n
2 stories
USLANMAZ | Yarı Texting TAMAMLANDI by rueliya
rueliya
  • WpView
    Reads 4,593,588
  • WpVote
    Votes 229,720
  • WpPart
    Parts 136
Boşandıktan sonra popüler bir arkadaş bulma sitesinde yeniden karşılaşan bir çiftin zaman zaman eğlenceli, zaman zaman da acı anılarına şahitlik edeceğiniz bir hikaye. ... İklim Acar'ın planlı, programlı hayatında yaptığı tek çılgınlık okulunu bitirmeden aşık olduğu adamla evlenmekti. Yıllarca her şey tozpembe devam ederken bir gün masal bozuldu ve tüm dengesi alt üst oldu. O malum günden sonra kalbi, aklı, gururu ve pişmanlıkları arasında oradan oraya savrulmaya başladı. Tüm bu gelgitlerinin arasında kendine tek bir şeyi itiraf etmekten çekinmedi; boşandığı kocası Tuna'ya hala duyduğu aşkı. Ve sonra bir şey öğrendi. Bir şey daha öğrendi. Siz de öğrenmek istiyorsanız kemerinizi bağlayın ve sayfaları çevirin. Sıradan bir kadını değil; cesur, gözü kara, güçlü, hırslı, bencil, inatçı ama her şeyden önce aşık bir kadını okuyacaksınız. Ha unutmadan; yanınızda dilaltı bulundurmayı ihmal etmeyin. Şaka yapmıyorum. ... Not: Bad boy hikayesi değildir. Yayınlanma tarihi: 05.09.19 Genel Kurgu #1 | 15.10.19 Gizem #1 | 15.10.19 Genç Kız Edebiyatı #3 | 27.09.19 Mizah #1 | 09.11.19
SOKAK NÖBETÇİLERİ by asliaarslan
asliaarslan
  • WpView
    Reads 58,348,575
  • WpVote
    Votes 2,252,220
  • WpPart
    Parts 63
16 Mayıs 2021 güncellemesi: Bölüm yorumlarında fazlasıyla spoiler olabilir, eğer hoşlanmıyor ve keyif alarak okumak istiyorsanız yorumlara bakmayın. Bütün Sokak Nöbetçileri'nin gözleri benim üzerimdeydi, benim gözlerim ise onun turkuaz rengi gözlerinden ayrılmıyordu. Hepimiz yine bir amaç uğruna toplanmıştık. "Sokak çocuklarını her gördüğünüzde saçlarını okşayın," dediğimde gözlerim onun kumral saçlarına kaydı, alnına bir tutam saç düşmüştü ve her zamanki gibi dağınık, özensizdi. "Onları sevin, gülümseyin. Bir gün o çocukların büyüyeceğini ve karşınıza çıkacağını unutmayın." Hafifçe tebessüm ettiğimde canım hiç olmadığı kadar fazla yanıyordu. "Büyüdüm, büyüdün, büyüdük." Ona doğru bir adım attım ve başımı kaldırıp "Keşke hiç büyümeseydik," diye fısıldadım. "Keşke büyümeseydin. Keşke o sokaklara ait kalsaydık." Öfkeli değil, bıkkındı. Ruhsuz değil, tepkisizdi. Yalnız değil, kimsesizdi. "İçimi sokaklara çevirmenin bir yolu var mı?" diye sorduğunda sesinde ilk defa başkaldırı yoktu, vazgeçiş vardı. "Kendimi değil ama seni o sokaklarda yaşatıp gizlemek istiyorum."