Ojej 2 © _verai_ 2025

Nagła strata matki i babci uświadomiły Summer, jak wiele może się wydarzyć w okrutnie krótkim czasie. Od tamtej pory nadrzędnym celem dwudziestoczteroletniej graficzki jest przeżycie życia tak, jakby jutra miało nie być. Przeprowadzka do Sunset Hollow i samodzielne wyremontowanie otrzymanego w spadku domku zdaje się idealnym pomysłem. Vince Bradford nigdy nie był zbyt towarzyskim człowiekiem. Po stokroć wolał zacisze własnego domu, pracę w straży pożarnej oraz spędzanie czasu z braćmi i przyjaciółką, z którą ma dziecko. Trzy lata temu oboje zderzyli się z ogromną stratą. Vince stracił w niszczycielskim tornadzie przyjaciółkę, a Summer otrzymała diagnozę, której wolałaby nigdy nie usłyszeć. Można powiedzieć, że łączy ich wiele i może nawet znaleźliby nić porozumienia, gdyby nie wydarzenia sprzed sześciu lat. Dla niego Summer już chyba zawsze będzie nieodpowiedzialną gówniarą, a dla niej Vince to kolejny przystojniak z kijem w... czterech literach. Cóż za pech, że zostali sąsiadami...

Komedia romantyczna, która sprawi, że uwierzycie w miłość, popłaczecie sobie ze śmiechu, ale też z ogromu innych emocji. Hailey Griffith przechodzi właśnie przez najcięższy moment swojego dwudziestoośmioletniego życia. Po dziesięciu latach rozstaje się z facetem, którego uważała za miłość swojego życia. W przypływie smutku i gniewu, zalicza jedną, krótką przygodę z przystojnym nieznajomym, na tyłach jego samochodu. Nie chce znać jego imienia, nazwiska, wieku, ani choćby ulubionego koloru. Bo i tak mają rozejść się w dwie strony, prawda? Te kilkanaście minut rozpusty, zmienia jednak jej życie na zawsze. Odkrywa, że ta przygoda zakończyła się ciążą, a ona nie ma żadnego pojęcia, jak znaleźć ojca dziecka i mu o tym powiedzieć. Aż w końcu znajduje się on sam. Na ekranie telewizora, gdzie ojciec Hailey ogląda mecz hokejowy swojej ukochanej drużyny - Colorado Avalanche. Kiedy reputacja sportowca staje na skraju skandalu, po wielu dyskusjach i kłótniach, przy pomocy prawników, ustalają oni, że zamieszkają razem, aby nie zostali zgnębieni i wyklęci przez bezlitosne media. Ich świat jednak wywrócił się bezpowrotnie i od teraz mogli jedynie spróbować się jakoś dogadać. Nauczyć tolerować siebie nawzajem, a może nawet i lubić. To jednak nie takie proste, kiedy na szali rzucone są ich skomplikowane przeszłości oraz nowe życie, które stworzyli i o które muszą zadbać najlepiej jak potrafią. To nie takie proste, kiedy muszą przygotować się do roli rodziców, chociaż sami najchętniej uciekliby w ramiona swoich rodziców. I to nie takie proste, kiedy pośrodku tego bałaganu, żalu, smutku i chłodu, zaczynają widzieć promyk nadziei na ich przyszłość razem. Z dzieckiem, którego nie planowali. ... co złego to nie ja tom 1 serii #Playing soe, sierpień 2025

Lądują w tym samym dalekim miejscu, lecz z zupełnie różnych powodów... Nadia Hollenbeck ma już dyplom z weterynarii i może rozpocząć karierę w wielkim mieście, ale taka droga nie wydaje się być słuszną. Szukając miejsca dla siebie postanawia przyjąć ofertę pracy na niewielkiej farmie położonej w lesie, z daleka od zgiełku metropolii. Zamierza pomagać zwierzakom, nabyć doświadczenia i przede wszystkim przekonać się, czy może w końcu trafi na miejsce, które przyniesie jej choć odrobinę szczęścia. Zbieg okoliczności sprawia, że na tę samą farmę trafia hokeista o bardzo nieprzychylnej reputacji. Reeves jest tytanem na lodzie, znanym z agresywnej gry i braku zahamowań, ale od czterech lat jest też... zawodnikiem drużyny Chicago Vortex, w której gra były chłopak Nadii. Po jednym z meczów Reeves zostaje zawieszony na resztę sezonu i zamiast udziału w play-offach, musi odbyć wolontariat na położonej na odludziu farmie, którą poprzedniego roku zniszczył podstępny ogień. A później jeszcze musi współpracować z Nadią Hollenbeck, która według opowieści jej byłego partnera jest zbyt ambitna, zbyt miła, zbyt sztywna, a zwierzęta są dla niej ważniejsze niż zdrowe relacje międzyludzkie. Oboje przyjechali na farmę po to, by to miejsce mogło ich uzdrowić. Muszą razem pracować. I mieszkać obok siebie. I być może muszą też przekonać się, że czasami to nie miejsce ma uzdrawiać.

Rider jest menadżerem najlepszego klubu w Los Angeles. Ma wygląd, pieniądze i jest otoczony najlepszymi przyjaciółmi. Jednak wciąż brakuje mu czegoś dla niego najważniejszego. Czy po serii niefortunnych związków w końcu sobie odpuści miłość? A co jeśli teraz miłość zaatakuje go z podwójną a może nawet potrójną mocą? Wybierz mnie jest poniekąd kontynuacją już nie dostępnej na Wattpad dylogii (NIE)WINNA o historii Marii i Liama dlatego niektóre wątki mogą być niejasne, mimo to zapraszam do przeczytania tej książki, ponieważ Rider zasługuje na opowiedzenie jego historii.

Hokeista, będący chodzącą encyklopedią i łyżwiarka, dla której każda szkoła to katorga... Saige Montgomery nienawidzi szkoły od zawsze, a jedynym tego powodem jest nauka. Przyswajanie nawet prostego materiału bywa wyzwaniem, a żadne równanie nigdy nie jest logiczne. Jednak Saige, trenując łyżwiarstwo figurowe, musi spełniać też inne oczekiwania, między innymi dostać dyplom z uczelni wyższej. Dostaje się na Uniwersytet Minnesoty z myślą, że wszystko będzie dobrze, lecz jedne z pierwszych zajęć szybko weryfikują jej zapał, uświadamiając, że żaden kierunek nie jest tak prosty, jak się wydaje. Ashton Wyatt trenuje hokej w drużynie akademickiej, ale poza hokejem ma też wiele innych pasji - między innymi programowanie, nowoczesne technologie i przede wszystkim matematykę. Nauka jest dla niego jak bułka z masłem, lecz coś innego spędza mu sen z powiek już od dłuższego czasu - powoli rodzące się uczucie, które zaczyna żywić do Saige, młodszej siostry swojego przyjaciela. Dziewczyna jest jednak silnym temperamentem, jej zainteresowania różnią się od zainteresowań Ashtona, i ich ścieżki nigdy jeszcze nie skrzyżowały się na dłużej. Ashton ma naukę w małym palcu, a Saige naprawdę potrzebuje lepszych wyników, by wziąć udział w konkursie, dlatego zamierza pozwolić Ashtonowi, by ten pomógł rozwiązać jej problemy. Czasami jednak widoczne na pierwszy rzut oka problemy nie są jedynymi, z którymi trzeba się w końcu zmierzyć.

Jeśli ktoś ukradnie ci ciastko, reszta twojego dnia będzie do bani. Sunny Lane przekonuje się o tym na własnej skórze, gdy tego samego popołudnia traci nie tylko swój ulubiony deser, ale też dach nad głową. Akademik, w którym do tej pory mieszkała, zostaje tymczasowo zamknięty, a Sunny musi szybko znaleźć nowy pokój, w którym spędzi kolejne tygodnie. Pomieszkiwanie w ciasnej kawalerce przyjaciół na dłuższą metę nie wchodzi w grę, a poszukiwanie nowego lokum po rozpoczęciu semestru okazuje się wyjątkowo trudnym zadaniem, przez co Sunny znajduje się w sytuacji bez wyjścia. A przynajmniej tak się jej wydaje do momentu, w którym dowiaduje się, że Dallas Foster, mianowany złodziejem ciastek, jest w stanie jej pomóc. Tyle, że jego propozycja jest nieco... niestandardowa.

Panna mogę-zrobić-to-sama spotyka dżentelmena, który nigdy się nie poddaje. Gdy życie daje ci karierę sportową w jednym z najlepszych klubów NHL, uwagę płci przeciwnej, pieniądze, ciągłe wycieczki i ludzi, którzy robią o tobie materiały w mediach społecznościowych... no właśnie, Rain nie wie za bardzo, co ma z tym zrobić. Siedem lat gra już dla drużyny, która stała się dla niego drugim domem. Siedem lat mieszka w mieszkaniu, które nie jest wcale wyjątkowe, i jeździ samochodem, który dostał od rodziców na osiemnastkę. Życie na lodowisku jest jak fajerwerki, a to w domu jak paczka chipsów. W połowie puste. Wszyscy jego przyjaciele układają sobie życie i dostają od losu to, czego on pragnie od zawsze. Ale wystarczy jeden dzień, jedno spotkanie, jedno spojrzenie i kilka pomarańczy... a Rain dokładnie wie, że już dłużej nie będzie musiał czekać. Chaotyczność, samodzielność i upartość? To praktycznie jej drugie, trzecie i czwarte imię. Sienna Sullivan ucieka od swojego dawnego życia i od przekonania, że zawsze coś robiła niewłaściwie. Ucieka, zatracając się w idei samowystarczalności. Lecz ucieczka nie jest taka prosta, gdy w pracy chcą cię na czternaście godzin, szef jest obrzydliwym seksistą, rachunki rosną z miesiąca na miesiąc, zakupy same się nie zrobią, a do tego ocenia cię najważniejszy członek jury: twój własny czteroletni syn. Do tego wszystkiego jeszcze przystojny sąsiad, który wydaje się mieć wszystko pod kontrolą, włącznie z zamkiem i kluczami Sienny? Na pierwszy rzut oka to zdecydowanie za dużo. On chce tylko pokazać jej, że wcale nie musi robić wszystkiego sama. A ona nie zna innego życia, więc ucieka. Ale czasami nie tak łatwo uciec, gdy komuś w końcu prawdziwie zależy. Spin-off serii Thin Ice Games

FINAŁOWY TOM SERII O HOKEISTACH! Ekstremalnie obojętny mężczyzna, spotykający na swojej drodze ekstremalnie radosną kobietę, która powinna być dla niego tylko wrogiem... a staje się kimś więcej. Seth Montgomery nie przepada za swoją przeszłością, za rodziną, za światem. Nie przepada właściwie za niczym. To drugi sezon z powrotem w drużynie Minnesota Wildcats. Drugi i tym razem... przegrany. Drużyna odpadła z turnieju o Puchar Stanleya w play-offach, a Seth zna nieprzyjemną prawdę: on był tego główną przyczyną. Ten moment w jego życiu nie należy do najlepszych, forma sportowa wymaga solidnej poprawy, a na dodatek... Seth nie potrafi spokojnie zasnąć. Nie zna lekarstwa na bezsenność, nie zna lekarstwa na swoich wymagających rodziców, od których nie może tak po prostu odejść, i przede wszystkim nie zna lekarstwa na Ollie Cade -- siostrzenicę trenera, która pojawia się wokół niego zbyt często. Ollie Cade to promyk słońca tuż po gwałtownej i przerażającej burzy. Jej uśmiech zaraża prawie wszystkich (oprócz Setha Montgomery), jej żarty rozbawią każdego (oprócz Setha Montgomery) i każdy również łaknie jej towarzystwa i pomocy (z wyjątkiem Setha Montgomery). Seth to starszy brat jej przyjaciółki, więc napięte relacje nie są wskazane, ale Ollie nie potrafi tego zmienić. Nastawienie Setha jest irytujące i skoro on stawia sprawę i ich relację jasno, Ollie też nie zamierza walczyć o coś, co nie ma sensu. A jednak nadchodzi pewien dzień, w którym Seth Montgomery jednak staje przed młodszą od siebie o siedem lat uśmiechniętą dziewczyną i... prosi o pomoc. Ona pomaga mu z dobrego serca. On uczy się od niej, jak to dobre serce u siebie zobaczyć. Ale dobre serce to nie wszystko, gdy największy sekret może złamać wszystkie serca. Bez wyjątku. THIN ICE GAMES, TOM IV

Chłopak, który od zawsze pozostawał na drugim planie i dziewczyna, która jest silniejsza, niż się wszystkim wydaje. Grace Montgomery kieruje się jedną zasadą w życiu: co cię nie zabije, to cię wzmocni. Dosłownie. Sytuację sprzed lat, którą inni nazywają "katastrofą", ona naznaczyła mianem "drobnej pomyłki". Wraz z Sethem, starszym bratem, musi tymczasowo przeprowadzić się do domu jego kolegów z drużyny. Gdy natomiast niemal wszyscy wyjeżdżają na wakacje, a Seth również opuszcza lokum na prawie dwa tygodnie, Grace staje twarzą w twarz wyłącznie z Rorym, który jako jedyny nigdy nie odwzajemnił jej uśmiechu na powitanie. Ale Rory pomógł jej już nie raz, nie traktując jej jednocześnie jak jajka, i dlatego właśnie to najlepsza osoba, z jaką mogła zostać sam na sam. I w dodatku hokeista. Bardzo, bardzo przystojny hokeista. Rory Delgado nigdy nie wychodzi na pierwszy plan w swojej drużynie. Ani właściwe w całym swoim życiu. Dorastając, był odludkiem, a szkoła przyniosła mu tylko dobre oceny i stypendium, dzięki któremu teraz gra w profesjonalnej drużynie hokejowej. Nie jest playboyem, nie jest gwiazdą, nie uśmiecha się, chyba że musi. Kocha hokej i dobrze sobie z nim radzi, ale jeśli chodzi o relacje międzyludzkie? Powiedzmy, że komunikacja nie jest jego złotą kartą. Dwa lata wcześniej zakończył pięcioletni związek i od tamtej pory wciąż nie jest w stanie do końca ruszyć dalej. Zwłaszcza że jego była dziewczyna, Leanne, ostatnio odzywa się do niego aż za często. Dla Rory'ego to już za dużo. Lubi swoje nudne i ciche życie. A sprawy komplikują się jeszcze mocniej, gdy tuż za ścianą zaczyna mieszkać młodsza siostra jego najlepszego przyjaciela i... pies. Grace nie wie jeszcze, że czasami ma prawo być słaba. Rory natomiast nie wie jeszcze, że bieganie w towarzystwie psa i poranki z muzyką mogą być znośne. Ale czy oprócz nauki jest tu miejsce na zaufanie?