Anne Boleyn'in kendi ağzından okuyacağınız bu tarihi kurgu hikaye ile adeta zamanda yolculuk yaparak Tudor saraylarının kapılarını aralayacaksınız. ~ İngiltere sarayında Tudorların entrikalarını okurken kendinizden geçmeye hazır olun! Yüzyıllardır sayısız filme ve romana konu olmuş Kral 8.Henry ve Anne Boleyn'in tutkulu aşkına birkez daha şahit olacağınız bu hikayeye bir şans vermeye ne dersiniz? 8.Henry'nin sarayında kralın yatağı ve kalbi için müthiş bir mücadele başlıyor. Anne Boleyn mi yoksa kraliçe Catherine mi? Sizce hangisi kazanacak?Ya da bu hikayede kazanan olacak mı? ~

Gündüzün geceyi aydınlattığı gibi birbirlerine karışıp gün batımını oluşturacak iki insan... Kayra Eroğlu kendini büyük bir bilmecenin içinde bulduğunda hiçbir şeyin farkında değildi ve Karen'in bu bilmecenin cevabını büyük ölçüde tamamladığını bilmiyordu. Ailesel sorunlarla baş başa kalmış, benliğini kaybetmiş ve içinde hala beslediği küçük kızı hayatta tutmaya çalışan Karen kendini her şeyden habersiz, geçmişin bir tabuta sakladığı gizemin ortasında bulacaktır. Kayra'nın da bazı şeyleri fark etmesinden sonra artık ikisinin de tek amacı geçmişin üzerini örttüğü bu sırrı gün yüzüne çıkartmak olacaktır. Bu süreç içerisinde birbirlerini çok daha yakından tanıyacaklar, iş birliği yapıp savaşmak zorunda kalacaklardır. Tarih kendisini tekrar ediyor, paralellik... Peki bu sefer aynı hatalar yapılacak mıydı? Geçmişte yaşanan tutkulu aşkı daima yaşatabilecekler miydi?

▬ Şiir sıradan bir dil değildir. "Şiir" düz yazıya çevrilemeyen dildir." / Ahmet Haşim ▬ Şiir yoksul kalmaz, ancak yoksul olan iyi şiir yazar. / Du Yang Hiu ▬ Şiir, susma ve konuşmayı bir araya getirmektir. / T.Carlyle ▬ Şiir sesli resim; resim ise sessiz şiirdir. / Simonides ▬ Şiir, gizli sözlerin açıklanmasının bir yoludur. / Victor Hugo ▬ Şiir,sözcüklerin dinidir. / Mallarme ▬ Şiir zamansızlıktır. Zamana meydan okumadır. / Oktay Akbal ▬ İçinizde olmayan şiiri hiçbir yerde bulamazsınız. / Shelley ▬ Şairlerin yalan söylemek için ehliyetleri vardır. / Pilny ▬▬İYİ OKUMALAR▬▬ ▬KEREM SÜRMELİ▬

Cinayete ilgi duyan Asel, 20 yıllık hayatı boyunca tam 99 cinayet görmüştü. Şimdi bisikleti ile görmeye gittiği son cinayet, kaderini sonlandıracaktı. Asel yaşamı boyunca tek bir hayal kurdu. Gördüğü 100.cinayetin katili tarafından öldürülmek. Ve şimdi, bisikleti ölüme sürüyordu. Yepyeni bir başlangıca sürdüğünden habersiz. Asel'in gördüğü 100.cinayeti işleyen Pars, işlediği cinayetlere bir ortak aramakla meşguldü. Ama söz verdi kendine. Bu tek başına işlediği son cinayetti artık. Bir ortak bularak yaptığı cinayetlerin günahı ikiye bölünecekti ne de olsa. Pars ile Asel, farklı amaçları olan, ama tek bir tutkuya sahip iki insandı. Ölüm onlar için haz verici bir olaya dönüşüyordu. Pars bir tek cinayetlerine ortak yapmayacaktı Asel'i. Aynı zamanda kalbinin yarısını ortak etmişti bile. "Soğuk, çok soğuk... Hissediyormusun Asel, cinayetin soğukluğunu." "Evet lanet olası evet, iliklerime kadar işlediğine kalıbımı basabilirim."

Hayatınızın erkeğini ararken evi paralel evrenlere açılan kapılarla dolu bir bilim adamına denk gelseydiniz ne yapardınız? Gelin ve farklı boyutlara yolculuk deneyimini yaşayın hem de absürt bir hikayeyle..

Karanlık ruhlarını bilinmezliğe adayan, geçmiş gibi geleceklerinin de kaybolduğu odalarda yaşamını devam ettiren iki yaralı ruh.

Zaman; onun için bir nefes, hayatına ne zaman son vereceğini belirten bir süreç. Yaşlandıkça ölümün yakınlığını anlatan bir bildiri misali. Kimliği onun en özeli. Yaşamındaki tek değerli parçası. Onun intihar etmesini engelleyen tek gerçekçi şey. Umut adı altında umudu olmayan bahtsız bir bedevi. Yaşamı ölümü beklemekle geçmiş, boş sokakların en izve köşelerinden mahvolmayı amaçlayan, evi olmayan insanlar gibi. Öyle bedbaht, öyle elemli...

Tutsaktı. Duyguları, hayalleri ve kendisinden üstün gelmiş ırkı esir etmişti onu. Kadındı. İşini yaparken hep kısıtlamış, bakışlara ve küçümsemelere mahrum bırakmıştı onu. Dinlenmemişti. Dikkate alınmamıştı. Haklıydı. Ama kimler sansürlese de düşüncelerini, kapatsa da onu dört duvar arasına bu hiçbir şeyi değiştirmeyecekti. Tutsaktı. Kadındı. Haklıydı. Yıkılmak üzere olan bir dünyada doğmuş, ne konuşmaya ne dinlenmeye zaman bulmuş, hep haklı olmuş ve hep susmuş insanlardı onlar. Dünyanın her köşesinde yok edilmiş hakları, kelepçelenmiş elleri ve bağlanmış ağızları ile savaşın kurbanları. Sadece bir tanesinin uyanışı ile artık sokaklarda tek bir kelime yankılanıyordu, rüzgar fısıldıyordu onu ağaçlara. On yedi günde çökmüş bir dünyayı canlandırmaktı bu. Yıkım ve yok ettiği hayatlar, devrim ve dalga gibi yayılmış etkisi. İşte. İnsanlık yok olmanın eşiğindeyken onu kurtarmak isteyen tek bir varlık vardı. Dilsizlere ses vermişti. Devrim. Öncüsü ise tutsaktı. Kadındı. Haklıydı.