Yetişkin okurlar için uygundur! Bir Mahalle Hikâyesi... Çok daha fazlası... ✨ "Bak bana," diye fısıldadı. Dudaklarının arasından çıkan sıcak nefesi benimkilere dokundu. "Bir kere bana eskisi gibi baksan..." yalvarır gibi çıkan sesinin tonuyla tüm iradem dağıldı. "Bırak lütfen," derken gözlerimi kapattım. Elinin birini kaldırıp parmaklarını usulca yanağımda gezdirdi ve çeneme doğru indi. "Adımı söylemiyorsun artık," dedi dişlerini sıkarak. "Fark etmem mi sanıyordun?" Soru soruyordu ama benim buna verecek bir cevabım yoktu. "Senin dudaklarından dökülmesini istediğim öyle çok kelime var ki..." Eğilip anlını anlıma yasladı. Bu kadar yakınken tek nefesi paylaşıyor gibiydik. Onun aldığı soluk, benim dudaklarımda kayboluyordu. Benim sıklaşan nefeslerim ise sanki onu canlandırıyor gibiydi.

Basılı metin tam haliyle aynı zamanda wattpad üzerinden yayınlanmaktadır! Ruslan bir vampirin aşkının zalimlik ve bağımlıktan ibaret olduğunu İlay'la tanışana kadar bilmiyordu. Bu aşk en başta kendi ölümüyle sonuçlandı. İlay'ın yeni birini dönüştürmesi yasaklanmıştı. Ancak Ruslan'ı ölüme terk edemeyecek kadar çok seviyordu. Sevgilisini geri getirdiğinde cezaları sonsuza dek ayrı kalmaları oldu. Likya ve Karya aynı odayı dahi paylaşmakta güçlük çeken ikiz kız kardeşlerdi. Bulanık bir geçmiş ve talihsiz bir kaza sonucu aynı bedene sıkışıp kaldılar. Kan çiselemeye, İstanbul'un yetenekli vampirlerini hedef alan bir katilin seri cinayetleriyle başladı. Fakat, asıl Kan Mevsimini getirenler, ölüm kalım savaşında yolları kesişen bu üçlü olacaktı. yazıma başlangıç tarihi: 19.11.21

*Bölümleri kaldırmadan düzenlediğim için mantık hatası olabilir. Şu an 5. bölümdeyim. Kurgu Sümer mitlerini içerse de fantastik değil. Ayrıca korku kurgusu da değil.* WattpadRomanceTR okuma listesinde! "Ölüm seni istiyor Eflin, ölümün çığlıklarını duyuyor musun? Senin için bu çığlıklar." Sustu ve küçük dilini göreceğim kadar ağzını açıp tiz bir çığlık attı. Ellerini bu sefer başına yaslamış var gücüyle tırnaklarını saçsız deriye geçiriyordu. "Yazgına kanla yazılmış yemin kurudu ve 'Ölümün Neferleri' seni almaya geldi. Ölüm seni istiyor, ölüm seni istiyor!" Dehşet içinde adama baktım. Kulağımda çınlayan sözleri, ruhuma kadar titretmişti beni. Dizlerimdeki elleri gittikçe güçsüzleşirken kafasını sürekli iki yana sallayıp duruyordu. Gözlerinden kanlar damlamaya başlayınca girdiğim şoktan kurtuldum ve adamdan kurtulmak için çırpınmaya başladım. Ben kaçmaya çalıştıkça elleri bacaklarımı mengene gibi kavrıyordu. "Ölüm seni istiyor!" Nefesimi kaburgalarıma sıkıştıran bu cümleyi defalarca çığlık çığlığa haykırdı ve birden elleri güçsüzleşip bacaklarımdan kaydı. Bir külçe gibi yana devrilen bedeni çırpındıkça ağzından köpükler etrafa saçılıyordu. Şişen ve kıpkırmızı kesilen yüzünde gözlerinden ve burnundan akan kanlar süzülerek yanaklarını sıyırıp boynuna doğru iniyordu. Histeri krizine giren bedeni bir dakika boyunca yerde kıvrandı ve kaskatı kesilerek öylece durdu. Dehşet tüm uzuvlarımı bir kanser hücresi gibi sarmıştı. Aklımı kaçırıyordum sanırım...