Gece "Bu yara bende kanadıkça, affın yok yüreğimde" demişti. İhanetin ateşini içine düşüren sevdiği adama. Gece kaybettiği canın derdine düşmüş yaralı bir kadındı artık. Ona can veren iki kişinin birini toprağa diğeriniyse kalbine gömmüştü. Sinan "Biliyorum hakkım yok ama seni bırakmaya da gücüm yok"demişti sevdiği kadına. Güzel giden hayatlarını kendi hatası yüzünden mahfetmişti. Sinan toprağa koyduğu canıyla beraber ona hayat veren karısını da kaybetmek üzereydi. Hayatını geri alabilmesi mümkün müydü ?

Her şey bir kurşunun değil de, bir çift kara gözün kurbanı olmakla başladı. Bedenimde ki değil, ruhumdaki ölü tohumların yeşermesiyle attı nabzım. Ve o günden sonra üzerimdeki çiğ toprağı atıp yaşamaya başladım. "Çünkü burası Veda Caddesi," dedi kara gözlerini, gözlerimin içine mıhlayarak. "Çünkü burada her veda bir merhabayla başlar."

Kan davasıyla başlayan bir evlilik... Kübra ve Ömer'in hayatları kan davası bitsin diye birleşirken iki kişinin hayatı zehirli sarmaşık gibi birbirlerine dolanıyordu. Fırtına gibi esen Ömer Hancı için tek şey babasının katilinin kızından intikam almak o kızın hayatını burnundan fitil fitil getirmekti... Toplanan aşiret meclisinin aldığı kararla kan davasının bitmesi için iki aile arasında barış yemeği yenilecek ve ailelerin bir birine olan düşmanlığının bitmesi için bir evlilik gerçekleşecekti... Çıkan kararla ellerini yumruk yapan Ömer Hancı sert sesiyle konuşmuştu. Konuşması bomba olup ortaya düşmüştü. ''Saruhanlı kızı olan eminin yeğenini istiyorum.'' Yaşlı adamın yüreğine çöken acı abisinin emanetine sahip çıkamadığı içindi. Kızgın gözlerini Ömer'e diktiğinde mecburen başını sallamak zorunda kalmıştı. İşte bundan sonra başlıyordu yetim öksüz kalan Kübra'nın zehirli sarmaşık olacak hayatı öyle ya sarmaşık şimdiden başlamıştı sarmaya ve iki bedeni ya bir yapacaktı ya da zehrini akıta akıta ikisini yok edecekti... Kitabımın çalınması veya kopyalanması durumunda hukuki süreç başlatılacaktır. Kitap olacağı için sadece ilk beş bölüm vardır....

Evet, o benim Can Suyu'm! Toprağa dikilen küçücük bir fidenin ihtiyacı sadece Can Suyudur. Bende onu Can Suyu'm gibi seviyorum. --->Bu isimle yayınlanan ilk hikayedir.

"Hani bugün bir plandan bahsedeceğini söylemiştin Doğuş daha ne bekliyorsun?" Doğuş boğazını temizleyerek Oğuz'a baktı "Ben tam olarak amacınızın ne olduğunu anlayamadım.Mardin'i bitirmek mi yoksa değiştirmek mi?" "Mardin'i kötü adamlardan kurtarmak.Bildiğimiz gibi burada atalarımızdan beri gelen törelerimiz var.İşte sorun bu töreler berdel,kuma,genç kızların haksız yere öldürülmeleri,erkek kardeşlerin bir hiç uğruna katil olmaları.İşte kardeşim amacımız bunları ortadan kaldırmak."

Başkasını sevdiğini düşünen bir adamın intikam uğruna evlendiği kadını gördüğü andan beri hissettiği duygunun aslında gerçek aşk oluşu ve bunu kabullenmemek için çabalaması... Kadının aşktan bir haber olduğu zamanlar da bir anda hayatına dahil olana genç bir adam. Elini kolunu bağlayan olaylara rağmen pes etmeyip inatla adama direnişi, kendisini gelinlikler içinde bulurken yemin etmişti. Hayatı zindan edecekti adama. Hayat bu ya, kadın plan yaparken aslında hayat çoktan onlar için şahane bir plan hazırlamıştı bile... Kitabımın çalınması veya kopyalanması durumunda hukuki süreç başlatılacaktır.

Bir adam ve iki kadının hikayesidir. Acılarını omuzlamaya çalışan iki kadın , Ve iki kadın arasında kalan Botan Ağa'ya şahitlik edeceksiniz. Henüz aşkı tatmamış bir adam, Kocasına delilercesine aşık bir kadın, Berdel'e kurban edilmiş, evli bir adama kuma gelen bir diğer kadın. Bol miktar da; Acı Merhamet Ve Aşk! Üzerine kuma gelen kadın ve Kuma' nın yaşadıkları kaleme dökülmüştür. Aşk Sandığın Kadar Değil, Yandığın Kadardır! BİRİNA DILEMIN (KALP YARAM) Yayınlanma Tarihi:12.08.2015

3 kız, saf ve masum. Güneş: 20 yaşında. Üniversiteye gidiyor. Annesi ve babasıyla yaşıyor. Sidal: 22 yaşında. Tıp öğrencisi. Hayata pozitif bakan saf ve masum biri. Ailesini trafik kazasında kaybetmiş, hayatın acı gerçekleriyle küçük yaşta karşılaşmış bir kız. Eslem: 23 yaşında. İşinde oldukça başarılı bir mimar. Zeki, inatçı. Ailesinden ayrı yaşıyor. 3 erkek arkadaş, sert ve acımasız. Araf: 24 yaşında acımasız bir mafya. Ailesini bir trafik kazasında kaybetti. Ailesinden ona sadece küçük kardeşi Aras kaldı. Acımasız, sert ve duygusuz. Rüzgar: 24 yaşında. Dışarıdan bakınca sert ve acımasız. Aslında iyi yürekli, naif bir mafya. Ailesiyle arası bozuk biri. Esat: 23 yaşında. Hayatı takmayan, yeri geldiğinde çapkın yeri geldiğinde acımasız bir mafya. Murat Bey'in tek varisi. ZAMANI DURDURAN MAFYALARIN AŞKINI OKUMAYA HAZIR MISINIZ?

Koca sema, diz çöktü gözlerine. Ay bembeyaz parlak tenin yanında soluk kaldı, yıldızlar gökyüzü kadar karanlık olan saçlara meydan okudu. Bulutlar ağladı, yağmur selam verdi kanlı ellere. Kalplere sis çöktü, güller boyun büktü üzerinden çıkmayan kan kokusuna. Ve dinledi toprak sözlerini. "Saçların kadar uzun ve güzel olsun ömrün Küçük Yalancı." Dedi adam, ama kesti kadının saçlarını kendi elleriyle, kıydı sevdiğinin ömrüne. "Hiçbir yere gitmeyeceğim sevgilim..." Dedi kadın, ama tutmadı sözünü, kıydı sevdiğinin aşkına. Sevdiği kadınları bir bir kaybeden acımasız katil, Akın Korel. Sevgiden yoksun kurak bir kalp ve o kalpte açan beyaz bir papatya. Kendi döktüğü göz yaşlarıyla büyüdü, getirdi baharı. Kimse fark etmedi onu. Güllere ulaşılmak isteyenlerce ezildi, yine döktü göz yaşlarını. Adam fark etti solan papatyayı, aldı ellerine. Ama öldü beyaz papatya. Muhteşem bir koku sardı etrafı. Ölü bir çiçek hiç böyle güzel kokar mıydı? Yaşadığını sandı, sevindi adam. Ama bilmiyordu papatyaların ölünce koktuğunu. Öğrendiğinde ise artık çok geçti...