Frank "Ağlama Gerard, bu kadar hüzün senin için fazla. Ağlama. Sen ağladıkça zehir dökülüyor sanki gözlerinden, kalbime. İğneler saplanıyor vücuduma, ağlama Gerard lütfen bana bu acıyı yaşatma. Ağlama. " dedi Gerard'a ve ağlamaya başladı kendisi ve birbirlerine sarıldılar. Gerard ağlamayı bırakmıştı ama Frank durduramıyordu kendini. Bu sefer Gerard aynı seyleri söyledi Frank'e "Ağlama Iero, bu kadar hüzün senin için fazla. Ağlama. Sen ağladıkça zehir dökülüyor sanki gözlerinden, kalbime. İğneler saplanıyor vücuduma, ağlama Iero lütfen bana bu acıyı yaşatma. Ağlama. "

beraber büyüyen iki yakın arkadaşın anıları

Ölü Ozanlar Derneği adlı kitaptan esinlenerek yazdığım bir Frerard hikayesi.

"Sana bir şey söylemem lazım Frank Iero..." dedi çekinerek. Adıma ve soyadıma vurgu yapmıştı. Kızarıp bozararak "Benim de sana..." dedim ve aynı anda en yüksek sesimizle bağırdık; "Seni ölene dek seveceğim!"

Nereye gidersen git döneceğin yer evindir.

Gökyüzü ağlar, beyaz ışık kırılır ve gökkuşağı oluşur. Bir kalp kırılır. Göz yaşı döker ve gökkuşağı oluşur. Ben gökkuşağıyım. Renklerim etrafa saçıldı. Şimdi ise toplamaya çalışıyorum.

İki sene boyunca, insancıl yanını uzaktan keşfettiği Tarık'a umutsuzca aşık olan Ela, bir gün kendisini ona fark ettirmeye kararlıdır. Ancak bu farkındalık, beraberinde bazı gerçekleri de ortaya dökecektir. Tarık'ın ve Ela'nın kaderi, inanması güç bir şekilde aynıdır. Bu, onların arasında garip bir bağ meydana getirecektir. İç dünyasında yaşayan Tarık ve Tarık'ın iç dünyasına sızmaya çalışan Ela, ileride neler yaşayacak? 28.06.2016 Wattpad üzerinde Çirkin Adamın Ütopyası ismiyle yayımlanan ilk hikayedir. 25.11.2017 tarihinde bitmiştir.

Bir varoluş hikâyesi... Günlüklerden günümüze ulaşan... Sahip olduklarınız size yetmiyor mu? Öyleyse sizi kendi hikâyeme davet ediyorum. Belki de şükretmeniz gereken bir hayata sahipsinizdir. Yanımda olmanıza ihtiyacım var ☁️ Herkes gibi benim de bir hikâyem var ama biraz farklı sanki... Çocukluğum bulutlara olan aşkımla geçti, gençliğim de öyle ve şimdi ben hâlâ bulutlara aşık bir adamım... Belki de buluttan bir adamım. Kimsenin sevmediği, kimsenin yanında istemediği bir adam. Tükenmiş, çaresiz ve aptal. Evet aptalım. İnsanın kendini aptal hissettiği anlar olur. Ben o anları pek sık bir şekilde yaşıyorum. Kalbim buluttan çünkü ve her kırıldığında utanmadan döküyor yağmurlarını... Sonra bir gökkuşağı çıkıyor ortaya ve ben ona aşık oluyorum. Artık ağlamadan onu göremem. Bu da böyle bir masal işte. Bulutlarımdan yaşlar düşer ve güneş doğar ansızın sonrası sen... Bembeyaz bir bulutun hayatına renk katarsın ama kalır mısın benimle? Bilmiyorum. Aptal bir aşık gibiyim, yeri belirsiz bir bulut gibiyim... Ben buluttan bir adamım, peki sen? Sen, ben ağlamadan gökkuşağı olabilir misin?