Teksa linte pas pemen ne fund te rruges, xhamin gjysem te hapur te dritares se katit te dyte, shpinen kishte kthyer. Nuk do te kthente kurrsesi koken per te pare mungesen e nje shikimi qe nga pas nuk po e ndiqte ne kete nate te erret. Le te ishte nje arrogant ne ikje. Me shpinen e kthyer do e braktiste gjithcka. Le te konsiderohej nje fatlum mosmirenjohes qe nuk denjoi te hidhte syte e te pershendetej per te fundit here me gjithcka kishte nderkohe qe ne realitet ai thjesht ishte nje fatkeq qe e kishte te pamundur ti thoshte 'lamtumire' asaj gjithckaje nese do te kthente koken edhe njehere. Teksa braktiste naten, pemen, rrugen e mbase gjithcka tjeter qe njihte, nuk mundej te mos mendonte se nderkohe qe njerezit luteshin per nje fund te bukur, ai kishte dashur fare pak. Ah, sikur Argenti te kishte patur fatin te kishte vec nje fillim.

- Pra, beson ne fund te lumtur? -Jo.-nuk ndaloi te mendonte qofte edhe nje sekonde. -Jo?!-nuk u mundua aspak te fshihte zhgenjimin qe mori nga pergjigja e tij. -Nuk mund te jete edhe fund, edhe i lumtur. A nuk vdesim te gjithe ne fund?-mblodhi supet e vajza vec tundi koken.-Besoj ne mes te lumtur.-shtoi me tej duke mbire keshtu nje buzeqeshje te madhe ne fytyren e saj me menyren sesi ai i shikonte gjerat.

Xhoni Gega kishte ndjere gjithcka ishte per tu ndjere. Ishte i bindur qe pasketej , asgje te re nuk do te ndiente. Vec versione me te pakta te ndjesive qe tashme kishte perjetuar. Perdite e me pak, derisa te mirepriste fundin. Po ta pyesnin a mund te ishte nje femer fundi i tij, ai nuk do te hezitonte aspak qe te pergjigjej 'kurre'. Po ta pyesnin a ishte aq i bindur per kete sa te vendoste doren ne zjarr, do ti pergjigjej 'jo'. Jo vec doren. Do ishte hedhur i teri ne zjarr. Do kishte hedhur shpirtin ne zjarr i bindur qe nje femer nuk do te mjaftonte kurre per te qene nje ndryshim per te, lere pastaj te ishte nje fund. Mirepo, teksa priste me entuziasem nje fund per episodet e ndjesive te njejta, nuk e kishte idene se ndryshimin do e gjente pikerisht tek fundi. Oh, fundi do ti dhimbte ndryshe. E ajo do ti dhimbte si nje fund.

tani si ju e dini libri i xhonit "Një Fund Me Ty" i autores @AIGIMIV që emrin e Ka DUKAGJIN Kokakolse dua edhe kapucinë pale, është i preferuari im ktu në watpad shqiptarë. ca të ju them për librin në fjalë përveçse është super. i shkruar mirë , e me një histori ORIGJINALE. Është një nga librat më të lexuar gjatë publikimit. ka kapur 56k shikime e 6.7k vota . e sapo ka sosur në përfundim. kapitulli i fundit ka kapur 1.7k shikime. e 100 e Ca' vota se Nuk e mbaj mend mirë. un në veçanti kur dua të di paka shumë sa vetë e Kan lexuar librin tim shikoj gjithmonë votat e kapitullit të fundit. sepse votat e kapitullit të fundit tregojnë sa veta e Kan gjetur interesant librin edhe e Kan dnjekur deri në fund. un në vecati më duket se kam kap nja 30 veta kshu si me të shtynte.😒 por Dukagjin me librin e Xhonit Ka mbajtë peng më shum se 100 veta SIGURO që e Kan PRIT me padurim kapitull pas kapitulli. mos llogarisim zileqarët që lexojnë e nuk votojnë se e Kan zili😏 ...po shikimin ja jepni doni apo s'dini ju kshuqë. 😘❤️ ju puthtë vllai zilinë që keni. TANI TANI TANI. MEQË JU LUTA GRETËS TI BOJ XHONIT NJË DASËM KU DERDH LEKUN E DROGËS VUUUUU... E GRETA O KËRNACE SI ME QEN PREJ KORCE E SDO ME I DERDH LEKËT ME NJË DASËM "O KATUN HAJDE HA KE UN" VENDOSA TA BOJ VETË DASMËN E XHONIT. JENI TË FTUAR NË DASËM NË KAPITULLIN E RADHËS .

- nuk e kuptoi a je engjëll apo djall? - e pyeti ajo teksa qëndronte në krevat - jam djall për botën , engjell për disa në vecanerisht - i tha ai duke iu afruar afër saj .

Një fiksim i vogël që në fëmijëri që me vite filloi të rritej dhe të kthehej në dashuri . Në çdo vajzë kërkonte atë, flokë dëborën e tij , derisa botet e tyre kryqëzohen përsëri.

Karla, nje vajze e cila gjithe jeten e saj ka ndjekur zemren e saj. Endrra e saj ka qene qe te behet nje koreografe e zonja dhe profesionte. Drejtoresha e akademise vendos qe kete talent ta bashkoi me nje talent njesoj si i saj, me nje djale qe do i ndryshoj jeten. Hope you like. Enjoy it! ❤️

Te tere vdesim nga pak çdo dite, per te rilindur serisht - me te njejtat rroba, me te njejtat plage. Me te forte. Po nese thyhemi plotesisht? Nese shpirti na shqyhet ne mijera pjese, a do te mund te rilindim atehere? Apo do te jetonim perjetesisht ne nje dimension te mjegullt - fantazma mes te gjalleve, te gjalle mes te vdekurve.

"Te pafajshmit nuk denohen " " Epo un i denoj doktorresh " " Sepse je egoist " " Jo sepse jam mbrojtes " " A keshtu i mbron duke i fajesuar ?...." " Po . Ndryshe do largoheshin ..."

Ai humbi ate ..Te vetmen femer te jetes se tij . Ai humbi engjellin e tij . A do mundet serisht te dashuroj ... Cfar do ndodh pas kthimit te tij pas 4 viteve . Do ket nje mundesi te dyt.. A mundet nje shpirt i vrar i cili jeton i vdekur mes te gjallve te marr jete .. A do jet ajo sherimi tij ...Sherimi i Roan Gros ...Sofia Brendon Epo kishte vendosur te largohej nga familja e saj dhe te merrte jeten vet ne dor . Me cfar do ta perball jeta . Aq shum do dashuroj aq sa te kerkoj ti marrin shpirtin dhe mos ndjej dhimbje ... Do i dhemb aq shum sa nuk do kete frik as prej vdekjes .. Historia nuk lejohet te merret pa lejen e autores .