Güneş yavaş yavaş dağların arkasından şuanda yatağında mutlu uyuyanlara gülümserken bana bakıp ağlıyordu sanki, Sanki Küsmüş Gibi.. Ayağımı uzattığım bu koca boşluk bu uçurum ve bana doğru süzülen deniz dalgaları beni cağrıyordu Belli .. Yaşamakla ölmek arasındaki bu çizgi bir sonmu bir başlangıçmı bu düşünceyle Yavaşca ayağa kalktım ,Kalkarken çarptığım kayalar suya doğru intihar ederken Güneş'e son bi kez baktım Ve gözlerimi kapattım .. Kollarımı açtım ve tabiki kurtaracak yapma diyecek bir kahramanım olmadığını biliyorum .. Kendimi Boşluğa bırakırken Sadece şunu Düsünüyorum .. Kuşlar kadar Özgürüm Işte Sadece Onlar Sürüyle Bense Yanlız Uçuyorum.. 01.08.2016 da yazılmaya başlanmıştır.