''Birlikte belanın içine batabileceğimiz kadar battık. Ve şimdi, seni bırakmayacağım... Benimle misin?'' --- Zeynep, kendini yeni okuluna başladığı ilk gün bir felaketin ortasında buldu. Okulu, salgın bir hastalık nedeniyle karantina altına alındı. Karantinanın akşamında ise kendini okulun karanlık koridorlarında bir kız öğrencinin cesedinin başında buldu. Üstelik yalnız değil, onlar da yanında... Mahşerin üç atlısı. Bu, sadece bedenleri değil ruhları da karantinaya alınan dört kişinin hikayesi. Bu onların özgürlüklerine ulaşmak için yaşadıkları esaretin hikayesi. Bu, birbirlerinin her şeyi haline gelen, birbirlerine gökyüzündeki son yıldız yanıp kül oluncaya kadar birlikte olacaklarına söz veren dört arkadaşın hikayesi. Bu mahşerin dört atlısının hikayesi. Şimdi, bizimle misiniz? "Bizim bedenlerimizi karantinaya almadılar. Ruhlarımızı karantinaya aldılar. Bizim ruhlarımız tanıştığımızdan beri karantina altında. Ne çıkabiliyoruz bu karantinadan, ne de birbirimizden ayrılabiliyoruz. Ruhlarımızı birlikte bir karantina altına aldılar, ve bizim bundan sonraki tek savaşımız bu karantinadan kurtulmak. Kurtulduğumuzda bile birlikte olacağız, ama özgür olacağız. Savaş bitti, ve biz sağ kaldık. Savaş bitti, ve biz hala ayaktayız."

Yaralar vardır; Hiç kapanmayacakmış gibi hissettiren. Yaralar vardır; Kapanmış olsa bile dokununca sızlayan. Yaralar vardır; Kapandığına dair bir iz bırakmayan. ✱ Batu ve Melis... Hayat onlara oyun oynamış ve yüreklerinde kapanmayacağını sandıkları yaralar bırakmıştı. Ancak bilmedikleri bir şey vardı. O da; birbirlerinin yaralarını saracaklarıydı. #Yayın hakları yazara aittir.

"okulumu değiştirdim ve geldim" iki gün önce bora bana bu ifadeyle tekrar baksa anıra anıra güle bilirdim ama maalesef iki gün önce var olduğu için gülemiyorum. Aslında gülmemek için dudağımı dişleyip kendime eziyet ediyorum eve gidip anıra anıra gülmesem. "ne demek okulu değiştiriyorum?" diyip kolumu sıkmaya başladı "okulu. değiştiriyorum. demek." her kelimeyi vurgulayarak söyledim hani şimdi anlamaz filan bidaha anlatamam. Bunların hepsi üşengeçlik. "lan dalgamı geçiyorsun sen benle ?!" bağırdı ve kolumu daha sıkı tutmaya başladı. "dalga denizde olur hıı" -qapaq- deyip kolmu bir hışımla çektim ve apartmana doğru yürümeye başladım. Apartman kapısını açmadan önce boraya dönüp tekrar baktım . Eli havada asılı kalmış bir şekilde karşıya bakıyordu Eve gidince gülmeyi kesinlikle artıracağımı kenara yazdım ve apartmana girdim . 08.12.2014 Düzenlemeye alınmıştır -18.08.2017-