Hate is really nothing more than a jilted Love.

I've always been that someone who is the funny one, the one that bridges the two main character to write their romantic story. Before, I thought it was fine living being an extra character, because all my life I've never been the main role. It was embedded in my mind that this might be my fate, and I am ready to accept that. I am content learning the feeling of being in love by the story's of experiences shared to me by my friends. I thought that it's all fine to be just a supporting cast. But, then you came...

Si Girl - may pagka-childish, slowpoke, exaggerated mag-isip, accident prone, sweet, mabait, super friendly, hindi nauubusan ng energy, positive thinker pag dating sa mga problema. Si Guy - mature, seryoso, hindi ngumingiti, bossy, masungit, snob, magaling mag-handle ng mga bagay, a perfect decision maker, hindi nakikipag-kaibigan, lahat tinuturing nyang competitors/kaaway. What if magtagpo ang landas nilang dalawa? At magkaroon ng biglaang kasal dahil sa di inaasahang pangyayari? Are they going to prove na total opposite attracts? O maghihiwalay din sila in the end? paano pakikisamahan ni girl ang asawa nyang mafia boss? matagalan kaya ng isang mafia boss ang asawa nyang slow? Let's see..

Cold ako sa mga taong hindi ko kaclose. Hindi naman ako ganito dati eh. Masayahin palangiti. Pero mga hayop sila. Kinuha nila sakin ang mga taong importante sakin. Kaya naging ganito ako. Nagpalakas. Hindi nagpapatalo at hindi sumusuko. Babalik ako. Babalikan ko silang lahat. At ipaparanas ko ang sakit na idinulot nila sa pamilya ko. Papatayin ko silang lahat. Walang makakapigil sakin. At sa oras na may humadlang sa mga plano ko, matitikman nila ang hagupit ko. "Hindi ko hahayaang saktan nila ulit ang mga mahal ko sa buhay. Dahil sa oras na mangyari yun lahat damay '' -Queen Black