Gerard Way kochał swoje życie. Jeśli jego życiem nazwać sześcioletnią Bandit Way. Ta malutka istota była jego promyczkiem i największym utrapieniem naraz. Szybko się jednak przekonał, że po prostu mali ludzie to jego przeznaczenie. Wiem, że wygląda jak Sugar Daddy, ale nie. ~*~ Cover by me

Sing it for the blind~ O dwóch młodych chłopcach, którzy tylko wspólnie mogli widzieć świat, tak jak powinni.

Completed. Word count: 52,513 Stock·holm Syn·drome - noun: a psychological response in which victims develop feelings of trust and compassion for their captor, almost as if they're not being held as a hostage. Li·ma Syn·drome - noun: a condition in which abductors develop a sense of sympathy for their hostages, sometimes resulting in romantic attraction.

Do not read this unless you have read the main fic first! Everything will make more sense that way. Also, make sure you read this before you read the epilogue. Trust me, everything will make more sense if you read these in that order. Zero reflects on their life and memories before that fateful day.

Ssę w tłumaczeniu, ale pewna leniwa buła mnie zmusiła~ (Nie tłumaczę tytułu, bo byłby to grzech niewybaczalny.) Link do oryginału: http://shoved2agree.livejournal.com/ Opis: "Gerard Way widzi świat inaczej niż wszyscy. Samotny i odsunięty od wszystkiego, czuje się skrzywdzony, jednak uparcie twierdzi, że w jego umyśle czają się odpowiedzi na wszelkie pytania, które go nurtują. Czy Gerard naprawdę chowa w sobie jakiś niesamowity sekret? Czy może po prostu jest szalony, tak jak inni w tym miejscu?"

They were murdered, they were attacked and now they're dead. That's all Frank knows about his parents - gone before he'd even had chance to miss them, and it was fucking with his head. The police reckoned that moving away, to rural New Jersey with his grandparents would help him cope with the loss, but even Frank knew that they couldn't be more than wrong, because despite the dull sleepy atmosphere of the town, there was something unidentifiable yet impossibly unnerving about the place, and really, perhaps was safer in his parents home than he ever was here. And there's something physically wrong too - a figure that lurks in the smoke, fog, and shadows - a silhouette the deepest black he'd ever seen, the kind that brought an unsettling feeling to Frank's stomach, and really Frank's wasn't one to be overly twitchy about things like this, but from the moment he first met him, he could never shake the feeling that the figure was always following him. And perhaps, he was. (Vampire!Gerard)

❝Czy nosisz coś innego oprócz tych cholernych kurtek, Way?❞ ❝Bielizna się liczy?❞ ➸ Historia opowiada o nastoletnim emo bałaganie - Gerardzie, który ma małą obsesję na punkcie Tumblra, kotów, kurtek i kawy. Jest w szkole znany z tego, że świetnie maluje, prowadzi bloga, na którym wszystkich obraża oraz nienawidzi 99% społeczeństwa. W przeciwieństwie do swojego brata posiada jedynie jednego przyjaciela, a jego frekwencja stanowi poważny dylemat, czy chłopak powinien wyleć ze szkoły, czy nie. O dziwo, Gerard się komuś podoba, a tą niezwykle głupią osobą jest Frank Iero we własnej osobie. Buntowniczy, punk rockowy szesnastolatek, który umrze na raka płuc i spotyka się z Alexem. Frank jest w stanie zrobić wszystko, aby nie usychać z miłości do siedemnastoletniego hejtera, lecz pomimo tego, życie bywa nieprzewidywalne. Istnieją problemy, istnieją niedomówienia oraz myśli, które kształtują ich drogi. A Brendon często pije mleko w tej opowieści. ➸ liczba słów: 118 849 ©pajpyr2016

Co jeśli by dać słodkiego chłopaka o imieniu Gerard i do tego dorzucić psychopatę Iero? I co jeśli Way zostanie porwany i będzie walczył o życie? Ale zaraz zaraz, a może jeszcze tak mini psychopatyczny wątek miłosny? Wszystko to mile widziane w tym opowiadaniu... Gwałt, dużo mordu i pływania w krwi, +18 (Zdjęcie pochodzi z Tumblr, ja je jedynie przerobiłem.)

Ha! Myśleliście, że znowu umarłam. Tłumaczenie, znowu. Link do oryginału: https://www.wattpad.com/story/3822141-folie-%C3%A0-deux-frerard

Frank Iero liked to prove people wrong, he proved his family wrong by going to college, he proved his professors wrong by finishing it- but he has never been able to prove himself wrong. So when he is offered a job to get him off the streets and out of the gutter he says 'Why not?' but will his closed off attitude clash with his boss? Gerard Way is an artist, the type of artist that is introvert and a coffee addict, an artist that lives and breathes his passion. But now he is lost in a world of black, he hates being poked and pushed by doctors and he had given up all hope of ever getting out of the consuming void he finds himself in. But with a new person in his life will he begin to see things a little more brighter, or will he be left broken hearted?