Kim Yu Ju; hissetmeyi ne kadar istediğini sadece kendisi biliyordu. Sakat olmakla aynı şeydi bu yaşadığı.Hiç bir duygunun esiri olamıyor hiç bir duyguyu anlayamıyordu. İnsanlar arasında yerini sadece kitaplardan öğrendiklerini uygulayarak sağlıyordu. Çünkü o hiç üzülmedi, hiç sevinmedi hiç telaşlanmadı en önemlisi o h...
3009 kelime; oneshot prologue // burada yağmur yağıyor ama sen, şemsiyeni almadan gel yine de.. özletiyor bu çılgın sağanak seni, sırılsıklam özletiyor biliyor musun?
Kwon Ji Yong yorulmuştu. İnsanlar ona eşsiz ,tek ve farklı olduğunu söylerken onun hissettiği kocaman bir acıydı. Aşk hayatında yaşadığı son ile dibe çekildiğini hissediyordu. Acısını başka bedenlerde bulmaya çalışırken kader onu afallatacaktı. Tüm kadınların basit varlıklar olmadığını o kadınla anlayacaktı...
"Ssh... Unutma Ae Mi ! Fiziksel acı geçicidir ! Duygusal acı ise peşini bırakmaz..!" ● O, uçurumun dibinde ya da kenarında değildi. O, uçurumun tam olarak kendisiydi...
Karnımdaki ağır şey yüzünden nefes alamıyordum. Gözlerimi açmadan, bacak olduğunu düşündüğüm şeyi üzerimden ittim. Yanımdaki kişi bu sefer kolunu attı üstüme. Kolunu da ittim. Sonra yorganı çekti. Anında soğuk bir hava dalgası yakaladı beni. Sinirle gözlerimi açtım ve oturdum. Bütün yastığı kaplayan sarı kafaya bir şa...
Lee Chae Rin insanları parasıyla yönetmeyi öğrendiğinden beri yaşamını duygusuz biri olarak sürdüren zengin ailenin tek kızıdır. Zenginliğin getirisinden çok götürüsünün farkına varan babası Lee Chae Rin'e hayatı öğrenmesi için bir antlaşma yaratır. Lee Chae Rin önüne sürülen bu anlaşmayı küçümsese de göründü...
İçimizi ısıtan gün batımının ışığı ve tenimizi okşayıp geçen bahar rüzgarıyla beraber bir söz verdik. Gülerek verdiğim o sözün şimdi bana bu kadar acı vereceğini bilemezdim... - Chae Rin
Sevgili Günlük, Moralim şu uyuştucu olayından beri çok bozuk. 2ne1 üyeleri beni neşelendirmeye beni ayakta tutmaya çalışıyorlar ama artık gücümün kalmadığını hissediyorum. Gerek netizenlerin yorumları gerek insanların bakışları beni kahr ediyor. Sana bu satırları yazarken bile ağlamamayı başaramıyorum.. Ben tam yazımı...