"Hani papatyalar vardır ya. Kimileri gülen suratların başına taç olurken, kimileri de 'seviyor, sevmiyor' olup ölüme mahkum edilirler. İşte bizim papatyalarımız bunlardan ibaret değil. Asla kopmayacak ve ezilemeyecekler. Çünkü cevap her zaman belli küçük hanım. Bu hiç değişmedi ve değişmeyecek. Bak bizimkisi sadece bundan ibaret; Seviyordu, seviyor, sevecek.." 21.06 --------- Ufak bir not; Hikayedeki Afra , Ayşegül, Dilara ve Gizem karakterini canlandıran oyuncuların hiç bir hikâyede olmasını istemiyorum. Teşekkürler...

" Yalnızca gözlerini kapat. Hayal etme, hisset. Belki de bunu dilediğinde sana verilecek olan şey gün ışığın olur. Gün ışığı.. Kim bilir belki de bu gün ışığı gelecekteki sevgilinizdir, ya da aşık olacağınız kız. Gözlerinizi açtığınızda oluverir belki." Derin ve Rüzgar birbirlerine bakıp asi bir gülümseme attıktan sonra gözlerini hemen kapattılar. Bende yanlarına oturup gözlerimi kapattım. Sanki mayışmış gibiydik fakat artık gözlerimizi açmanın zamanı gelmiştir. Gözlerimi açtığımda bizden yaklaşık 15 metre uzakta olan bir çocuk gözüme çarptı. Abime çok benziyordu. Tam ona bakıp dalmışken Derin beni dürttü. Derin'le her zaman ki sözlerimizi söyleyecektik. Hep birbirimizi tamamlardık. "Gözlerini kapatmaya gerek yokmuş Arden!" "Evet bazılarımız yaklaşık 20 dakikadır aynı yere bakıp gezegenler arası yolculuk yapabiliyor!" Rüzgar Defne'nin tikine dokundu, onu rahatsız etmeye çalıştı fakat Defne aynıydı. Sanırım benim gözlerimi açtığımda gördüğüm serseri grubuna bakıyordu.