Jedno jest wiadome, Magnus nie boi się wyzwań, ani dostarczać sobie w życiu wrażeń. Dlatego jednego dnia postanawia rzucić znienawidzoną przez siebie pracę i postawić się postrachowi Nowego Jorku, a następnego podjąć niesamowicie odpowiedzialną decyzję, będącą jednocześnie spełnieniem marzenia z dzieciństwa. To będzie go wiele kosztowało, oj tak. Nieprzespane noce, nerwy, porwane kanapy, zasłony i drogie ciuchy? To tylko niewielki ułamek tego, o czym Magnus nie miał pojęcia decydując się na urocze stworzenie. Skutki będą okrutne, to pewne, ale znacznie okrutniejsze okaże się błękitne spojrzenie, prześladujące go nieprzerwanie w dzień i w nocy. Malec że hej!

Alec mylący kolory, wybredny Magnus i problemy z suwakami.

Mówi się, że czego oczy nie widzą tego sercu nie żal, ale jak już zobaczą... to nie ma przebacz. O tym jak Alec musiał namalować akt, kiedy jego głupie serce obijało się boleśnie o żebra. A obnażony Magnus świecił jajami, gapiąc się na ślicznego chłopca z końca sali.

Chcesz, żeby ktoś ocenił twoje opowiadanie? Zastanawiasz się, co możesz poprawić, żeby podnieść jakość tekstu? Leżą ci na sercu dziury fabularne, sprawdzanie faktów, poprawna frazeologia? Trafiłeś we właściwe miejsce. Przeczytam twoją pracę od deski do deski, swoje uwagi odniosę do konkretnych cytatów. Dzięki temu łatwiej będzie ci nanosić poprawki. Zastanawiasz się, jak to działa? Czemu miał(a)byś zaufać losowej osobie z internetu? Zajrzyj na http://pomackamy.blogspot.pl/ , wisi tam pół setki moich ocen. Teraz przymierzam się do akcji solowej i podboju wattpada. Do przeczytania!

Takie tam... miniaturowe. Już skończone, ale jestem łasa na gwiazdki. Co byłoby, gdyby Maryse i Robert za zbrodnie przeciwko Clave i Podziemiu zostali skazani na śmierć? Co stałoby się, gdyby Magnus przez krótka chwilę zasmakował w byciu kochanym miłością szczerą i dziecięcą? I co potem, kiedy miłość z dziecięcej przerodzi się w coś prawdziwego i trwalszego? Sprawdzałam to przeszło DWIE godziny! Domagam się wybudowania mi złotego pomnika, z następującym tekstem: "Kocham Alesię, bo jest dobra i kochana i zamiast pisać nowy rozdział Always, to sprawdzała tekst Majku i robiła jej okładkę!" :P <- A autorka się z tym w pełni zgadza i wielbi ziemię, po której Alesia stąpa! <3

Trzy różne one-shoty, ukazujące wagę słów ukochanej osoby. Inspirowane: - Say You Love Me - Say You Won't Let Go - Say Something

Świat Aleca jest uporządkowany i prosty. Do czasu. Poznając niezwykłego czarownika, jeszcze nie wie, jakie ryzyko niesie to za sobą. Z początku to tylko drinki i palące spojrzenie na plecach... Z czasem? Czyste szaleństwo! Okładkę wykonała: AngelOfMusic_

„ -Tylko się przyjaźnicie ? - głos Alec'a zabrzmiał groźnie. - Stary, gdybym chciał się przespać z Izzy dawno juz bym to zrobił, ja nie bawię się w gierki. Ale mogę cię zapewnić, że podczas twojej nieobecności, dbałem o to by nie miała żadnego nieodpowiedniego kutasa w majtkach. - Magnus starał się zachować powagę, ale już po chwili wybuchł śmiechem."

Wszystko zaczęło się od jednego, przypadkowego, w dodatku nieudanego spotkania, w nietypowym miejscu i okolicznościach. Jednakże, to niefortunne wydarzenie nie przyczyniło się do tego, że jeden przestał myśleć o drugim. Co się stanie, kiedy los postawi przed sobą dwie kompletnie różne osoby, z różnych światów, z różnymi oczekiwaniami na ten sam temat? Czy wspólnie spędzone trzy miesiące, będą tylko najlepszymi wakacjami w ich życiu, czy może jednak będą znaczyły coś więcej?

Challenge jak nie pisać opowiadania, kiedy nie masz weny. Alec i Magnus znają się całe życie. Całe oznacza tyle co całe. Dosłownie. Od zawsze. Wiedzą o sobie absolutnie wszystko. Są najlepszymi przyjaciółmi. To nie wygląda jak przepis na epicki romans, prawda? A jednak! Koniec wakacji tuż przed być może najważniejszym rokiem w życiu naszych milusińskich. IV rok college'u, po wakacjach spędzonych na jedzeniu u mamusi, imprezach i błogim wylegiwaniu się na plażach egzotycznych wysp, chłopcy wracają do swojego wypasionego apartamentu, na który nie stać przeciętnego studenta, ale chuj z tym, mają wszystko! Tego roku do ich trzysypialniowego mieszkanka wprowadza się Jace, przyjaciel Aleca z czasów liceum. To w jego ramiona zrozpaczony swoim nieodwzajemnionym uczuciem (nigdy na głos nie nazwanym) ucieka Alec, kiedy nie może znieść widoku pięknego tyłka Magnusa. Magnus nie jest z tego powodu zadowolony, ale co może zrobić? Księżniczka sobie życzy, książę jej to daje. To tylko rozpoczyna festiwal absurdalnych wydarzeń, które może, ale tylko może, doprowadzą do czegoś, czego każdy z nich pragnie.