Η Μέλοντι Κάρβερ , ειναι ενα όμορφο 16χρονο κορίτσι με άσθμα ! Η ζωή της αλλάζει όταν οι γονείς της βλέπουν την κατάσταση της να χειροτερεύει και έτσι αποφασίζουν να φύγουν απο το Μπεβερλι Χιλς και να πανε σε μια απομονωμένη κωμόπολη με πολυ βλάστηση ! Που να ξέρουν ότι σε αυτό το μέρος υπάρχουν βρικόλακες και λυκάνθρωποι ;Μυστικά και έρωτες θα βγουν στην επιφάνεια και η ζωες όλων θα αλλάξουν ! Άραγε θα μπορέσει η Μέλοντι να επιβίωσει σε έναν διαφορετικό κόσμο που δεν εχει συνηθίσει ; Θα μπορέσει να σκεφτεί με το μυαλό και όχι με την καρδιά ;

"Θα μου πεις ποια εισαι;"μου στελνει. "Δεν μπορω...Ντρεπομαι να στο πω κατα μουτρα"του απανταω εγω. "Πες μου τοτε μοναχα ενα γεια και θα καταλαβω."μου ξαναστελνει. "Δεν ξερω"απανταω. "ΘΑ ΜΟΥ ΠΕΙΣ!!!"λεει το μηνυμα του μετα απο λιγο. "Θα προσπαθησω.!"του στελνω.Θεε μου πως τα εκανα εγω ετσι? Εχεις ερωτευτει ποτε εναν όχι ακριβώς αγνωστο?Συγκεκριμενα τον φιλο του αδερφου της κολλητης σου?Να ξέρεις τα παντα για αυτον και εκεινος απλα να σε αγνοεί? Ετσι και η Μελινα.Για τον Αρη. Το κακο παιδι του λυκειου. Τι θα γινει οταν η Μελινα αποφασισει να στειλει ανωνυμο μηνυμα στον Αρη?Και ακομα χειροτερα ποιες οι αντιδρασεις του οταν και αν θα το μαθει?

Η ζωή μου ηταν βαρετή,μουντη μεχρι τη στιγμη που τον ειδα...έφερε τα πανω κάτω στη ζωή μου...Προς το καλυτερο ή το χειροτερο...???

[ΠΡΩΤΟ ΒΙΒΛΙΟ]-ΥΠΟ ΔΙΟΡΘΩΣΗ Με κοιτούσε υποτιμητικά και με εκανε να αισθάνομαι ακομη πιο άβολα.Ειναι η στιγμή να του πω αυτο που ηθελα εξαρχής; Μετα απο πολυ σκέψη πηρα το θάρρος να του μιλησω ξανά και να του προτείνω αυτο που ειχα βάλει στο μυαλό μου απο την ώρα που το σκέφτηκα. 'Αυτο π-που ηθελα ν-να σου π-πω...'το τραύλισμα μου δεν βοηθούσε καθολου!Με κοιταξε απο πανω μεχρι κατω και αρχισε να προχωράει κοντα μου κανοντας μου νόημα να συνεχισω. 'Χ-χρειάζομαι την β-βοηθεια σου.'τραυλισα πηγαίνοντας ολο και πιο πισω καθως η στενή επαφή επισης δεν με βοηθούσε καθολου. 'Και εγω γιατι πρεπει να στην δωσω;'ρωτησε σηκώνοντας το φρυδι του και εχοντας το γνωστό του μισο χαμογελο στο υπέροχο προσωπο του. 'Και οι δυο ξ-ξερουμε το γιατι.'απαντησα χτυπώντας στον τοιχο και κοιταξα τα καταγάλανα σαν την θάλασσα ματια του,έντονα. 7/1/16-31/10/16 © All rights reserved Please don't copy the story