Ben melda babam uzun zaman önce öldü onun arkasından annem evlenmeye karar verdi .tabi çok gençti evlenmesine zorda olsa izin verdim düğün günü geldi ama ne geldi annemi uzun zamandır bu kadar mutlu görmüyordum ama taki o taş üvey abimi Görene kadar çok sertti kaşları çatık bakışaları beni ürpertiyordu ve olan oldu annem ve üvey babam yurt dışına 1 aylığına Balayına çıktı (ya bir aylığına Balayımı olur dedim yuh yani ). Sonra en berbat şey oldu kötü bakışlı abimle başbaşayız aman ne romantik..

boktan zamanlar, boktan bir gün, boktan bir gece ve bizi bok gibi yapan şarkılar. Hepsi bu kadar

Aslında ben hayatımda en çok sevilmek değil sevmek istemiştim. Çok sevmek istemiştim. Böyle dolu dolu kocaman. Her sabah işkence gibi gelen okul sabahlarımın bir gün çekilebilir hatta halatla çekilir hale gelebileceği uçsuz bucaksız hayalimin uçurumundan bile geçmezdi. Allah'ın sevdiği kuluymuşum ki hem çok sevmiştim hemde çok ama çok sevilmişti. Söylediğinden değildi bu dediklerim. Hissettiğimdendi. O adam bana beni kocaman sevdiğini hissettirmişti. Bütün hayallerini , umutlarını , kırıklıklarını yıldız yapıp gözlerime koymuştu benim. Deniz gibi bakan kahve rengi gözlerine bende umutlarımı , hayallerimi ve kırıklıklarımı bırakmıştım. Nerede buluşuyordu adam ve kadın o zaman diye sordu bana. Ufuk'da bileşecektik biz. Yıldızlarım onun denizine düşeceklerdi. Ben onda boğulacaktım o bana karışacaktı. 'Denizi yıldızlarına talip güzelim. Düşecekler mi denize?' ------ ''Kadın kitap gibi sevmişti ama adam kitap okumayı sevmezdi'' dedim Meriç'e bakarak. Yine lanet olası gözlerim dolmuştu. Kafasını salladı acıyla gözlerime bakarken. İkimizden canı acıyordu. ''Adam okumayı değil yaşamayı seçerdi çünkü. Kadını okumak değil yaşamak isterdi...'' ------