Cierpiąc na Somnifobię leżymy pośród oceanu, jak rozbitek na tratwie i wydaje nam się, że zewsząd otaczają nas drapieżniki gotowe wydłubać nam oczy i zjeść jako przystawkę. Tony Stark bardzo bał się zasypiać. Czuł się zagrożony nie tylko przez potwory spod łóżka, ale również te przewijające się pod zamkniętymi powiekami. Straszne, powykrzywiane zmory odbierały mu z przeraźliwym uśmiechem wszystkich bliskich, a na końcu zabijały jego samego. Był to do znudzenia utarty schemat, ale nikt z nas nie chciałby oglądać tylu śmierci, nawet w pozornie nieszkodliwych snach. Gdzie jego jednorożce i gadające pociągi z dzieciństwa? Oh, jak bardzo pragnął chociaż na czas snu znowu być dzieckiem. Jednak dla każdego kiedyś zaświeci jego własne, prywatne słońce. W przypadku Tony'ego był to cholernie seksowny nordycki bożek, ale lepsze to niż ta pani ze spożywczaka, która się tak dziwnie na niego patrzyła, kiedy robił zakupy. Tak... wszyscy są lepsi niż ona.

Będąc u Asmodeusza, Gabriel nie był po prostu torturowany. Cierpiało jego ciało i umysł, ale także wyjątkowo wrażliwe serce. ~ Historia alternatywna jeśli chodzi o pobyt Gabriela w celi (13x13). Pisane przed pojawieniem się odcinka 13x17. Okładka mojego autorstwa~

Jak w tytule. Dużo stony i niedojebania mózgowego.

W życiu ważne jest pamiętać, że obojętnie jak wielka byłaby liczba zadanych ciosów od losu, żaden ból nie ma mocy zatrzymania toczącego się na świecie życia. Alexander Hamilton wiedział o tym od dziecka, a Thomas Jefferson dostał szansę, by się tego nauczyć. Nawet jeśli mógłby się pogodzić z tym, że tę szansę odnajdzie w Nowym Jorku - mieście, które szybciej uznałby za swój koniec niż początek - całkiem przerosła go myśl, że to arogancki i bezlitośnie inteligentny syn jego szefa będzie punktem, od ktorego zacznie rysować sobie nowe życie. Wszystko byłoby łatwiejsze, gdyby Alexander był pełnoletni. Albo gdyby Thomas nie musiał pracować u jego ojca. Albo gdyby oboje mieli odwagę stanąć twarzą w twarz ze swoimi uczuciami, zamiast wiecznie chować się za tarczą - nie tak szczerej jak by chcieli - nienawiści.

Dobra, ambitna praca agenta FBI i samotne życie w niewielkim mieszkaniu to wszystko, czego potrzebuje Alexander Hamilton. Dąży do osiągnięcia swoich celów w pracy, a każdego dnia, który w niej spędza, czekają na niego nowe wyzwania. Wreszcie może sprawdzić się jako dowodzący biura FBI. Jego szef wyjechał na wakacje, zostawiając wszystko na jego głowie, tak, jak Alexander zawsze pragnął. Ledwo Washington opuścił biuro, a już zaczyna dziać się coś ciekawego. Alexander w sali przesłuchań spotyka się z Johnem Laurensem - synem Henry'ego Laurensa, człowieka, którego wprost nienawidzi. Chłopak jest co najmniej podejrzany. Alexander sam nie wie, czy to kwestia tego, że coś ukrywa, czy tego, że nosi nazwisko Laurens. Nie wie też, że niewinna decyzja, którą podejmie, stopniowo spowoduje ogromne zmiany nie tylko w jego życiu, ale i w nim samym. Zmiany, których nie da się odwrócić.

Kapitan Ameryka z całym szacunkiem prosi, by wszystkie skargi adresować do niego pisemnie. Na papierze, w przyjemny, staroświecki sposób, gdyż ekrany komputerów rażą go w oczy. Odłóż telefon, Tony. Tłumaczenie "1796 Broadway" za zgodą autorek (rainproof, teaberryblue). Ponad 700 chapterów w rok, czyli mój sposób na zdanie matury z angielskiego w 2017. Wszystkie lokalizacje z ff są prawdziwe. Zaznaczone zostały na interaktywnej mapce: https://www.google.com/maps/d/viewer?mid=1Z1CUkqxM05_5joyBWtXtSwv-KyE na której możecie zobaczyć, jak i gdzie to wszystko się znajduje.

Loki po porażce zostaje surowo ukarany. Wszechojciec Odyn usuwa z pamięci zwyczajnych midgarczyków jego przewinienia, naprawia wszelkie zniszczenia, lecz odbiera mu wolność. Skazuje Kłamcę na niewolnictwo, aż ten nie stanie godzien bycia bogiem. Loki trafia w ręce Avengersów... czy też raczej należałoby rzec Iron Mana.