❝𝑨𝒏𝒏𝒆𝒎 𝒈𝒖̈𝒏𝒍𝒖̈𝒈̆𝒖̈𝒏𝒖̈𝒏 𝒉𝒆𝒓 𝒔𝒂𝒚𝒇𝒂𝒔ı𝒏𝒂 𝑲𝒂𝒍𝒑 𝒃𝒊𝒓𝒊𝒏𝒊 𝒔𝒆𝒗𝒊𝒏𝒄𝒆 𝒐𝒏𝒖𝒏 𝒕𝒖𝒕𝒔𝒂𝒈̆ı 𝒐𝒍𝒖𝒓. 𝒚𝒂𝒛𝒎ı𝒔̧𝒕ı. 𝑩𝒖𝒏𝒖𝒏 𝒃𝒆𝒅𝒆𝒍𝒊𝒏𝒊 𝒐 𝒂𝒈̆ı𝒓 𝒐̈𝒅𝒆𝒎𝒊𝒔̧𝒕𝒊 𝒂𝒎𝒂 𝒃𝒆𝒏 𝒃𝒖𝒏𝒖𝒏 𝒃𝒆𝒅𝒆𝒍𝒊𝒏𝒊 𝒌𝒆𝒚𝒊𝒇𝒍𝒆 𝒐̈𝒅𝒖̈𝒚𝒐𝒓𝒅𝒖𝒎. 𝑯𝒂𝒌𝒍ı𝒚𝒅ı. 𝑩𝒆𝒏 𝑶̈𝒚𝒌𝒖̈'𝒏𝒖̈𝒏 𝒕𝒖𝒕𝒔𝒂𝒈̆ı𝒚𝒅ı𝒎. ⚓️🌌 Sesler o kadar çok birbirine karışıyordu ki hiçbir şey anlaşılmıyordu ama bu anlaşılmazlığın içinde anlaşılan en net şey Astsubay Hüseyin Koral'ın gittiği görevde şehit düşmesiydi. O gün sadece Öykülerin değil bir sürü kişinin ocağına ateş düşmüştü. Savaş, gözlerindeki intikam dolu ifadeyle kapının önüne gidip acı dolu tabloya karıştığında ne yazık ki hissettikleri gibi zaman durmamıştı. Artık ne Savaş çocuktu ne de onları koruyacak bir Hüseyin amcası vardı. Kıdemli Üsteğmen Savaş Ataoğlu ve Doktor Öykü Koral'ın hikayesi.

Her şey bir ölümle başladı. Ölüm, nefreti takip etti. Nefret, intikamı körükledi. Ve aşk hepsini alaşağı etti. Yüksek kayalarda uçan kartal, kayanın en dibinde yaşayan küçük kıza âşık oldu. Onların aşkı, çığlık. Onların aşkı, feryat. Onların aşkı, acı. Onların aşkı, ölüm. Onların aşkı, VAVEYLA. Karanlıkta atılan her çığlık sahipsizdir. Ben senin karanlıkta attığın çığlığım. Seninleyim ama senin değilim.

"Verdiğim acıyı silebilmek için her bir saç telini öpmek istiyorum," dedi. Önce nefes almayı bıraktım. "Ama bazen öpünce de geçmez," dedi. Buz kestim. ... BU HİKAYEDEKİ OLAYLAR TAMAMEN HAYAL ÜRÜNÜDÜR VE GERÇEK KİŞİ VE KURUMLARLA BİR İLGİSİ BULUNMAMAKTADIR! Yayınlanma Tarihi: 21 Mayıs 2017 Maça Kızı 8, üç kısımdan oluşan bir seridir; hepsi bu kitap altında toplanacaktır.

Korkuları vardı. Korkuları sayesinde ben var olmuştum. Korkularının onu yok etmesine izin vermeyecektim. Herkesi yok edecektim, kimse ona zarar veremeyecekti. O kadın sayesinde zincirlerim kırılmıştı. Beni özgür bırakmıştı. Mesih'in zorlukla soktuğu inden kolayca kurtulmuştum. Beni özgür bırakan asıl kişi oydu. Ölümü benim kurtuluşum olmuştu. Kurtuluşum herkesin ölümü olacaktı. Özgürlüğümü soğuk cesetlerle kutlayacaktım. ©2020 | cerenbrbr8

O gece, o haber... Her şeyi değiştiren o can alıcı yıkım. Yıkıldım, kalktım. Öfke ve intikam... • Her şey değişti, ben değiştim. ©2019 | cerenbrbr8

Blake gergince yüzünü sıvazlarken kitabı okumaya devam ediyordu. Andres masanın etrafında dolanmayı kesip durdu. " Kral Michael'i bulalım. " dediğinde kapı yavaşça açıldı. Bilgeler hızla ayağa kalkarken Kral Michael içeriye girdi. Üzerinde siyah, kırmızı işlemeli kraliyet kıyafeti vardı. Siyah gözleri bilgeler üzerinde gezinirken ürpertici bir sessizlik oldu. Baldomero Andres'e kısa bir bakış attı. Onu bulmak için uğraşmalarına gerek kalmayacaktı. Baldomero en iyi bildiği büyüyü fısıldamaya başladı. toma mis ojos, déjalo ver. Gözlerimi al, görmesine izin ver. Ela gözleri ufak bir ışıkla parlarken sağ gözü tamamen bembeyaz oldu. Kral Niblis her şeyi görebilecekti. Baldomero'nun sağ gözü tamamen Kral Niblis'in hakimiyeti altındaydı. Nereye bakmak istediğine o karar veriyordu. Baldomero sol gözüyle Andres'e ufak bir bakış atarken sağ gözü Kral Michael'in üzerindeydi. Andres alışamadığı bu görüntüyle gözlerini çevirdi. " Majesteleri... " diye mırıldanıp saygıyla eğilen bilgeler tedirgindi. Kral Michael kaşlarını çatarak kısa bir an gergin olan Blake'e baktı. İki saat önce konuştukları şeyleri bir an bile unutmayan Blake fazla gergindi. Andres bir şey öğrenecekleri umuduyla pür dikkat onları izliyordu. Ablasının yerini bir an önce öğrenmek istiyordu. " Melsa babamla konuşmak için gitti. Geri döndüğünde her şeyi öğreneceğim. Sen istediklerimi öğrenebildin mi? " ©2017 | cerenbrbr8

~ Devam kitabı olan Soğuk Cesetler'e profilimden ulaşabilirsiniz. ~ Yüzü , saçları ve elleri kırmızıya boyanmış bir kız. Yeşil gözlerinde ölüm taşıyan bir kız. • Kendimi karanlığa bıraktım ait olduğum yere. ©2016 | cerenbrbr8

Avcılar ortaya çıkarken bakışlarım tekrar Alaz'ı buldu. Onu vurmamışlardı çünkü hareket etmiyordu. Boğazımdan kaçan hırlamayla ayağa fırlarken önüme gelen ilk avcıya saldırdım. Elindeki silahı savurup boynunu kırdığımda Alaz adımı haykırdı. Silahlar bu defa ardı ardına ateşlenirken hızla yerde yuvarlandım. Karnım ve bacağımdaki acı katlanırken sert bir solukla dizlerim üstünde kaldım. Bakışlarım Alaz'ı bulurken diğer bacağıma daha sıktılar. Onu da karnından iki kere vurmuşlardı. Dişlerimi sıkarken sertçe soluyordum. Üç avcı bana yaklaşırken ikisi silahlarını üzerime doğrultmuştu. Üzerlerinden yayılan yoğun kurtboğan kokusu genizimi yakmıştı. İkisi kollarıma uzandığında hareketsiz kaldım. Daha fazla kurtboğan yemek istemiyordum. Gücüme ihtiyacım vardı. İkisi kollarımdan tutup kaldırırken biri arkama geçmişti. Silahın namlusunu sırtıma bastırmayı ihmal etmemişti. Otuzdan fazla avcı vardı. Benim gibi Alaz'ı da kaldırmışlardı. Gözlerimiz buluşurken sertçe soluyordum. " Düşmanını hafife almamalısın. " diyen tok ses ilerideki ağaçların arasından gelmişti. Beşten fazla kişi ağaçların arasından yürüyordu. Bu ses daha önce duyduğum seslerden değildi. Başımı Alaz'a çevirirken kaşlarım çatılmıştı. İfşa olmuş olabilir miydi? " Ayıldığınız da konuşacağız. " diye devam etmesiyle kollarımdan tutan avcıları savurdum. İki silah ateşlenirken öne doğru düştüm. Sırtımdaki acıyla inlerken son anda yüz üstü düşmekten kurtuldum. Gözlerimin önündeki görüntüler karanlığa karışırken son gördüğüm şey Alaz'ın öylece yerde yattığı oldu. Koza bizi avlamıştı. Ava giderken avlanmıştık. ©2018 | cerenbrbr8