Τυχαία βρέθηκαν ναυαγοί... Εκείνη κινδύνεψε να πνιγεί από τα θηριώδη κύματα και εκείνος έτρεξε να την βοηθήσει. Οι σχέσεις τους από την αρχή τεταμένες. Οι ιδεολογίες και τα πιστεύω τους δεν συναντιούνται πουθενά, εκείνος είναι ένας άνθρωπος με εντελώς ελεύθερα πιστεύω και ανέμελες πεποιθήσεις, εκείνη αντίστοιχα είναι ένας χαρακτήρας συνεσταλμένος και προσγειωμένος που σε καμία περίπτωση δεν αντέχει τον άνθρωπο που είχε την ''τύχη'' να είναι ναυαγοί στο ίδιο νησί! ...μοιραία όμως, όταν γυρίσουν πίσω στον ''πολιτισμό'' ο καθένας ξεχωριστά θα λησμονεί βαθιά μέσα του αυτές τις λίγες και ανέμελες μέρες σε αυτό το έρημο νησί μακριά από όλους και από όλα. Μα το ποιο περίεργο θα είναι... το ότι ο ένας θα σκέφτεται τον άλλο... © 2016 - DON'T COPY THE STORY. ✔

❤❤

το βλεμμα του επεσε πανω μου και γελασε "γιατι εισαι εδω τελος παντων" ειπε γελωντας και κοιταξα το πατωμα φοβισμενη αυτος ο αντρας ειναι δολοφονος για ονομα του θεου βρισκομαστε στην φυλακη δεν θα του απαντησω! και αμα θυμωσει "με κατηγορουν για φονο" ψιθυρισα και τοτε αρχισε να γελαει ακομα πιο δυνατα "γ-γιατι γελας;" τολμησα να ρωτησω και τα καστανα ματια του κοιταξαν τα γαλανα δικα μου "γιατι απο το προσωπο σου και μονο φαινεται πως δεν μπορεις να πειραξεις ουτε μυγα" #1 ρομαντικη 25/03/17

❝Η Σαρλίν Σκότ δε μιλάει, γι'αυτό ζωγραφίζει. Ο Χάρι Γουίλσον είναι ένα άγνωστο χρώμα, γι'αυτό πηγαίνει με τα πάντα.❞ «1η θέση στην κατηγορία Romance του Wattpad.» ΒΡΑΒΕΙΟ WATTYS 2016 ΣΤΗΝ ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ ΣΥΛΛΕΚΤΙΚΗ ΕΚΔΟΣΗ. All Rights Reserved © annalazou Σεπτέμβριος 2015 - Αύγουστος 2016 [Αυτοτελές βιβλίο]

[ΠΡΩΤΟ ΒΙΒΛΙΟ]-ΥΠΟ ΔΙΟΡΘΩΣΗ Με κοιτούσε υποτιμητικά και με εκανε να αισθάνομαι ακομη πιο άβολα.Ειναι η στιγμή να του πω αυτο που ηθελα εξαρχής; Μετα απο πολυ σκέψη πηρα το θάρρος να του μιλησω ξανά και να του προτείνω αυτο που ειχα βάλει στο μυαλό μου απο την ώρα που το σκέφτηκα. 'Αυτο π-που ηθελα ν-να σου π-πω...'το τραύλισμα μου δεν βοηθούσε καθολου!Με κοιταξε απο πανω μεχρι κατω και αρχισε να προχωράει κοντα μου κανοντας μου νόημα να συνεχισω. 'Χ-χρειάζομαι την β-βοηθεια σου.'τραυλισα πηγαίνοντας ολο και πιο πισω καθως η στενή επαφή επισης δεν με βοηθούσε καθολου. 'Και εγω γιατι πρεπει να στην δωσω;'ρωτησε σηκώνοντας το φρυδι του και εχοντας το γνωστό του μισο χαμογελο στο υπέροχο προσωπο του. 'Και οι δυο ξ-ξερουμε το γιατι.'απαντησα χτυπώντας στον τοιχο και κοιταξα τα καταγάλανα σαν την θάλασσα ματια του,έντονα. 7/1/16-31/10/16 © All rights reserved Please don't copy the story