı döndüğümde görmeyi umduğum son kişi orada duruyordu. Dağınık saçları, beni her gören kişide olan şaşkınlık ve bir çift siyah göz. Bütün beklediğim bu değil miydi? Koşup kollarına atılmam gerekiyordu. Tabii gerçek olsaydı. Brad bana doğru iki adım attı. Artık karşımda duruyordu. Adımı yineledi. Sabit siyah gözle...
Bir iç çekişin ardından gelen mutlu haber ferahlığı gibiydi bunu izlemek. Anlamsız derecede heyecan verici. Çınar gibi. Çınar'ı tanımak, hayatımda olması tıpkı böyle bir histi. Güvenli ama güvensiz. Mutlu ama mutsuz. Hissederek ama ruhsuz. Yakar gibi ama buz. Kahve Kokusu serisi 2.Kitabı. Serüven devam ediyor.
Sabır kabınıza damlatılan bütün o sadakatsizlik, nefret ve sevgisizlik damlaları tıpkı kadim bir din gibi yüreğinizi sarmadan dökün gitsin. Avuç içlerinize batan cam kırıklarını bırakın düşsün. Karanlığın olmaya bilir fakat, bizim ışığa ihtiyacımız var.