Elzem Akay'ın sıradan ama güzel bir hayatı vardı. En iyi okullarda okumuş, en güzel oyuncaklara ve kıyafetlere sahip olmuştu. En değerli mücevherler daima onun boynunu süslemiştir. Lüks içinde yaşarken hayatta istediği her şeye kolayca sahip olmuştu. Üzerine titreyen iki abisi, onu hep güldüren kız kardeşi, iyi bir yengesi ve onu sürekli çıldırtan bir hizmetçisi varken hayat ona karşı fazlasıyla cömertti. Tüm bunları ne bozabilirdi ki? Bir gece korkunç bir ritüele kurban edildiğinde gözlerini bambaşka bir dünyada açar. Orta Çağın hiyerarşisinin içinde kalmışken eve dönmek hiç kolay değildi. Kendi dünyasında bir öğretmenken Ölümsüzlerin akademisinde bir hizmetçi olunca, sınıf farkının acımasız gerçekleriyle yüzleşir. Burası onun dünyası değildi, burası barbarların hüküm sürdüğü Araftı ve o, hayatta kalmak istiyorsa lüks alışkanlıklarından ödün vermeyi öğrenmeliydi. *** "Medeniyet yoksunu, vahşi barbar!" diye ona sesimi yükselttiğimde çatılan kaşları umurumda bile değildi. Tüm gün kuyudan su çeken o değildi. "Şu sivri dilin bir gün başına bela olacak." Sert bakışlarla beni uyardıktan sonra merdiveni işaret etti. "Kahyadan fırça yemek istemiyorsan işinin başına dön." "O kadın bir cadı." Ondan bahsederken bile tiksintiyle yüzümü buruşturdum. "Bence benden nefret ediyor." "Hayret." Kaşları alayla yukarı kalktı. "Oysaki çok sevilesi bir kadınsın." İğneleyici sesiyle ters ters ona baktım. "Sizde öyle Savcı Bey," dedim oyunbaz bir ifadeyle. "Sizi görenlerin yüzünde güller açıyor." "Bunu inanarak söylemiyorsun." "Tabii ki inanarak söylemiyorum." Gülerek bana ikinci kez merdiveni işaret etti. "İşinin başına dön aksi taktirde yarın seni sınıfıma almam. Bir hizmetçiye ders verdiğim için yeterince sorun yaşıyorum." Bu vahşiler kendi dünyamda ne kadar zengin ve asil olduğumu anlamak istemiyordu.

"Ondan şikayetçiyim memur bey! Bu kız insanları dolandırıyor!" Şu an nerede miydim? Saat gece on bir suları, mekan polis merkezi. Yanımda tanımadığım iki yabancı. Komiserin önünde sırayla dizilmişken ve hemen yanımdaki yabancı beni öfkeyle şikayet ederken başımı dik tuttum ve ayağıma dolanan kırmızı eteği çekiştirdim. "Ben kimseyi dolandırmıyorum memur bey! Bunlar okunmuş su, o zıkkımı içeceklerine bunu içsinler de hidayete ersinler diye satıyorum!" Çocuğun bakışlarındaki öfke değişmezken gözlerinde ufak hayret parıltıları belirdi. "Bak hala gülüyor!" Yüz kaslarımı kontrol ettiğimde sırıttığımı fark ettim ama ciddileşmek adına bir adımda bulunmadım. Ciddi olmak bana göre değildi. "Yeter!" diyerek masaya yumruğunu indiren de yaşlı komiser oldu. Adam haklıydı, geldiğimizden beri bir türlü susmamıştık, çıldırmış gibi bize bakıyordu. Cennet Mahallesindeki komiser Zeki abiye benziyordu. "Salih!" diye bağırdı kapıda dikilen polis memuruna aynı sinirle bağırarak. "At bunları nezarete de akılları başlarına gelsin!" Pata küte götürülürken, bağırışlar ve onun ikazları karakolu dolduruyordu. Biraz kafan mı karıştı? Her şeyin ne zaman başladığını mı merak ediyorsun? O zaman dinle. Telefonunu biraz daha yakınlaştır ve yavaşça arkana yaslan. Hocana veya annene çaktırmadan okumaya devam et. En baştan başlıyorum.

"Adam tam istediğimiz gibi valla amcam! Suratsııııız aksiii nemruuut... Ayı Kazım diyorlar ardından. Sen düşün gerisini." "Oh oh, çok iyi. Başka başka?" "Çam yarması gibi de bir herif, bastımı yerler titriyor haa! Karşısında durmak için önce bir şehadet getireceksin yani." "Pek bir gözüm tuttu sen böyle anlatınca, kabul eder mi ki? Yok derse?" "Karısı doğumda ölmüş, ikiz oğulları var. Konakla, çocuklarla ilgilenecek birini arıyormuş evlenmek için. Lakin gönüllü yok anlaşılan." "Onca paraya pula rağmen istemiyorlar mı?" "Para pulda bir yere kadar sonuçta. Gerçi ben anlamıyorum, tamam iri yarı huysuz ve sert ama aynı zamanda adam gibi adamdır." Yan gözle bir köşede burnundan soluyarak oturan kadına bakıp imayla "Zamane kızları adam değil artist peşinde bilmez misin?" Kıs kıs güldü yaşlı adam, "Bilirim bilirim." "Nasıl kızım beğendin mi damadı? Senin beğendiğini denediydik, şimdi söz verdiğin gibi benim beğendiğime bakacağız." Hışımla yerinden kalkarak odadan kapıyı çarpıp çıkan kızın ardından yüzündeki alaycı ifade değişip yorgun ve düşünceli bir hale büründü. "Hayırlı olur mu dersin Metin oğlum?" "Valla amca hayırlı mı değil mi onu Allah bilir ben bilmem, ama dinsizin hakkından imansız gelir derler onu bilirim." *** +18 Hikayedir ***

Böyle dünyanın düzenine çomak sokmak vardı ya... Siktir et anasını satayım!

Bir kadının, yirmi altıncı yaş gününde alabileceği en güzel hediyeydi, Ateş. Ve İdil hayatında aldığı her bir pırlanta ve elmastan, pahalı araba ve kıyafetlerden, vücuduna pelesenk olan küçük, altın pırıltılarından daha güzel olan bu hediye için, şükredecekti günün birinde...

Kamuflajlı kollarının kızın sarı bukleleriyle oluşturduğu tezata gülümsedi. Sonra gözlerini aşağıya indirdi. Bedeniyle duvar arasında küçücük kalan bir kız. Beyaz dantelin örtemediği göğüslerin arasındaki muhteşem vadi. Kızın kokusuyla sarhoş olmuş burnunu o çukura gömmemek için kıvranırken mırıldandı. "Ben askerim. Barut kokarım." Kızın inip kalkan göğüslerinden gözünü ayıramadan devam etti. "Sen dantelsin, parfümsün." Kendini güçlükle bir adım geri çekip o mavi gözlere baktı. "Bizden bi sikim olmaz. Şimdi git, o ütülü pantolonla evlen."

"Ne söylesem tarifin eksik kalıyor.Oysa; kalbi acıtan her ne varsa Sen hepsinden birazsın işte..."-Muhsin Ünlü

Zeng hin bir kızken bir anda babamın iflas etmesiyle birlikte Fak hir oldum. dalgalandımda duruldum. adım demetria. soyadım karaca. 19 yasındayım. takımım galatasaray. en sevdiğim müzik BENI BENDEN ALIRSAN SENINSANA BIRAKMAM. tek bağımlılığım çiğköfte. Ha birde size demeyi unuttum değil mi? bir adet meteor ustam var. adı barlas. isteyene ayarlamam çünkü kendime ayarlayacağım. bu biraz zor olacak. neden mi? erkek kılığına girmişken bu biraz acayip kaçacak. benimle aynı cigkofteye diş atmaya var mısın yavrum? 30/11/15 tum hakları cigkoftemde saklıdır.

"Bu dünyada neyi en çok istersen o senin imtihanındır."