Herkesten farklıydım ve herkes de bunu biliyordu. Bilmekle kalmıyor benden korkuyor, benim yok olmamı istiyor, tiksiniyor ama bana şaşırmaktan da kendilerini alamıyorlardı. Avcılar denen illet bir kuruluş beni ve benim gibi olan 9 kişiyi bulup insanları güvende tutmaya and içmişlerdi. İnsanların koruyucu melekleriydiler. Ama ne Avcılar ne de kalan tüm insanlar aslında çocukluğunu güçlerini kontrol etmeye çalışmakla harcamış masum bir kız çocuğu olduğumu göremiyorlardı. Taki Avcılar beni buluncaya kadar. İşler artık daha kötü olamaz derken hem eğitmenimi, hem de yıllardır sakladığım kimliğimi birden kaybetmiştim. Ama her beyazın içinde bir siyah olduğu gibi, her siyahın içinde de bir beyaz vardı.Nereden bilebilirdim ki Avcı karşıtı güçlü bir grubun var olduğunu ve aslında binlerce kişinin Avcılar'a inanmadığını?Nereden bilebilirdim ki kalan numaraların istikametinin tam olarak bulunduğum yer olacağını? Ve nereden bilebilirdim ki hiçbir şeyin göründüğü gibi olmadığını.

Her insan hata yapabilir. Ancak bir peri böyle bir ayrıcalığa sahip midir? Anikanos bu soruyu düşünmüyordu elbette. Sıkıcı mitoloji ve felsefe derslerinin bitmesini, mezun oluşunu kutluyordu. Tam olarak mezun olamadığını anlaması ise oldukça kısa sürecekti. @tugcaa @cokguluyombenya ortak kitabıdır. (Tamamlandı) ©Tüm Hakları Saklıdır.

Ne yazık... Seninle uzun bir ömür birlikte olmak uğruna çirkin bir kaktüs olmayı yeğlerdim.

Bilinmeyen bir şehre ait yıkık dökük evlerden birinde, eskimiş bir karyolanın altında, siyah kaplı bir defter yaşar...Üzerine yazılan bütün dilekleri gerçekleştirdiği halde, her defasında uğursuz bir nesne gibi fırlatılıp yalnızlığa mahkum edilen bir defterdir bu. Bir gün öylesine biri çıkar gelir uzaklardaki bir şehirden, siyah kaplı defteri sahiplenir ve üzerine şöyle yazar: "Bana hikayeler anlat, içinde mutluluklarım ve mutsuzluklarım, ümitlerim ve ümitsizliklerim olsun..." Ve böylelikle dilek defteri ömründe ilk kez dile gelir... ✽ Keşfedilmemiş Cevherler '15 En İyi Kısa Hikaye

❝Çünkü beyefendi, siz, kelimelere sığmayan bir adamsınız.❞

'İşte böyle öldük, Etna'

*Tamamlandı* "Sence bizden bir cacık olur mu?" dediğimde önce bana öylece baktı, sonra kahkahalarla gülmeye başladı. Öyle ki boynumdaki kolunu çekip dizlerine dayadı ve katıla katıla gülmeye devam etti. "Lan ne gülüyorsun?" diye sinirle sordum. Teyzeler pencereye çıktı ve gözleri hemen bizi buldu. "Sussana lan, Allahın belası domuz!" dedim dişlerimin arasından. "Esra, kızım hayırdır?" dedi FBI teyze. Hayrı mı kaldı be FBI teyze? Aldık başımıza belayı işte. Ama seni kırmayayım. Hayırlı uğurlu olsun! "Yok Selma Teyze!" dedim gülümsemeye çalışarak. "Arkadaşı kızın biri taciz etti arka sokakta da, kriz geçiriyor şu an." Azman aniden gülmeyi kesti ve kaşları çatıldı. "Vay vah!" dedi diğer pencereden MİT teyze. "Su getireyim mi Akın evladım?" Azman'ın gözleri ona döndü. "Yok sağol Makbule Teyze. Alıştım artık..." dedi ve gözleriyle beni işaret etti. "Bu kızın tacizlerine." Rezillik yükleniyor...%94 Kapak Tasarımı: Gölgehayaller © Tüm Hakları Saklıdır.

"Dahası sen bir rüyasın," dedi çocuk, "neden kendine yardım etmeyi denemiyorsun?" Emily herkes kadar sıradan biri olduğunu düşünüyordu. Herkes kadar sıkıcı ve alışılagelmiş bir adı, sürekli rastlayabileceğiniz türden bir görünüşü ve bisiklet sürmek gibi yavan hobileri vardı. Ne var ki bu genç kız bir gece yarısı yatağından zıplayarak uyandığında hiçbir şeyin bir daha asla aynı olmayacağından habersizdi. O artık kendini uykuların çok ötesinde ve hayallerin ulaşamayacağı kadar muhteşem bir dünyada bulmuştu. Fakat Emily'nin bu rüyadan uyanıp hiçbir şeyin göründüğü kadar harika olmadığını fark etmesi uzun sürmeyecekti. "Hayatlarımızı bir rüyayla karşılaştıranlar haklıymış. Uyanık uyuyor, ve uykuda uyanıyormuşuz." -Montaigne

Hayallerinin peşinden giden bir kız. Peki hayallerinin gerçekleşme ihtimali çok az ve bir o kadar da saçmaysa? "Sana verebileceğim en büyük hediyeyi veriyorum. Tamamen seninim." "Sana verebileceğim en büyük hediyeyi veriyorum. Daha ötesi yok." (Kpop) Tüm hakları saklıdır ©

"Aslında oldukça basit," dedi Bennett. "Sen bizim iyi kızımız olacaksın," Declan başladı. Jordan gülümsedi, "Ve biz de senin kötü çocukların olacağız." Bir anlığına sessiz kaldım, bir onlara bir sözleşmeye baktıktan sonra tekrar onlara döndüm. Ardından kağıtları sakince masaya bıraktım. Sırayla üçüne baktıktan sonra yerimde yavaşça kıpırdandım. "Yani diyorsunuz ki," deyip sesimi yükselttim ve "Benimle Starbucks'ta buluşup muhtemelen son senemin kalanını ve belki de hayatımı mahvedişinizin sebebi olacak iffetsiz istekleriniz için sözleşme yapacaksınız." diye bağırdım. Bennett gözlerini kıprıştırdı, "İffetsiz?" Jordan Declan'a baktı, "İffetsiz ne? Bir yemek çeşidi mi?" - Naomi Lorraine ya da daha bilindik adı kalın çerçeveli gözlükleri ve hepsi A olan notları ile İnek Naomi okulundaki en az rağbet gören kızdı. Ve hatta iğneleyici hazır cevapları ve sağlam yumrukları bile Dartwell Lisesi'ndeki herkes tarafından zorbalık yaşamasını engellemiyordu. Çocukluğundan beri her gün ona zorbalık eden Raymond Meyers tam anlamıyla onu mahvediyordu. Gülüşler, hakaretler ve hırpalanışlar karşısında hayatta kalmaktan başka hiçbir şey yapamıyordu. Üç Silahşörler okulundaki en kötü çocuklardı: Bennett Frazier, Jordan Wallace ve Declan Lynch. Ve bir gün birden bire Naomi üçünün birden ilgisini çekti. Alaylı davranışlarına rağmen masum görüntüsü yüzünden Üç Silahşörler, Naomi'yi istediler. Ah, hayır sandığınız gibi değil, kesinlikle öyle değil. Hatta tam tersi. Oldukça basit. Naomi onların iyi kızı olacak. Onlar da Naomi'nin kötü çocukları olacak. Kitabın bütün hakları, yazarı @rubixcube89201 tarafından, Türkçe çevirisi hakları @badboysofgoodgirl tarafından saklıdır. Mizah #18