Saat üç civarıydı.Eve gidiyordum arabayla gitmediğim için çok pişmanım . Ama o Sırada karşıma bir adam çıktı .Daha doğrusu çarpıştık Çok yakışıklıydı ona bakmak istiyordum ama bakamıyorduk .O bana bakıyordu .Ama ben bakmamak için direniyordum .o bana bakarak ayağı kalktı ama ben ona bakmıyordum eve gitmeye çalıştım ama gidemedim önümü kesip duruyordu ve benim yapmak isteyip de yapamadığım şeyi yaptı . O .o beni Öptüü ondan kurtulduğum ama içinden " seni beceremedin durmayacağım benim olacaksın " dediğini duydum

Meriç'e korkar adımlarla yaklaştım ve ağlamaklı bi sesle : -"Bunca şeyden sonra herşeyi unutarak , pes mi ediyoruz?"dedim. Bir an arkasına baktıktan sonra kafasını çevirip uçuruma baktı. sonra bana en içten ve en derinden son kez bakıyormuş gibi kuyu gibi gözleriyle baktı . -"Yolun Sonu Doğa,Başka Yol Yok." dedi uçurumun kenarına yaklaşarak. ~~ [ Sevecen ama bi o kadarda içim yanan biriyim . Acı çekmiş biri olarak , acının ne olduğunu iyi bilirim . Bu yüzden hikayemide bunun üzerine yazdım . Bu hikayede kendinizden bir parça bulacaksınız .♥♥♥]