"Benden başka gidecek hiçbir yerin yok." Adam yapılı cüssesini kendinden oldukça küçük kıza iyice bastırdı ve çenesini sıkarak yüzünü kendine yükseltti. "Gidebileceğin herkesi öldürdüm, uyuyabileceğin her evi yıktım, başını koyabileceğin tüm yatakları yok ettim, sığınabileceğin her limanı yaktım ve küllerini beş okyanusa savurdum." Biraz durup kızın sindirmesini bekledi. Ağır ağır, beynine çakarcasına vurgulu bir tonda tekrar konuşmaya başladı. "Benden kaçtığında gidebileceğin tek yer benim yanım, uyuyabileceğin tek yer benim evim, başını koyabileceğin tek yatak benim yatağım ve sığınabileceğin tek liman benim kollarım." Çenesindeki elini çekmeden diğer elini incecik boynuna sardı ve yaşlarla parlayan cam gibi parlak, göğü taşıyan gözlere baktı. Kendi dipsiz kuyularının aksine onun gözleri içinde binlerce diyar bulunduruyordu ve adam o binlerce diyarın hepsini kendine istiyordu. Hepsini. Her bir tanesini. Tek tek. Sonsuza dek. Kadın, adamın omuzları üzerinden arkadaki büyük eve baktı. Ev kadının gidebileceği son yer, uyuyabileceği son yatak, sığınabileceği son limandı. Ve adam dakikalar önce o evi ateşe vermişti. "Bırak."dedi inlercesine. Bırakmadı. "Canım yanıyor."dedi. Umursamadı. O, acımasızdı. O nitelikli bir katil ve kalpsiz bir psikopattı. O, kimsesizdi. O, sığınabileceği tek limanı, kendi elleriyle yakmış, küllerini kaybetmemek için dünyayı ateşe vermişti. O, tehlikeliydi. Ve o aşıktı. Çok, çok aşık.

- Hamile misin?" diye sordu tek nefeste. Sesi titremişti. Bana zarar vermemek adına sıktığı yumruklarını gördüm. Bir açıp bir kapatıyor bembeyaz olmuş parmak boğumları göze batıyordu. Tereddütle kafamı sallayınca bakakaldı öyle. Dondu yerinde. Sonra idrak etmekte zorlandığını belli edercesine derin bir nefes verip ellerini başının arkasına koyarak bana arkasını döndü. Ensesindeki saçlarını sertçe çekiştirip bıraktı birkaç kere. Ağzının içinde birşeyler geveleyip tekrar bana döndüğünde öfkeden kan çanağına dönmüş gözleriyle karşılaşmıştım. - Neden söylemedin bana?" Kendini dizginlediği, öfkesine mukayyet olmaya çalıştığı öyle belliydi ki. Gayet sakin şekilde sorduğu soruya karşılık yutkundum, cevap veremedim. Ağzımı açacak cesareti bulamıyordum kendimde. - Niye söylemedin!?" dedi bu defa duvarları titreten ses tonuyla bağırarak. İrkilip yerimde titrerken gözlerimi kırpıştırdım arkamdaki duvara iyice sinip. - Dilini mi yuttun Yeliz?! Cevap ver! Niye söylemedin bana? Niye?" Yanında duran demir rafa tekme atıp düşmesini sağlarken tekrar aynı şekilde bağırıp bu defa bir de üzerime doğru gelmeye başlamıştı. - Korktum." **** Kitapta şiddet ve yetişkin içerikli unsurlar yer almaktadır. Bunlar güzelleştirilmiyor hepsinin sadece hayal gücümün ürünü olduğunun altını çizmek istiyorum. Konusu, kurgusu ve kapağı başta olmak üzere kitabın her tür hakkı ve yapımı şahsıma aittir. Kitap Şarkısı/ Günü Gelir Yazar/ MeryemDoannn

"Mirza saçmalıyosun! Duyuyo musun beni?! Aç şu kapıyı! Aç dedim! Mirza! Sana diyorum! Aç şu kapıyı!" Bir yandan boğazım yırtılırcasına bağırıyor, bir yandan da kapıyı yumrukluyordum. Kapının iki yanında olan cama geçip ona baktım. Sanki ben burda çıldırmamışım gibi elindeki telefona bakıyordu. Önündeki korumalar emrini bekler vaziyette elleri önünde kafaları eğik duruyorlardı. Nihayet telefonunu cebine attı ve tekrar cama vurdum. Kafasını çevirip bana boş gözleriyle bakmaya başladı. "Evden dışarı çıkmayacak. Ölse dahi bu kapı dışarı açılmayacak. Duydunuz mu?" Gözlerini benden ayırmadan konuşmaya devam ederken çaresizce çırpınmaya başlamıştım. Klişe sevenleri şöyle alalım, buyrun efendim...

Kabuk bağlamamış kalpler, yaralarını nefretle iyileştirmeye çalışır. Hüma'nın hayatındaki her şey mükemmel ilerliyordu. Başarılı, genç bir kızdı ve âşık olduğu adamla evlenmek üzereydi. Birbirlerine duydukları sevgi gözlerini öyle kör etmişti ki hiçbir şeyin bu mutluluklarını bozamayacaklarını düşünüyorlardı. Yaşadıkları felakete kadar. O felaket, Hüma ve Cihangir'in dönüm noktasıydı. O felaket, kalplerine aldıkları en ağır yaraydı. Ve o felaket, Hüma ile Cihangir'i ayırmakla kalmamış, onları birbirine düşman etmişti.

"Cinsiyeti ?" diye merak ettiği soruyu soruduğunda genç kız bakışlarını ayırarak kısa bir süre karının da gezindirdi. "Belli değil. Doktorun dediğine göre kendini saklamakta oldukça becerikliymiş" diyerek karnını sağ eliyle tutarak gayri ihtiyari bir şekilde okşadı. Şimdiden bebeğini o kadar çok seviyordu ki. "Annesine çekmiş desene o zaman" diyerek oturduğu koltuktan kalktı ve genç kadına doğru birkaç adım attı genç adam. Onu özlemişti. Tenini, kokusunu, bakışlarını... Bir kere daha onu karşısında görünce bundan emin olmuştu. Ve şimdi ona tek olmadığını üstüne birde karnında ikisine ait bir can taşıdığını söylüyordu. Ne hissetmesi ne yapması gerektiğini bilmiyordu. Genç kadını omuzlarından tutup sarsmak, hesap sormak istiyordu "Neden gittin? Neden beni bıraktın?" sonra aklına karnında ikisine ait bir varlığın olduğu geliyor bu seferde heyecanlanıyor bu mucize hakkında öğrenebildiği kadar şeyi öğrenmek, sorabildiği kadar soru sormak istiyordu. "Bu sefer" diyerek genç kadının yanında ki boşluğa otururken sözlerine devam etti genç adam. Sesi kendinden oldukça emin, itiraz kabul etmeyecek kadar hiddetli ve genç kadının daha önce hiç duymadığı kadar sertti. Bir ürperti yayıldı genç kadının bedenine sırtından başlayarak ensesine tırmanan. "Bana ait hiçbir şeyi alıp gidemeyeceksin" sol eliyle genç kadının yüzünü kavrayıp kendisine iyice yakınlaştırdı. Artık gözlerinin odağında sadece kadının iri ela gözleri vardı. "Artık izin vermem"

Ezgi, nenesi ölünce kimsesiz kalmış, hayatını dul bir adam olan Koray ile birleştirmişti. Koray'a eş, oğluna anne olacaktı. Olacak mıydı? Olabilecek miydi? 15.12.2020 Yaş farkı Yetişkin içerik 🔞

"Yanında fazladan yazma taşısan iyi olur. Çünkü bir sonrakinde yazmayı başına takmak yerine ceketimin sol cebine koyacağım." *** Köy yaşantısına adımını attığı anda köylülerin cahilce fikirleri ve davranışları üzerinde devrim yapmak isteyen genç muhtar Polat, güzelliğinden köyün diline düşmüş olan Zeliha'ya aşık olursa ne olur? Hadi hep beraber görelim.❤️ 18.08.23 #popüler 1 08.09.22 #köy 2. 13.09.22 #edebiyat 1. 27.09.22 #sevmek 1. 09.03.25 #aşk 2. 14.10.22 #gizem 21. 17.10.22 #heyecan 1. 31.10.22 #tarihikurgu 1. 03.11.22 #roman 1. 12.10.22 #tarih 4. 21.11.22 #komedi 2. 24.11.22 #güzel 1.

Zorluklarla ayakta kaldığı hayatında bir de bursla kazandığı üniversitesini ilerletmeye çalışan Yağmur, hayatının en büyük pişmanlığını yaptı... Birine aşık oldu. O adam o'ndan sadece kalbini almadı... ama geride yalnızca pişmanlıklar kaldı. Peki yıllar sonra, bir anda karşılaştıklarında; her şey hâlâ aynı mıydı? *

Kendini anlatamayan bir adam... Adamın anlatamadıklarına bile inanmayan bir kadın. Aralarına duvarlar örmüş 2 yıl... Kalplerini yakan bir aşk... Bedenlerini yakan bir tutku... Birbirine kırgın, birbirine dargın ama her şeye rağmen birbirine Tutkun bir adam ve bir kadın...