"Aşık olduğumda yapacak bir şeyim kalmıyor. Milyon tane sevenim olsa dönüp bakmıyorum bile. Aklımda sen varken etrafımda kilerin anlamı olmuyor.Biliyorum bir gün biteceğini,çok seviyorum bitsin istemiyorum. Dışarı çıkıyorum aşkı bulmak için,ama dışarı çıkarak ta bulamıyorum ki. Senin aşkın beni bulmuş...
Ben geceysem sen günüme doğan güneşsin... Simsiyah gökyüzümde parlayan yıldız, dondurucu kışımda içimi ısıtan yaz, karanlığımı aydınlatan saf ışıksın... Sen beni iyi yapan her şeyin ta kendisisin!
Yarın İzmir'e taşınıyoruz.Babama hala kızgınım ama şuan bunları unutup İzmir'i düşünüyorum.Yeni okulumu,yeni arkadaşlarımı merak ediyorum.Geride bıraktığım arkadaşlarımı çok özleyeceğim.En çok ta Mira'yı özleyeceğim.BEKLE İZMİR BEN GELİYORUM...
"Ve ateş kül oluncaya dek yanmaya devam etti. Su ise buhar olacağını bilmesine rağmen savaşından vazgeçmedi.'' Masal on sekiz yaşını doldurduğunda kaldığı yetimhaneden ayrılmak zorunda kalmıştı. Bu arada eski yurt müdürü tarafından ona İstanbul'da bir kolejde burs ayarlanmıştı. Kendine kalacak bir yer bulması gerekiyo...
