Aslında ben hayatımda en çok sevilmek değil sevmek istemiştim. Çok sevmek istemiştim. Böyle dolu dolu kocaman. Her sabah işkence gibi gelen okul sabahlarımın bir gün çekilebilir hatta halatla çekilir hale gelebileceği uçsuz bucaksız hayalimin uçurumundan bile geçmezdi. Allah'ın sevdiği kuluymuşum ki hem çok sevmiştim...
O herkesin bir maskesi olduğuna inanan bir kız. O erkeklere güvenmeyen bir kız. O herkesin maskesini düşürmeye gelmiş bir kız. O kimseye acımayan kız. O kız benim işte. Ben uzay.
Çok uzun zaman geçse bile aradan hala dün gibiydi aklımdaydı her şey. Sarıldığında sımsıkı tutup bırakmayışı, ciğerlerime doldurduğum o huzur veren kokusu ve o derin bakışları. Ben o bakışların bir saniyesi için bir ömrümü verebilecekken neden gitmişti? Arkasında tek bıraktığı küçük bir nottu. Kalbime teker teker sap...
Mutlu ol, hayatın acılarıyla küçük yaşta tanışmış insanların, mutluluğu aramasının hikayesi.
Her aşk kalpte yaşanır , kalp atmayı bırakınca son bulur mu? (Hikaye "Kal Ho Naa Ho" filminden alıntıdır.)
Aşkının esaretine kapılan bir adam mıydı o?Hayır,onun esareti aşkının ta kendiydi.Sevmekten korkan ve sahip olduğu yüreğine karşı çıkamayacak kadar da tutulmuştu o kızın büyülü sevdasına.Peki kimdi o kız?Aslında hiç hazmedemeği ve nefret ettiği şeyleri kendinde barındıran biri o.Nasıl yani?Hiç bitmeyen merakı,yerinde...
