"Sen de şu filmlerde ki kötü çocuklardan olmalısın" dedim. Güldü; "İnan bana o çocuklar fazla iyi" Kölelik unutulmuş bir kavramdı ama onlar için değil... Derin yaşadığı küçük kasabada hayata tutunmaya çalışan ve tüm zorlukların üstesinden gelmek için uğraşan genç bir kızdı. Ancak onun için en büyük zorluğun kasabaya gelen yeni çocuk olduğunu henüz bilmiyordu. Ama öğrenmek üzereydi. Rüzgar Ateş, Derin'in en büyük zorluğu olacaktı... --&-- Anne baban sana güçlü erkeklerle uğraşmaman gerektiğini söylemedi mi küçük kız? " dudaklarını kıvırdı. "Hayır öğretmedi. Güçlü erkekleri alt edebilirim" "Öyle mi dersin?" Dedi iddaya girmek istercesine. " öyle ayrıca etrafta güçlü bir erkek göremiyorum. Sadece yağmurdan kaçan bir şeker var." Dedim gözlerimi başından aşağıya süzerek. " üstelik tatlı bile değil" dedim. " Tadına bakmadan emin olma derim" dedi gülümseyerek. --&-- Ama biz insanlar böyleydik işte. Sonunun mezarlığa çıkacağını bildiğimiz yolu elimizde umutlarla yürürüz. Sonrasında yaşanılan her şeyi kuru bir toprağa gömer, göz yaşlarımızla sular bu kez acılarımızla o yoldan geri döneriz. Üzerinden belli bir zaman geçtiğinde ise gömdüğümüz hatıraları anımsar en güzel çiçekleri bırakırız yaşanmışlığa. Sonumun böyle olduğunu bile bile yürüyecek miydim bu yolu. Sonu hüzündü hüsrandı ama bu adam neden bu kadar güzel kokuyor. Düşüncelerimi etkiliyor sıcak göğsü beni sarmalayan kolları.

Tüm evren karanlığa bürünse bile sen her zaman benim ışığım olarak kalacaksın... Yarı insan yarı melek olanların diyarına hoşgeldiniz. İyilik ve kötülüğün arasında kalan bir aşk, insan hayatını ya da melek hayatını seçmek zorunda kalan genç bir kız. Bu savaşa hazır mısınız? "Bende seni seviyorum bayan aşk" son kelimesiyle birlikte dudaklarımız buluştu. Yağmur serinliğinde sıcacık dudaklarıyla buluşmak beni daha da çok mutlu etti. Oda beni seviyordu.