Bir kadın düşünün;Öğretmenlik yapmak için geldiği yerde töreye kurban gitmiş... Bir adam düşünün;Kalbine ve toprağa gömmüş acısıyla ayakta kalmış... Bir berdel düşünün;Karşılıklı nefreti birleştirmiş... Bir Mardin düşünün;Yine aynı göz yaşları toprağına dökülmüş... Bir Mardin kitabı düşünün;Bunların hepsini kapsamış...Peki ya diğer kitaplar gibi nefretle başlar aşkla mı biter?Yoksa nefretle başlayıp ölümle mi biter?Hadi buna okuyupta karar verelim....

Acımasız Töre... Sana ölürüm dediğin gün geber demeliydim bilemedim. HER KIZIN GÖNLÜNDE BİR AĞA VARDIR. TELİF HAKLARI ŞAHSIMA AİT OLUP ÇALINTI DURUMUNDA GEREKLİ İŞLEMLER YAPILACAKTIR.

Hiçbir günah kefaretini unutmaz. Hiçbir kirli sır gecenin nezaretinde tutuklanamaz. Geleceği ellerinden tek gecede koparılan bir adam, öleceğini bilse dahi sessizliğin kanatlarına sığınmaz. İki karanlık gecenin iki büyük suça gebe kaldığı ve iki yabancı ruhun birbirine körkütük düğümlendiği acı bir hikâyenin içindeyim. O iki yabancı ruhtan biri benim. Ve ben bir zamanlar, yolunda giden bir hayata sahiptim. Bir gün o çıkageldi ve içinde sadece doğruların olduğu dünyamı yanlışlarıyla altüst etti. Gözlerime bir kez bakması bile beni düşürmeye, düştüğüm yerde darmadağın etmeye yetti. Beni tehditlerle örülü bir kafese hapsetti, o kafesin kilidini ve anahtarını elime verdi. Gitmek de, kalmak da senin seçimin dedi. Ama ne kalabildim ne gidebildim. Yalnızca bekledim. Benim de onu düşüreceğim bir gün elbet gelecekti ve ben intikam almayı severdim. O gün geldi. Bir leyl vaktinde, ay gecenin koynunda dalgalanırken, hakikati sırtından vurdu kirli parmakları. Artık bu saçma hikâyemizde bizden başkaları da vardı. Zaman aktı... Kendiliğinden kırıldı hapsolduğum kafesin kapakları. Dışarıya adım attığım an hislerim pervasızca tökezledi. Zira sevdayı puslu gecelerde yüreğime kazıyan adamın ruhu artık içime işlemişti. "Haklıymışsın," dedi beni öldürmek ister gibi. "Senin hikâyenin esas adamı ben değilmişim."

''O gün, bana 'Sinemaya gidelim mi?' diye sordu. 3391 kilometre öteden, şehirlerce, denizlerce uzağımdan... Yanımdaki insanlar görmezken beni, o bana imkansız olduğunu bile bile 'Sinemaya gidelim mi?' dedi...'' Aylarca sesini duymadığınız, yüzünü görmediğiniz, dokunmadığınız, kokusunu bilmediğiniz, aynı sokaktan geçme ihtimalinizin dahi olmadığı, asla aynı fotoğrafın içinde bile bulunamayacağınız, sizden kilometrelerce denizlerce adalarca şehirlerce uzakta olan bir insana aşık olur muydunuz? Bunu, kendinize yapar mıydınız? Bu bir mesafe hikayesi! İki insanın, birbirlerini görmeden duymadan aylarca gece gündüz konuştukları ; birbirlerinin en yakını oldukları, ama birbirlerinden en uzakta oldukları, aralarındaki kilometrelere rağmen birbirlerine aşık oldukları bir mesafe hikayesi! Burası bizim gezegenimiz ve burada her şey anını bekler. Burası, bizim 3391 kilometrelik gezegenimiz... - ''Seni görmem için yanımda olmana gerek yok. Ben seni gözlerim kapalıyken de görebiliyorum. Zaten ben seni sadece gözlerim kapalıyken görebiliyorum...''

ZORLA EVLENDİLER BELKİ AMA BİRBİRLERİNİ SEVEMEZLER DİYE BİR KURAL GÖREMİYORUM OLSA BİLE KURALLAR ÇİĞNENMEK İÇİN DEĞİL MİDİR? 16/03/2017 #1

Selin 'in dünyasına hoşgeldiniz! Burada daha önce görmediğiniz şeyler göreceksiniz. Örneğin burda içki yerine elmalı frutti, su yerine çikolatalı süt içilir. Bu dünyaya bir kere girdiyseniz kesinlikle rezil olan birini gördüğünüzde dalga geçmeyin! Burada bu çok normal. Dostluk ve sevgi dolu sımsıcak bir yer burası. Burada kesinlikle cool olmazsınız. Selin'in cooluğa karşı biraz alerjisi olduğu doğrudur. Cool birini gördüğü zaman hapşırmaya başlar. Bir de Selin biraz çatlaktır! Onu gördüğünüz yerde arkanıza bakmadan kaçın! Hımm sanırım söylemeyi unuttuğum bir kural var. Buraya girerken kesinlikle ayakkabılarınızı çıkarmalısınız. Beyaz olduğu için çabuk kirleniyor çünkü. Buraya hepiniz davetlisiniz! Umarım Selin'in dünyasını beğenirsiniz. Selin'in dünyası 7/24 size açıktır.

Kum taneleri gibi sayılamazdı hissettiklerim.Tek bir fark vardı.Hepsi karanlıktı,düşlerim gibi . . . ~~22.03.2016~~ İnstagram hesabımız:Siyah.kum.taneleri.watty

Bazı olaylar vardır ;yaşamak istediğimiz , yaşamamış olarak saydığımız... Bazı anlar vardır; hatırlamak istediğimiz ,unutamadığımız ... Bazı gözler vardır ;aklımıza kazıdığımız , rengini hatırlamadığımız ... Bazı sevdalar vardır ; kalbinizden söküp attığımız , aklımızdan çıkaramadığmız... Ama bazı yasaklar vardır ki onalara asla karşı gelemezsiniz ! Yoksa dışlanırsanız , ötekileştirilirsiniz, Kötü adam , kötü kadın olursunuz. İşte ben yeri geldi bazı olayları yaşamak istedim ,yaşayamadım . Ya da yaşanmamış kabul ettim.Onunla öyle anılarım oldu ki ... unutamadım bazen ise hatırlamak için Tanrı'ya yalvardım. Asıl önemli olan sizin onu kanun ,emir ,yasa artık ne derseniz diye kabul ettiğiniz yasağı ben karşı geldim, çiğnedim . Evet bunu yaptım. Hemde herşeyle karşı geldim. Babam'a aileme herkese ...Haddimden fazla. Belki. Bilemiyorum. Ben iğrenç bir adamım .Ne derseniz diyin umurumda bile değil Çünkü ben...

Siz hic bile bile imkansız birine kendinizi kapatırdınız mi? Peki imkansız olduğunu bile bile o içinizdeki ufacık umut kırıntılarıyla çabaladınız mı? BENCE NUR VE SAMETİN HİKAYESİNE BİR GÖZ ATIN İSTERİM.