We worden gezien als de vijand, het uitschot! Waren we dat? Misschien. Wij zijn anders, dat is waar. We zijn de enige van onze soort die vlees eten, verkiezen hutten meer dan statige huizen en onze kleding is niet van zachte satijn maar van vachten en leder. Maar de grootste reden dat ze ons verachten is dat omdat we een ander godin eren dat de rest van onze soort. Ja wij zijn de wild elves. Ik ben Akaya. Akaya is een wilde elf met een prettig bestaan bij haar ouders en familie, ze trekken als nomades rond en leven van het plaatselijk voedsel. Maar als een groep hoog elfen hun nederzetting vernielen en Akaya bewustloos achter blijft lijken haar kansen verspeelt te zijn. Een hoog elf besluit om haar mee te nemen naar zijn stad, maar niets lijkt wat het is als ze ontdekt wie hij echt is! Gevangen maar ook gebonden aan de stad probeert ze een weg terug naar huis te vinden, maar wat heeft de godin voor haar in gedachten? Akaya zal moeten ontdekken wat haar destiny is en waarom de godin haar heeft uitgekozen.

WINAAR WATTYS MEESTSLEPENDE TEKSTEN!!! Ze is geen mens Ze is geen weerwolf. Ze is Het meisje van het licht. Damian gaat staan en duwd me tegen een muur aan en staat heel dicht bij mij. Te dicht bij. Maar met zijn lichaam vind ik dat niet zo erg. 'Luister goed naar mij.' Gromt hij en gaat met zijn hoofd in mijn nek. 'Je bent van Mij. Niemand mag je aanraken of je bekijken zoals ik dat doe. Je bent van Mij!' Gromt hij boos. 'Alfa...' Zegt Robin. 'Mond dicht!' Hij kijkt me aan. 'Zeg dat je van Mij bent.' Ik kijk hem aan. In zijn mooie bruine chocolade ogen. 'Nee.' HOOGSTERANG IN WEERWOLF #1 OMG!!!!

Dit is deel 2 van The Girl of Light. Ik zou eerst deel 1 lezen. Die heeft op 1 gestaan van populair weerwolf. ----------------------------------------------------- Mijn naam is Elise, of is het toch Lydia. Ik weet het niet. Ik heb heel mijn leven getekend in mijn schetsboek. Maar wat ik nu allemaal heb meegemaakt en heb ondekt... Ik ga terug naar school. Zodat ik nog een beetje normaal kan leven. Daar ontmoet ik een nieuwe jongen genaamd Tyler. Hij helpt mij zoeken met meer informatie te zoeken over de maangodin. Mijn moeder. Maar is het wel een goed idee om een mens te vertrouwen die ik nog maar net ken?

Het leven van Elise (15) staat op zijn kop als haar ouders besluiten om te verhuizen naar het afgelegen Lakefield, aan de rand van het bos. Elise ziet het niet zitten, ze heeft haar hele leven in de stad geleefd en moet al haar vrienden achterlaten. Maar eenmaal in Lakefield is het bos minder erg dan ze had gedacht. Wanneer Elise vreemde dingen begint te zien gaat ze midden in de nacht op onderzoek uit. Ze komt terecht in een wereld die anders is dan alles dat ze kent. ~Ik kan niet anders dan de zwevende lichtjes volgen. Ze bewegen steeds sneller. Na een tijdje ren ik door het bos achter de lichtjes aan die vrolijk op en neer dansen. Het interesseert me niet meer waar ik heen ga en ik heb het niet eens door als ik het meertje passeer. Ik blijf maar rennen achter de lichtjes aan, ze blijven sneller gaan. Ik kan ze bijna niet meer bijhouden, tot we opeens op een open plek zijn. De lichtjes stoppen abrupt met bewegen, maar beginnen dan om me heen te draaien. Ik wordt er duizelig van. Toch zijn de lichtjes prachtig, ik kan mijn ogen er niet van af houden. Ik volg ze, draai met ze mee, ik spring achter ze aan. Tot ze allemaal doven en ik plotseling plompverloren op de open plek sta in het maanlicht, zonder een flauw benul waar ik ben. Ik merk dat ik het koud heb, ik ril en krimp ineen als ik zie hoe donker het eigenlijk is. Dan hoor ik opeens een stem achter me. "Hallo, prinses." Hoogste ranking: #1 fantasy