MY UGLY DUCKLING........ Μήνυμα από τη secretina_online: Σκοπός αυτού του βιβλίου δεν είναι να σας χαρίσει απλόχερα έτοιμα συναισθήματα που σε μία εβδομάδα θα έχουν σβηστεί από τη ψυχή σας, αντιθέτως να σας δημιουργήσει συναισθήματα, να ξεδιπλώσει μηνύματα μέσα από τη καθημερινή απλοϊκή ζωή της πρωταγωνίστριας που ξαφνικά μεταμορφώνεται σε ένα πραγματικό παραμύθι. Συναισθήματα που θα σας στιγματήσουν και σκέψεις που θα σας ακολουθούν για καιρό. Οποιος φοβάται να ταυτιστεί με την πρωταγωνίτρια και δεν μπορεί να αντιμετωπίσει τον ίδιο του τον εαυτό. Μην τη διαβάσει. *Οπως σε έναν άνθρωπο πρέπει να δίνουμε ευκαιρίες να μας δείξει τον αληθινό εαυτο του , έτσι κι σε ένα βιβλίο να του επιτρέπουμε να ξεδιπλώσει σιγά σιγά τα μηνύματά του.

Η Δαναη ειναι μια έφηβη κοπελα στο πανεπιστήμιο.Τωρα ολοι θα πιστεύατε πως εχει ενα δικο της διαμερισματάκι και πληρώνει το ενοίκιο με τα δικα της χρηματα.Και ομως μενει με τους γονείς της και τον αδερφός της.Δουλευει ως σερβιτόρα σε μια καφετερια κοντα στο σπίτι της και λατρεύει τα παρτυ! Ελα ομως που σε ενα παρτυ έτυχε να πετύχει τον Στεφνο,τον player του πανεπιστημίου!Απο εκει και πέρα τα πραγματα σιγα-σιγα αρχίζουν και περνούν την κατω βόλτα.... Μεσα απο ενα παιχνίδι θα κριθούν ολα.Ετοιμοι για Vodkapong! 2/2/15-15/1/16 © All rights reserved Please don't copy the story

"Και αν χάσεις..."πλησίασε και άλλο κοντά μου , μικραινοντας την απόσταση μεταξυ μας. "Τι θα γίνει τότε?"ρώτησα σηκώνοντας ειρωνικά το φρύδι μου , προς το μέρος του. "Δεν θες να μάθεις."ψιθύρισε αισθησιακα μηδενιζοντας το κενό που μας χώριζε. Cover : me All rights reserved.Please don't copy.

"Σταμάτα να τρέχεις, αστυνομία!" άκουσα μια ανδρική φωνή πίσω μου. Σκατά!Άρχισα να τρέχω πιο γρήγορα. Τελικά ,ο μπάτσος με έφτασε και με άρπαξε. Τα πράγματα έπεσαν κάτω και εκείνος κρατούσε τα χέρια μου σε μια δυνατή λαβή πίσω απ' την πλάτη μου. Γύρισα και τον κοίταξα. Ωραίος είναι. Βασικά, είναι πολύ ωραίος. "Ω ναι, συνέλαβε με μπάτσε" αναφώνισα γελώντας πονηρά. -------- Η Αντριάνα είναι εδώ και 2 χρόνια μαθήτρια της 3ης Λυκείου. Ο πατέρας της έχει εγκαταλείψει την σε κατάθλιψη μητέρα της και τον μικρότερο της αδελφό. Έτσι, αναγκάζεται να μπει στην παρανομία. Ο Βίκτωρ, ένας νεαρός αστυνομικός αναλαμβάνει την σύλληψη της Αντριάνας μα τελικά η μοίρα του επιφυλάσσει..άλλα πράγματα! Αν δείτε ιστορία ίδια με την δικιά μου μην μπείτε στον κόπο να μου το πείτε. Προφανώς την είδα ήδη και την αγνόησα. Do the same bishes !

Ε : Ειναι αναγκη να εισαι τοσο μαλακας ? Ιν: Είναι αναγκη να εισαι τοσο σπαστικο ? Ε: κανε στην ακρη Ιν: εσυ να κανεις στην ακρη Ε: αυτό είναι το δωματιο μου ! Ιν: φαινεται να με νοιαζει ? Ε: τιποτα δεν σε νοιαζει εσενα από ότι καταλαβα Ιν: με νοιαζεις εσυ Δεν ξερω αν το κανατε και εσεις αλλα εγω από τοτε που ημουν 10 ονειρευομουν πως θα είναι η ζωη μου όταν θα γινω εφηβη , βολτες ,να το σκαω απο το σπιτι και να πηγαινω σε party και γενικα ονειρευομουν αυτην την Free ζωη που φαινεται οτι ολοι οι εφηβοι εχουν . Φυσικα τιποτα από όλα αυτά δεν δουλεψε σωστα για εμενα , καθως εγινα 11...12...13...14... οι απαιτησεις κατεβαιναν και οι ελπιδες και ο ενθουσιασμος χανωνταν !.Τωρα για τον Dreamy Guy που εχουν στο μυαλο τους όλα τα κοριτσακια τι να σας πω..? Ολους οσους εχω γνωρισει μπορω να τους χαρακτηριζω επιηκως μαλακες ! Το συμπερασμα ? Ότι η ζωη που ανειρευομουν να εχω ως εφηβη απλα δεν υπαρχει. Αλλα ετσι ..για να γινεται συζητηση , ας υποθεσουμε καποια στιγμη θα υπαρξει ...είναι αναγκη να είναι και αυτος μεσα ?

Η ιστορία με τη κλισέ υπόθεση και τη κλισέ πλοκή που φαινομεικά ειναι ίδια με ολές τις άλλες. Ήθελε να του δείξει πως είναι να είσαι έφηβος και αύτος να της δείξει την ευτυχία. Ψάχνοντας την ευτυχία μήπως κλείνεσαι στην δυστυχία; Και όμως φίλοι μου το φώς στο τέλος του τούνελ ήταν τρένο...

Η Αλισον βρισκει την κολλητη της μετα απο καιρο. Μονο που τα πραγματα εχουν αλλαξει. Η Μεγκαν ειναι πλεον βρικολακας και πηγαινει σε ενα σχολειο αποκλειστικα για αυτους και συντομα η Αλισον θα την ακολουθησει. Εκει θα γνωρισει τον Ντανιελ, το ''κακο αγορι'' του σχολειου και οι σχεση τους δεν θα ειναι τοσο καλη. Τι γινεται ομως οταν ενα ακομα γοητευτικο και μυστηριωδης αγορι μπλεκεται στην ζωη της νεαρης κοπελας?

Ο Louc είναι το 'άτακτο' παιδί στο σχολείο.Η Βάνα είναι η καινούρια μαθήτρια.Είναι αρκετά όμορφη αλλα πραγματικά έξω απο τα νερά της.Τα δημοφιλή παιδιά του σχολείου θα την πλησιάσουν λόγω της ομορφιάς της αλλά οι σκοποί τους ειναι άλλοι.Ο Louc θα βαδίσει στο ίδιο μονοπάτι με τους φίλους του ή οχι; *Έχουν ανέβει και άλλα δύο βιβλία που είναι η συνέχεια. Θα τα βρείτε στο προφίλ μου.*1 *Το βιβλίο είναι γεμάτο ορθογραφικά και συντακτικά λάθη καθώς γράφτηκε σε πολύ νεαρή ηλικία και δε διορθώθηκε ποτέ. Συγχωρέστε αυτά τα λάθη.*2

Ειναι η συνεχεια του πρωτου βιβλιου ..''Η Καινούρια.''......Λουκ:*Απλως δεν μπορω να φανταστω καποιον να σε αγγιζει εστω και φιλικα.Εγω θα σε αγγιζω μονο .Εισαι δικια μου.Και μονο δικια μου.Μονο εγω θα σε αγγιζω , μονο εγω θα ακουω τα βογκητα σου μονο εγω θα νιωθω την γευση σου.Εγω θα ειμαι αυτος που θα κοιμασαι στην αγκαλια του...Εγω θα ειμαι ο τυπος που θα σε γεμιζει σημαδια.Και...εγω θα ειμαι αυτος που θα φιλας.Αγρια.Υποσχεσου μου οτι αυτο δεν θα αλλαξει.* Και όχι δεν είναι ο συνηθισμένος έρωτας...Η συνεχεια ακομα καλύτερη. Wirtter:Xrysa9 Don't copy the story. All the love.

"Σε κανει χαρουμενο να ξερεις οτι θα ειμαι παντα λυπημενη παντα στεναχωρημενη εξαιτιας σου;" Φωναξα με οση δυναμη μου ειχε απομεινει.Ειχα και αλλα να πω πολλα αλλα απλως πιστευω οτι δεν εχει νοημα ετσι και αλλιως δεν ειναι αμοιβαια ποτε δεν ηταν. Ποσες φορες να πληγωθεις απο ενα ατομο για να καταλαβεις οτι δεν ειναι φτιαγμενο για εσενα ακομα και οταν μιλαμε για το ατομο που σε ξερει καλυτερα και απο τον ιδιο σου τον ευατο η τουλαχιστον ετσι νομιζει.Γιατι αν οντως με ηξερε δεν μπορει να μην το ειχε καταλαβει ποτε,οτι καθε φορα που τον κοιταω στα ματια βλεπω ολα τα καλοκαιρια την ζωης μου,ειναι το πρωτο ατομο που ερωτευτηκα και θα ειμαι παντα ερωτευμενη μαζι του.Απο παιδι τον ειχα ενα περιεργο συναισθημα για εκεινον τοτε δεν ηξερα τι ακριβως ηταν μεχρη να παω 14 τοτε ηταν που καταλαβα τι ηταν αυτο το συναισθημα.Δεν ειχα ελπιδες και το ηξερα αλλα δεν μπορουσα να τον βγαλω απο το μυαλο μου.