Hayat bir boyadan ibaretti zaten. Her insana belirli renkler veriliyordu. Ve insanlar o renklere göre hayatlarını boyuyorlardı. Sanırım... şimdi anlıyorum. Benim boyalarım elimden alınmıştı. Ve boya kutumda sadece üç renk kalmıştı. Siyah, beyaz ve gri... Bu üç renkle gökkuşağı nasıl çizilirdi ki. Bütün renkleri yansıtan beyazdan mı, yoksa bütün renkleri yutan siyahtan mı elde edecektim gökkuşağını. Yoksa sadece griyle mi yaşayacaktım? Boyalar elimde. Hayatımın defteri önümde. Özgür bir rüzgar benden bağımsız çeviriyor sayfalarımı. Bomboş sayfalar akıp gidiyor önümde. Karar benim tercih senin bu sayfaları beraber çevirmeye ne dersin? *** Hikâyenin telif hakları sadece yazara aittir. Alıntı yapılamaz, kopyası çıkarılamaz izinsiz alınamaz. Çalıntı gibi bir durumla karşılaşıldığı an yasal işlem başlatılacaktır.

Kazandığı okul, onu mutlu etmesi gerekirken bütün kötü olayların içinde oldu. Dış görünüşü, Konuşması, Güçlü Duruşu, Çalışkanlığı, Bakışlarıyla göze battığı için miydi yoksa tüm bu olanlar? Kim bilir belki öyle, belki de değil! EZGİ'DEN MAYISA DÖNÜŞMESİ, ONU DEĞİŞTİRDİ Mİ? YOKSA İSTEDİĞİ VE EN BAŞINDAN OLMAK İSTEDİĞİ KİŞİ Mİ OLDU? Yepyeni bir kişilik.. Sil baştan yapan bir karakter.. Tam anlamıyla değiştiğini düşünen, MAYIS AKIM Değişmesine yardım eden Bir Yabancı, Arkadaşlık kurulmuş 7 kişi, En başından beri Aşık olan Gizemli Bir Kişi ve İçinden atamadığı Bir AŞK. BİR DEĞİŞİMİN, EN GÜZEL AŞK İZİ. •••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••• "Sen içimdeki Karanlığı aydınlatan ışıksın" Dedi. zorlukla, onunda canı acıyordu. "Gitme lüt-lütfen" Dedi. Dolu gözleriyle gözlerime bakıyordu. Gözlerim beni dinlemeksizin akıyorlardı, ardından gök gürleyip yağmur yağmaya başladı. Gözlerimin yaşları yağmurla karışıp yok oluyordu. Tıpkı o gün beni öldürdüğü gibi. Ben kendimi kaybetmiştim onun yüzünden! "Güneş varken, ışığa ihtiyaç duymaz kimse." Dedim en soğuk sesimle. "Güneşi ne yapayım, Işığım sende kalmışsa?" Gözlerinden bir damla aktığında, zaman durdu benim için. "Ağlama sarıl bana" Demek istedim. Ama diyemedim. "Sen benim en güzel Gecemdin. Her gece seni düşünerek uyumam, her gece seni düşünerek uyuyamamam. Sen benim en güzel Sahnemdin. Sana bakarak, kahkahalarım, Ağlamalarım, Sevinçlerim, Mutluluklarım, Hüznüm. Şimdi düşünüyorumda gerçekten kendimi hiçe saymışım senin yüzünden. Sana bu yüzü unutma demiştim! Sen, sen Ezgiye aşık oldun Meriç Soyal. Ben o kızım. Üzgünüm."

Sessizliği dinle Anlatacak çok şeyi var sana Belki seni sana anlatacak Belki de senin görmediklerini gösterecek sana Sus fazla konuşma Boşuna kafa yorma Giden yıllarına bak ve sus Sus ki dinleyebilesin sessizliği Sus ki göresin asıl benliğini Hiç düşündün mü sen Senin gördüğün sen benliğinde ki Sen misin? Çok konuştun şimdi susma zamanı Bazen susmaktır en iyisi Denize fısıldamaktır gerçeği Sırlarla gömülmektir toprağa Sessizlik okyonustur Sende okyanusta balık Sen sadece dinle Dedim ya onun sana anlatacak Çok şeyi var **** Milyonlarca yıl önce yarım kalan efsane denize ait olmasına rağmen okyanusa aşık olan Denizkızı Elizya... Ve günümüzde aynı efsane aynı başroller denizkızı prens için karaya çıkmadı ama denizden ayrılıp okyanusa aşık oldu. Sessiz kaldı. Aşkın bedelini ölümle süslenerek ödedi. Henüz o ne tam olarak Elizya ne de diğeri Okyanusun uçsuz bucaksız Özgür'ü... Kaderin bağladığı hayatlar. Ne bir adım ileri ne de geri olduğu yerde sayan aşk hikayesi. Elizya kelebek umudu ile hayata tutunmaya çalışıyor. Özgür'de uçsuz bucaksız okyanus özgürlüğü... 28.05.16