Hermiona wraz z przyjaciółmi wraca na siódmy rok do Hogwartu. Jest jej ciężko pogodzić się ze stratą rodziców. Mimo iż wygrali ona czuje się jakby przegrała. Draco pod przymusem wraca dokończyć swoją edukacje. Podczas bitwy przegrał, ale czuł się tak jakby już wygrał.

W tym opowiadaniu będę pisać na dwie osoby. W imieniu Freda i Hermiony. Mam nadzieję że wam się spodoba.

I chyba mogę przyznać, że Fred Weasley był mi drogą osobą, najważniejszą. Ciepło jakim mnie obdarował, miłość jaką okazywał nie jest choć w małym stopniu porównywalna do żadnego innego uczucia. Wydawało mi się, że nie można kochać kogoś za błahostki, a jednak zakochałam się w jego brązowych oczach, w tym jak na mnie spoglądał z myślą, że tego nie widzę. Zawsze będę tęsknić za sposobem w jaki wypowiadał moje imię...

Czy Hermiona wkońcu odwzajemni uczucia Freda? Czy Fredowi uda się rozkochać w sobie Hermionę? Jak potoczy się ich flirt? Czy pokonają przeszkody stojące im na drodze?

Hermiona Granger. Mugolaczka, kujonka,odludek. Czy aby na pewno? Zdrada, miłość, nienawiść, spisek czyli typowa telenowela z Hogwartu rodem.

ZAKOŃCZONE --> NIEDOKOŃCZONE, za co bardzo przepraszam :c Opowiadanie o miłości pomiędzy dwoma osobami o zupełnie odmiennym charakterze. Hermiona - pilna uczennica, której nie w głowie dowcipy. Fred - największy żartowniś w szkole, typowy luzak. Czy coś ich połączy?

Płakała. Tak bardzo płakała. Nic nie dawało jej ukojenia, w głowie miała jeden wielki śmietnik bólu, grozy, mroku, koszmarów, smutku, nienawiści... Fremione, połączone z Dramione. Krótka, wzruszająca miniaturka. Zapraszam! :D ok. 1120 słów

"Mówisz, że kochasz deszcz, a rozkładasz parasolkę, gdy zaczyna padać. Mówisz, że kochasz słońce, a chowasz się w cieniu, gdy zaczyna świecić. Mówisz, że kochasz wiatr, a zamykasz okno, gdy zaczyna wiać. Właśnie dlatego boję się, kiedy mówisz, że mnie kochasz." Zapraszam na opowiadania o różnych paringach z Harry'ego Pottera czy zwykłych opowiadań :)

- Zamknij oczy i wyobraź sobie szczęście. Co widzisz? -zapytał rudowłosy chłopak przyglądając się z zaciekawieniem w oczach brązowookiej. Dziewczyna posłusznie wykonała jego polecenie, a po chwili z jej ust wydobył się cichy, spokojny głosik: -Nas. Razem. Szczęśliwych. -uśmiechnęła się po chwili nieszczerze, by utrudnić chłopakowi znalezienie w jej oczach odczuwane przez nią prawdziwe emocje, by nie mógł się domyślić jak bardzo w tamtej chwili pragnęła się ona rozpłakać, jak bardzo było jej źle. Okazało się to jednak silniejsze od niej, bo już po chwili dziewczyna szlochała wtulając się w swojego księcia z bajki.... Z góry zapraszam do czytania! Oczywiście nie mogę zapomnieć dodać, że tą cudną okładkę wykonała moja dobra koleżanka, jeśli pragnął by ktoś od niej okładkę do swojej książki lub fanfiction proszę napisać na priv do mnie lub do @Frytek. Dziękuję za uwagę.

- Przeze mnie masz podbite oko! - Nie, to nie przez ciebie. Idź już lepiej na lekcje, spóźnisz się. Dziewczyna zastanowiła się. Mogła zostać z Fredem i dotrzymać mu towarzystwa jednocześnie tracąc ważną dla niej lekcje lub zostawić go i iść. Jako, że nigdy nie przepuszczała lekcji w taki sposób była to dla niej trudna decyzja. Spojrzała w stronę drzwi i miała już wychodzić kiedy zawróciła i usiadła na łóżku obok Freda. Hermiona przez większość czasu pragnęła spokoju ze strony rodziny Weasley. A dokładniej męskiej części rodziny Weasley. Jedyne o czym myślała dotychczas to nauka. No może i dbała o przyjaciół, ale najczęściej z poczucia takiego obowiązku. Teraz w piątej klasie, kiedy zbliżają się sumy, do Hogwartu wtargnęła Umbridge, a w jej życiu zapanował chaos musi wszystko poukładać. Ale czy jej się to uda? Życzę miłego czytania :)