Geçenlerde bir söz okudum. "Neden kız çocukları babalarını her şeyden çok sever? Çünkü onların kalbini kırmayan tek adam ; BABALARIDIR." Bu belki çoğunuz için geçerlidir. Belki çoğunuz babanızın sizi kırma ihtimali olduğunu bile düşünmüyorsunuzdur... Ama bu benim için geçerli değil. Ben hayatta en güvendiğim...
2 yıl boyunca lisede ezik olarak çağırılmak? Dışlanmak? Sevdiği çocuk tarafından okulun önünde rezil edilmek? Bir kız bunları nasıl taşıyabilir? Bence artık değişim zamanı! Bir de edilmiş intikam yemini... Peki gerçekten Mertcan Karahan'ı pişman edebilecek miydi? Ya siyah vardı ya beyaz, benim hayatımda griye yer yo...
Bir dosta karşı yapılan fedakarlık, güneşli bir günün ortasına düşen bulutlara katlanmaktı. Aydınlığın enerjisini yok edip tüm pejmürdeliğin ve yıkımın bir arada olduğu duyguları bu koyuluğa gark eden bir renkti Gri. Eris Arıkan, siyahın ve beyazın netliğini içinde taşırken bu karışımdan oluşan Grinin karmaşasını da...
Kitaplarınıza karakter bulmakta zorlanıyorsanız. Kesinlikle okumalısınız.